Hiroşima və Naqasakinin atom bombardmanı

Hiroşima 81 körpü vasitəsilə 6 adanın birləşdiyi dəniz səviyyəsindən bir az hündürdə yerləşən hamar ərazidə yerləşirdi. Müharibədən əvvəl şəhərin əhalisinin sayı 340 000-dən çox idi. Bu da Hiroşimanı böyüklüyünə görə, Yaponiyanın yeddinci ən böyük şəhəri olmasını etmişdir. Şəhərdə Beşinci Diviziya və feldmarşal Syunruku Xatanın İkinci Əsas ordusunun qərargahları yerləşirdi.

Hiroşima yapon ordusunun vacib bazası idi. Hiroşimada (Naqasakidə də həmçinin) evlərin əksəriyyəti üstü kərpicli bir və ikimərtəbəli taxta tikililərdən ibarət idi. Fabriklər şəhər ətrafında yerləşirdi. Köhnəlmiş yanğınsöndürmə avadanlığı və şəxsi heyətin kifayət qədər hazırsızlığı adi dinc vaxtda belə yanğının şəhər əhalisi üçün çox təhlükəli olmasına gətirib çıxartmışdır.

Müharibənin gedişində Hiroşima şəhərinin əhalisi maksimum həddə 380 000 nəfərə çatmışdır. Bombardmandan əvvəl yapon hökumətinin əmrilə əhali sistemli şəkildə evakuasiya olunmuşdur. Lakin hücum zamanı təqribən şəhər əhalisinin sayı 245 000 nəfər idi.[12].

İlk amerikan nüvə bombardmanının əsas hədəfi Hiroşima olmuşdur. (ehtiyat üçün Kokura və Naqasaki şəhərləri idi) Trumen tərəfindən verilən əmrdə atom bombasının 3 avqustdan sonrakı hər hansı bir tarixdə atılmasına hava şəraiti mane olurdu. 6 avqust 1:45 radələrində B 29 amerikan bombarmançı təyyarəsi polkovnik Pol Tibbetsin başçılığı altında "Balaca oğlan" atom bombası ilə birlikdə Tinian adasından qalxmışdır. Buradan Hiroşimaya qədər 6 saatlıq yol idi.

Pol Tibbets uçuşdan əvvəl, 1945-ci il 6 avqust

Tibebtsin təyyarəsi ("Enola Gay") digər 6 təyyarənin də daxil olduğu birləşmənin tərkibində uçurdu. Bu birləşmə ehtiyat təyyarə "Top Secret", iki nəzarət və 3 kəşfiyyat ("Jabit III", "Full House" və "Street Flash") təyyarələrindən ibarət idi. Naqasaki və Kokuraya göndərilən kəşfiyyat təyyarələrinin komandirləri bu şəhərlərin üzərinin buludlu olması xəbərini vermişdir. Üçüncü kəşfiyyat təyyarəsinin pilotu mayor İzerli Hiroşima üzərində səmanın aydın olması xəbərini və "İlkin hədəfi bombalayın" siqnalını vermişdir.[11].

Səhər təxminən saat 7-ə yaxın yapon hava radarları bir neçə amerikan təyyarəsinin yaxınlaşdığını və Yaponiyanın cənub hissəsinə doğru uçma xəbərdarlığını vermişdir. Hava həyəcanı elan olunmuş və Hiroşima da daxil olmaqla çoxlu şəhərlərdə radio xəbər dayandırılmışdır. Təxminən 08:00-da Hiroşima şəhərinin radarını izləyən operator yaxınlaşan amerikan təyyarələrinin sayının çox az olmasını bildirmiş və nəticədə hava həyəcanı ləğv edilmişdir. Amerikan bombardmançılarının kiçik qrupu üçün yanacaq və təyyarələrə qənaət məqsədilə yaponlar bu təyyarələri qovmamışdılar. Radioda standart xəbər kimi bombadan qorunmaq üçün sığınacaqlara getmək məsləhət görülmüşdür. B 29 təyyarələrinin isə kəşfiyyat məqsədilə gəlməsi bildirilmişdir.[13]

Yerli vaxtla səhər saat 8-də 9 km yüksəklikdə olan B 29 təyyarəsi Hiroşimanın üzərinə ilk atom bombasını atmışdır. Atom bombası 576 m yüksəklikdə partlamışdır. Partlayış anının saat 08:15-də baş verməsi göstərilir.

