Jan-Mark Ero
Jan-Mark Ero (fr. Jean-Marc Ayrault; d. 25 yanvar 1950, Molevre[1]) — Fransa dövlət xadimi və siyasətçisi, Fransa Sosialist partiyasının üzvü, 14 mart 1977-ci ildən 20 mart 1989-cu ilədək San- Erbelanın Meri, 20 mart 1989- 21 iyun 2012-ci ilədək Nantın Meri, 15 may 2012-ci ildən 31 mart 2014-cü ilə qədər Fransanın Baş Naziri, 11 fevral 2016-cı ildən 10 may 2017-ci ilədək Fransanın Daxili İşlər Naziri vəzifəsində çalışmışdır.
| Jan-Mark Ero | |
|---|---|
| fr. Jean-Marc Ayrault | |
.jpg.webp) | |
Fransa Xarici İşlər və Beynəlxalq Əlaqələr naziri | |
| Əvvəlki | Loran Fabius |
| Sonrakı | Jan-İv Le Drian |
Fransa Baş Naziri | |
| 15 May 2012 – 31 Mart 2014 | |
| Əvvəlki | Fransua Olland |
| Sonrakı | Fransua Fiyon |
Millət Vəkili | |
| 1 May 2014 – 12 Mart 2016 | |
| Əvvəlki | Jan Fyer Fuqera |
| Sonrakı | Karin Daniel |
Fransa Milli Məclis sədri | |
| 12 iyun 1997 – 15 İyun 2015 | |
| Əvvəlki | Loran Fabius |
| Sonrakı | Bruna Leru |
Atlantik Laura Departamentinin baş müşaviri | |
| 19 Mart 1976 – 26 Mart 1982 | |
| Əvvəlki | Kristian Şovel |
| Şəxsi məlumatlar | |
| Doğum tarixi | |
| Partiya | |
| Təhsili | |
| Fəaliyyəti | siyasətçi |
| Həyat yoldaşı | Bricit Terrien |
| Dini | katolisizm |
| jmayrault.fr | |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Bioqrafiyası
Jan-Mark Ero 1950-ci ildə yanvarın 25-də Molevrədə dünyaya gəlib. O, elə Molevrədəki Müqəddəs İosif(xristian müqəddəslərinin adı) məktəbində erkən təhsil aldı və 1961-1968-ci illər arasında Kolbera liseyini bitirdi.[2] Sonralar Nantes Universitetində almanca təhsil alır. 1969-1970-ci illərdə isə Cənubi Amerikanın Vürzburq şəhərində təhsil alır. O bir il sınaq müddəti üçün Nant bölgəsində qalır. 1973-cü ildə Milli Məclisə üzv seçilir. 1986-cı ildə qonşu San-Erblen şəhərində Alman dili müəllimi işləmişdir.[3].
Siyasi karyera
Fransa Milli Məclisi
1997-2012-ci illərdə Fransanın Milli Məclisində sosialistlərin parlament fraksiyasının sədri; 1986, 1988, 1993, 1997, 2002, 2007 və 2012-ci illərdəAtlantik Lorie Departamentindən Fransa Milli Məclisinin üzvü oldu.
Baş müşavir
1976-1982-ci ildə Atlantik Lorie Departamentinin baş müşaviri seçilir.
Bələdiyyə müşaviri
Şəhər Cəmiyyəti
2002, 2008-ci ildə Nant-Metropal şəhərinin icma rəhbəri;
2002 və 2008-ci illərdə Nant-Metropol İcmasının İdarə Heyətinin üzvü seçilir.
Hökumət karyerası
15 may 2012-ci ildə yeni Fransa Baş naziri "Fransua Hollande " təyin edildi.[4].
31 mart 2014-cü ildə Jan-Mark Ero bələdiyyə seçkilərində sosialistlərin uğursuzluqlarına görə tutduğu vəzifədən istefa verdi.[5].
11 fevral 2014-cü ildə Loran Fabiusun istefasının ardından Xarici İşlər Naziri təyin edildi.
