Monofobiya

Monofobiya— tək qalma fobiyasıdır; eqoist olmaq qorxusu və ya tək qalmaq qorxusudur. Xəstələrin fiziki olaraq xəstə olmasına ehtiyac yoxdur, lakin onlar özlərinə məhəl qoyulmadığını və ya sevilmədiyini hiss edirlər. Monofobiya bəzi digər fobiyalarla, məsələn, agorafobiya ilə birlikdə mövcud ola bilər və ümumiyyətlə agorafobik klasterin bir hissəsi hesab olunur. Bu o deməkdir ki, monofobiya bəzi narahatlıq pozğunluqları və hiperventilyasiya pozğunluqları ilə eyni xüsusiyyətlərə malikdir. Aqorafobik qrupa aid olan fobiyası olan insanların əsas narahatlığı fövqəladə hallarda kömək istəməkdir. Bu o deməkdir ki, insanlar cəmiyyətə qarışmaqdan, izdihamda qalmaqdan, tək qalmaqdan qorxurlar. Onlar oxşar olsalar da, monofobiya, agorafobiya (ictimaiyyətə çıxmaq və ya böyük izdihamın arasına düşmək qorxusu), özünə nifrət və ya sosial narahatlıq ilə eyni şey deyildir. Bu, digər fobiyalarla əlaqəli olan xüsusi bir fobiyadır.

Tərifi

Monofobiyanın müxtəlif tərifləri var, o cümlədən , izolofobiya və eremofobiya. Bunlar bir az fərqlidir, lakin əsasən eyni şeyi ifadə edir.

Keçmişi

Monofobiya sosial narahatlıqdan qaynaqlana bilər. Bu fobiyası olan insanlar tək qaldıqda panik atak keçirirlər, bu, sosial narahatlıqdan qaynaqlanan ümumi bir reaksiyadır. Bu xəstəliyə də depressiya səbəb ola bilər, çünki insanlar ciddi şəkildə monofobik olduqda müəyyən tapşırıqları və fəaliyyətləri yerinə yetirmək demək olar ki, qeyri-mümkün olur. Bu, adətən monofobların çox sayda insanın və ya tanımadığı bir yerə daxil olmaq perspektivi ilə qarşılaşdıqda baş verir. Bu fobiya agorafobiya ilə yaxından əlaqəli ola bilər; bu, özünə inamı və onların təkbaşına yerinə yetirilməsi lazım olan müəyyən fəaliyyətləri tamamlamaq qabiliyyətini azaldır. Bu fobiyadan əziyyət çəkən insanlar mümkün olan ən pis ssenarini təsəvvür etməyə meyllidirlər. Məsələn, panik atak keçirmiş və bu hadisədən öləcəklərini düşünmüş ola bilərlər. Həkimlərin fikrincə, bu fobiyanın inkişafına səbəb olacağına inanılan başqa bir təcrübə də uşaqların çox vaxt valideynləri tərəfindən tərk edilməsidir.[1]

Bu, uşaqlıq travmasına səbəb olur və böyüdükcə onlara daha çox təsir edir. Bu, monofobiyaya çevrilir, çünki onlar həyatlarında vacib olan insanların hamısı tərəfindən tərk edilməkdən qorxurlar. Beləliklə, bu fobiya insanların böyüməkdə olan davranışlarından və təcrübələrindən qaynaqlana bilər. Bu fobiya adətən gənc yaşlarda görünsə də, sonradan inkişaf edə bilər. Fərdlərdə bu qorxu bəzən sevilən birinin ölümü və ya mühüm bir əlaqənin bitməsi ilə ortaya çıxır. Monofobiya müəyyən bir insan olmadan qalmaq qorxusu kimi də müəyyən edilə bilər.[2]İnsanın həyatında baş verən faciəvi hadisələr müəyyən bir insan olmadan qalmaq qorxusu yarada bilər, amma sonda bu, sadəcə olaraq geridə qalma hissinə çevriləcək.

Simptomları

Monofobiyanın simptomları vəziyyətdən asılı olaraq dəyişir. Ancaq bu xəstəlikdən əziyyət çəkən bir çox insanda bəzi əlamətlər var. Yalnız olduqları zaman və ya tənha olduqlarını düşündükləri zaman düşüncələrindəki sıx narahatlıq, bir insanın monofobik olduğunu göstərən ən çox görülən əlamətlərdən biridir. Bu pozğunluğu olan insanlar da tək qaldıqları təqdirdə baş verəcək bir fəlakətin olacağına inanırlar. Bu səbəbdən monofoblar tək qalmaqdan qaçmağa çalışırlar.

Həmçinin bax

İstinadlar
  1. "Me, Myself and I". 2015-12-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-05-27. (#first_missing_last)
  2. "The Semantic Structure of Neo-Classical Compounds". PMC 2245192. (#first_missing_last); (#first_missing_last); (#first_missing_last)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.