Hadisə haqqında ilk ictimai xəbər Hiroşimaya atom hücumunun baş verməsindən 16 saat keçmiş Vaşinqtondan gəlmişdir.

Partlayış anında episentrdən 250 m aralıda yerləşən bank binasının pilləkanlarında oturan şəxsin silueti

Partlayışın episentrinə yaxın olan şəxslər anındaca ölmüş və onların bədəni hissələrə ayrılaraq ətrafa dağılmışdır. Həmin vaxt havada uçan quşlar yanmış, quru yanan materiallar isə (məsələn, kağız) partlayışın episentrinə 2 km qalmış yanmışdır. İşıq şüalanması paltarı yandıraraq onun qara rəsmini bədəndə həkk etmişdir. İnsan siluetləri isə divarda qalmışdır. Evdən kənarda olan insanları isə işıq parıltısı kor etmişdir. Episentrin yaxınlığında olan hər şeyi partlayış dalğası dərhal yox etmişdir. Partlayış dalğası evin içində olan bir yeniyetməni evdən çölə atmışdır. Episentrdən 800 m məsafədə yerləşən 90 % insan bir neçə dəqiqədən sonra ölmüşdür.[14].

Partlayış dalğası 19 km -ə qədər məsafədə yerləşən pəncərələri məhv etmişdir. Şəhərdə eyni vaxtda çoxlu sayda kiçik yanğınlar yaranmış və yaranmış güclü külək episentrə doğru istiqamət almışdır. Alov şəhərin 11 km²-dən çox hissəsini əhatə eləmişdir.

Akiko Takakuranın xatirələrinə əsasən, partlayış vaxtı episentrdən 300 m məsafədə olan ancaq bir neçə nəfər sağ qalmışdır:

Atom bombasının Hiroşimaya atıldığı gün mənim üçün 3 rəngi xarakterizə edir: qara, qırmızı və qəhvəyi. Qara ona görə ki, partlayış günəş şüalarının qabağını kəsdi və dünyanı qaranlığa qərq elədi. Qırmızı ona görə ki, partlayış nəticəsində yaralı və ölmüş insanlardan qanlar axırdı. Bu, həmçinin, şəhərdə hər şeyi yandıran yanğını bildirirdi. Qəhvəyi ona görə ki, partlayışın işıq şüalanması nəticəsində yanmış insanların rəngi idi.[15].

Partlayışdan bir neçə gün sonra həkimlər sağ qalanlar arasında şüalanmanın ilk simptomlarını aşkar etmişdilər. Tezliklə sağ qalanlar arasında ölənlərin sayı artmağa başlamışdır. Belə ki sağalmağa başlayanlar yeni xəstəlikdən əziyyət çəkməyə başlamışdılar. Şüalanma xəstəliyindən ölənlərin sayı partlayışdan 3–4 həftə sonra pik nöqtəyə çatmışdır. Ancaq 7–8 həftə sonra azalmağa başlamışdır. Yapon həkimləri şüalanma xəstəliyinin simptomları qusma zamanı aşkar etmişdilər. Şüalanmanın nəticəsi kimi beyində yaranan bədxassəli şişlər olmuşdur. Bu şişlər zərərçəkənlər də ömrünün sonuna qədər qalmışdır.

Nüvə partlayışının (Radiasiya zəhərlənməsi) nəticəsi olaraq yaranan xəstəlikdən ölən ilk insan aktrisa Midori Naka olmuşdur.[16][17]. Aktrisa Hiroşima partlayışından sağ çıxsa da, 1945-ci il 24 avqust tarixində vəfat etmişdir. Jurnalist Robert Yunq məhz aktrisa Midori və sağ qalmış insanların xəstəliyinin yeni xəstəlik haqda həqiqətin üzə çıxmasına səbəb olduğunu bildirmişdir. Midorinin ölümünə qədər heç kim partlayışdan sağ çıxan insanların qeyri məlum şəkildə sirli ölümünün səbəbini bilmirdi. Yunq hesab edir ki, Midorinin ölümü nüvə fizikası və tibbi sahəsində tədqiqatların sürətləndirilməsini stimullaşdırdı. Nəticədə, aparılan tədqiqatlar nətivəsində radiasiya şüalanmasından əziyyət çəkən çoxsaylı insan xilas oldu.[18].