Jan-Mark Ero: 16 may- 18 iyun 2012
Nazirlər
- Loran Fabius-Xarici İşlər naziri;
- Vinsen Peyon-Milli Təhsil Naziri;
- Kristian Tobira-Ədliyyə naziri;
- Pier Maskoviç-İqtisadiyyat, Maliyyə və Xarici Ticarət naziri;
- Marisol Turen-Sosial İş və Səhiyyə naziri;
- Sesil Duflo-Mənzil Tikintisi və Ərazi naziri;
- Manuel Vals-Daxili İşlər Naziri;
- Nikol Brik- Ekologiya, Enerji və Davamlı İşlər naziri;
- Aron Montebur-Sənaye Bərpa naziri;
- Mişel Sapen-Əmək Məşğulluq və Dialoq naziri;
- Jan-İv Le Drian- Müdafiə naziri;
- Oreli Flippetti-Mədəniyyət və Kütləvi Komunikasiyalar naziri;
- Nacat Vallo Bilkasim- Qadın Hüquqi və Hökumətin mətbuat katibi;
- Stefan Le Fon-Kənd təsərüffatı və aqro-sənaye kompleksi;
- Mariliz Lebranşu-Dövlət islahatı, Qeyri-Mərkəzləşdirmə və İctimai Xidmət naziri;
- Viktoren Lürel- Xarici İşlər üzrə Ədliyyə naziri;
- Valeri Furneron-İdman, Gənclər, Xalq Təhsili və İctimaiyyətlə Əlaqə Naziri.
Nazir nümayəndələri
- Jerom Kayuzak-Büdcə nazirinin nümayəndəsi (İqtisadiyyat, Malliyə və Xarici Ticarət nazirinə tabe olan);
- Corc Po-Lancevin-müvəfəqiyyətli təhsil nazir nümayəndəsi (Milli Təhsil nazirinə tabe olan);
- Alen Vidali-parlamentlə əlqələr üzrə nazir nümayəndəsi (Baş nazirə tabe olan);
- Dolpin Bato-Ədliyyə İşləri üzrə nazir nümayəndəsi (Ədliyyə nazirinə tabe olan);
- Fransua Lami-Şəhərlər üzrə nazir nümayəndəsi (Mənzil Tikintisi və Bərabər Ərazilər nazirinə tabe olan);
- Bernard Kaznev-Avropa İşlər nazirinin nümayəndəsi (Xarici İşlər nazirinə tabe);
- Mişel Dolene-yaşlılara və müstəqilliyə görə nazir nümayəndəsi (Sosial İşlər və Səhiyyə nazirinə tabe olan);
- Silvia Pinel-sənətkarlıq, ticarət və turizm nazir nümayəndəsi (Sənaye Bərpa nazirinə tabe olan);
- Benoit Amon-İqtisadi və Sosial Həmrəylik üzrə nazir nümayəndəsi (İqtisadiyyat, Maliyyə və Xarici Ticarət nazirinə tabe olan);
- Dominik Bertinotti-Ailə məsələləri üzrə nazir nümayəndəsi (Sosial İşlər və Səhiyyə nazirinə tabe olan);
- Mari-Arlett Karlotti-Əlil üzrə nazir nümayəndəsi (Sosial İşlər və Səhiyyə nazirinə tabe olan);
- Paskal Kanfen-İnkişaf məsələləri üzrə nazir nümayəndəsi (Xarici İşlər nazirinə tabe olan);
- Yamina Banqiqi-Fransız vətəndaşları üzrə nazir nümayəndəsi(Xarici İşlər nazirinə tabe olan);
- Frederik Kuiver-Nəqliyyat və dəniz iqtisadiyyatının nazir nümayəndəsi (Ekologiya, Enerji və Davamlı İnkişaf nazirinə tabe olan);
- Flor Pelleran-kiçik və orta biznes, innovasiya və rəqamsal iqtisadiyyata dair nazir nümayəndəsi (Sənaye Bərpa nazirinə tabe olan);
- Kadir Arif-Veteranlarla iş üzrə nazir nümayəndəsi (Müdafiə nazirinə tabe olan);
Həmçinin bax
İstinadlar
- «Jean-Marc Ayrault, le „réformiste décomplexé“» Arxivləşdirilib 2012-05-15 at the Wayback Machine, Le Monde, 15 may 2012-ci il
- Roger, Patrick. "Jean-Marc Ayrault, le "réformiste décomplexé". Le Monde. 15 may 2012. 2012-05-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-05-17. (fr.).
- "Biographical note on the website for [[Nant]]". 2012-09-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 May 2012.
- "Portrait. Jean-Marc Ayrault, fils d'ouvrier épris d'Europe à Matignon". 2012-06-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-05-18.
- "Fransa Baş naziri Jan-Mark Ero istefa etdi". 2022-01-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-05-18.