Yaponiyanın Yayımlama korporasiyasının Tokiolu operatoru Hiroşima stansiyasından siqnalın gəlmədiyinə diqqət yetirmişdir. O digər telefon xətti ilə yenidən əlaqə saxlamağa cəhd etsə də, bu alınmamışdır. Təxminən 20 dəqiqə sonra Dəmiryolu teleqrafı idarəetmə Tokioda yerləşən mərkəzində Hiroşimadan şimalda yerləşən əsas teleqraf xəttinin işləmədiyini başa düşdülər.

Hiroşimadan 16 km məsafədən dəhşətli partlayış haqqında qeyri-rəsmi və qarışıq məlumatlar gəlməyə başladı. Bütün bu məlumatlar Yaponiyanın baş katibliyinə göndərilirdi.

Hərbi bazalar dəfələrlə Hiroşima mərkəzi ilə əlaqəyə çıxmaq istəsələr də bu alınmadı. Qərargahdan gənc zabiti dərhal Hiroşimaya uçmağa orada yerə enərək dəymiş ziyanı qiymətləndirib Tokioya düzgün məlumatla qayıtmağı əmr verirlər. Çünki qərargahda Hiroşimada ciddi bir şeyin baş vermədiyini hesab edirdilər. Xəbərlər isə şayiə olmaqla əsaslandırılırdı.

Qərargahın zabiti hava limanına yollanaraq orda cənub-qərb istiqamətinə uçur. 3 saatlıq uçuşdan sonra Hiroşimaya 160 km qalmış o və onun pilotu səma üzərində böyük tüstü buludunun olduğunu müşahidə edirlər. Aydın gün idi və Hiroşimanın xarabalıqları yanırdı. Tezliklə onların təyyarəsi şəhərə çatır və onlar gördüklərinə inanmırlar. Şəhərdən yalnız yanan xarabalıqlar və tüstü buludu qalmışdır. Onlar şəhərin cənubunda yerləşdikdən sonra zabit baş verənlər haqda Tokioya məlumat göndərərək xilasetmə üçün işlər aparılmasının dərhal təşkil olunmasını bildirir. Yaponlar Hiroşimada baş verənlər haqda dolğun məlumatı 16 saat sonra Vaşinqtondan əldə etmişdilər.

Hiroşimanın atom partlayışından sonra görüntüsü

Partlayışdan ölənlərin sayı 70 mindən 80 minə qədər idi. 1945-ci ilin sonunda radioaktiv zəhərlənmə və partlayışdan sonra yaranan digər effektlərdən ölənlərin sayı 90 mindən 166 minə qalxmışdı.[19].5 il ərzində partlayışdan sonra yaranan xərçəng və digər uzunmüddətli nəticələrdən sonra ölənlərin sayı 200 000-i keçmişdir.[14].

2013-cü il 31 mart tarixində Yaponiyanın verdiyi rəsmi məlumatda Hiroşima və Naqasakiyə atılan atom bombalarından sonra 201 779 nəfər "hibakuşa"nın atom bombalanmasından yaranan xəstəliklərdən əziyyət çəkməsi göstərilmişdir. Bu rəqəm radiasiyanın təsirinə məruz qalmış qadınlardan dünyaya gələn körpələri də özündə birləşdirir.[20]. Onlardan 1 % -i çox ciddi onkoloji xəstəlikdən əziyyət çəkirdi.[21]. 31 avqust 2013-cü il tarixdə isə partlayışdan ölən insanların sayının 450 000 olması göstərilmişdir: 286 818 nəfər Hiroşimada[22] və 162 083 nəfər Naqasakidə.[23].

Hiroşima bombalanmadan əvvəl

Hiroşima bombalanmadan sonra

"Radioaktiv çirklənmə" anlayışı həmin illərdə mövcud deyildi. Çünki bu məsələ həmin dövrdə qaldırılmamışdı. İnsanlar yaşamağa davam edərək dağılmış yerlərini bərpa etməyə başlamışdılar. Hətta sonrakı illərdə ölənləri, bombardmandan sonra anadan olan uşaqlarda yaranan genetik xəstəlikləri radiasiyanın təsiri ilə əlaqələndirmirdilər.

Radiasiyaya yoluxmuş rayonlardan əhalinin evakuasiyası aparılmırdı. Çünki heç kim radioaktiv zəhərlənmə barədə heçnə bilmirdi. Bu zəhərlənmənin yoluxma dərəcəsini məlumat azlığı səbəbindən dəqiq vermək çox çətindir. Lakin texniki cəhətdən ilk atom bombaları çox az gücə malik və tam təkmilləşmiş deyildi. (Məsələn ,"Balaca oğlan" 64 kq urana malik idi. Ondan yalnız 700 q uran parçalanma reaksiyasına girmişdir)

Hirosimada bir neçə dəmir beton tikilisi zəlzələrin olma riskinə görə çox möhkəm özülə malik idi. Partlayışın episentrinə yaxın olmasına baxmayaraq, bu səbəbdən onların karkası dağılmamışdır. Hiroşimanın Sənaye palatasının (indi "Hiroşima Sülh Memorialı" adı ilə tanınır) kərpic binası demək olar dağıdılmamış qalmışdır. Bu tikili çex memar Yan Letçel tərəfindən tikilmişdir. Partlayışın episentrindən 160 m aralıda yerləşmişdir. Bu xarabalıqlar Hiroşimada baş vermiş atom partlayışından sonra ən məşhur eksponat çevrilmişdir. 1996-cı ildə ABŞ və Çinin etirazlarına baxmayaraq, YUNESKO-nun ümumdünya irsi siyahısına salınmışdır.[24].

Naqasaki atom partlayışından əvvəl və sonra

İkinci amerikan nüvə bombalanmasının əsas məqsədi Kokura şəhəri idi. Naqasaki ehtiyat şəhər kimi nəzərdə tutulmuşdur.

9 avqust saat 2:47-də "Gonbul" atom bombasını daşıyan B 29 amerikan bombardmançı təyyarəsi mayor Çarlz Suinin rəhbərliyi ilə Tinian adasını tərk etdi.

Birinci bombalanmadan fərqli olaraq ikinci çoxsaylı texniki nasazlıqlarla quraşdırılmışdı. Hələ uçuşdan əvvəl ehtiyat yanacaq çənlərinin birində yanacaq nasosunun nasazlığı aşkar edilmişdir. Buna baxmayaraq, uçuş heyəti planlaşdırılmış uçuşu həyata keçirmək qərarına gəlir.

Təxminən saat 7:50 radələrində Naqasakidə hava həyəcanı elan edilsə də, 8:30-da bu həyəcan ləğv edilmişdir.

8:10-da təyin olunmuş görüş nöqtəsində təyyarələrdən birinin olmaması aşkara çıxır. 40 dəqiqə ərzində Suininin rəhbərlik etdiyi B 29 təyyarəsi görüş nöqtəsi ətrafındakı dairələri təsvir etsə də, həmin təyyarə gəlib çıxmamışdır. Həmin vaxtda isə kəşfiyyat təyyarələri Kokura və Naqasaki üzəri buludlu olsa da, hərçənd vizual nəzarətin bomba atmanı həyata keçirməyə icazə verdiyini bildirmişdilər.[29].

8:50-də atom bombası daşınılan B 29 təyyarəsi Kokuraya doğru yönəldi. 9:20-də Kokuraya çatmışdır. Həmin vaxt şəhər üzərində buludluluq göstəricisi 70 % idi və bu bomba atmanı həyata keçirməyə mane olurdu. Üç uğursuz cəhddən sonra saat 10:32-də B 29 Naqasakiyə istiqamət aldı. Bu anda yanacaq nasosunun nasazlığı səbəbindən yanacaq Naqasaki üzərindən ancaq bir keçid üçün kifayət edirdi.

10:53-də iki B-29 təyyarəsi Hava Hücumunda Müdafiə ərazisində görsənsələr də, yaponlar onları kəşfiyyat təyyarələri kimi qəbul edib hava həyəcanı elan etmədilər.

Saat 10:56-da B-29 üzəri buludlarla örtülən Naqasakiyə çatdı. Son anda tuşlayıcı kapitan Kermit Bixan buludlar arasından şəhər stadionunun siluetini görür. O, stadionu orientir seçərək atom bombasını tullayır.

Partlayış yerli vaxtla saat 11:02 də 500 m yüksəklikdə baş vermişdir. Partlayışın gücü təqribən 21 kilotona bərabər göstərilir.[28]

Partlayış vaxtı üstü örtülməyən yapon oğlan uşağı

Tezliklə tuşlanmış bomba Naqasakinin iki əsas nöqtəsi arasında partladı. Bunlar cənubda yerləşən Mitsubişi şirkətinin poladtökmə və silah zavodları, şimalda yerləşən Mitsubişi-Urakami torpedo zavodu idi. Əgər atom bombası cənuba doğru iş və yaşayış yerlərinin arasına atılsaydı, onda itki çox böyük olardı.

Naqasakiyə atılan bombanın partlayış gücü Hiroşimadakından daha böyük olmasına baxmayaraq, partlayışdan sonra dağıtma effekti daha az idi. Buna səbəb kimi bir sıra amillər göstərilir. Belə ki Naqasakidə təpələrin mövcudluğu, həmçinin partlayış mərkəzinin sənaye ərazisi üzərində olması şəhərin bir neçə rayonunu partlayışdan qorumuşdur.

Partlayış zamanı 16 yaşında olan Sumiteru Taniqutinin xatirərlərində yazmışdı:

Partlayış məni velosipeddən yerə tulladı, bir müddət yer silkələndi Partlayış dalğasının məni aparmaması üçün mən yerə sarıldım. Mən yuxarıya baxanda indicə gəldiyim evin dağıldığını gördüm.. Mən partlayış dalğasınən körpə uşağı necə apardığını gördüm. Böyük daşlar havada uçurdu. Onlardan biri mənə dəydi və sonra yenidən səmaya qalxdı.. Hər şeyin artıq başa çatdığını fikirləşib ayağa qalxanda mənim sol əlimin dərisinin barmaqlardan çiyinə qədər olan hissəsinin yırtılmış paltar kimi sallandığını gördüm.[30]

Naqasaki üzərində atom partlayışı 110 km² əraziyə zərər yetirmişdir.

Naqasaki prefekturasının hesabatına əsasən, "episentrdən 1 km məsafadə yerləşən insan və heyvanlar demək olar anındaca öldü." 2 km radiusda yerləşən bütün evlər demək olar ki dağıdıldı. Naqasakidə yerləşən 52 000 binadan 14 000-i dağılmış, hələ 5400-ünə ciddi zərər dəymişdir. Ancaq 12% tikili zərər dəyməmiş qalmışdı. Hərçənd şəhərdə alovlu qasırğa yaranmasa da çoxlu sayda yerli yanğınlar müşahidə olunmuşdur.

1945-ci ilin sonlarında ölənlərin sayı 60 mindən 80 minə qədər idi. 5 ildən sonra isə partlayış nəticəsində xərçəng xəstəliyinə yoluxaraq ölənlərin sayı 140 min insan idi.[28].

ABŞ hökuməti daha bir atom bombasının avqustun ortalarında istifadəyə hazır olacağını gözləyirdi. Ondan sonra sentyabr və oktyabr aylarında daha 3-nün də atılmasını planlaşdırmışdı.[31].

10 avqust tarixində Manhetten layihəsinin hərbi direktoru Lesli Qrovsun ABŞ ordu qərargahıın rəhbəri Corc Marşalla göndərdiyi memorandumda "növbəti bombanın 17–18 avqustdan sonra tətbiq olunmağa hazır olacağını" bildirmişdir. Həmin gün Marşall memorandimu imzaladı. Lakin memorandumda olaraq bunun Yaponoyaya qarşı ancaq Prezidentin razılığı əsasında tətbiq olunacağını şərh etmişdir.[31] Eyni zamanda ABŞ-nin Müdafiə Nazirliyi Daunfol əməliyyatının (Müttəfiq qoşunlarının Yaponiyaya hücumu) başlanmasına qədər bombaların tətbiqinin təxirə salınmasını müzakirə etmişdir.

Bizim qarşımızda duran problem yaponların təslim olmamalarıdı. Buna görə atom bombalarını hazırlayıb qısa interval ərzində atmaq lazımdır. Bombaların hamısını bir gündə yox, amma çox qısa vaxt ərzində atmaq lazımdır. Bu həmçinin bizim hansı hədəfləri izləməmizlə bağlı məsələdir. Biz atılan bombaların müdaxiləyə kömək edəcəyi fikrinə köklənməli deyilik. Bu əsasən taktiki hədəflər olmalıdır.[31]