Fələstin Milli İdarəsi

Fələstin milli idarəsi, FMİ (ərəb. السلطة الوطنية الفلسطينية‎; əs-Sulta al-Vətəniyyə al-Fələstiniyyə) — Qəzzə zolağının ərazilərini və Qərb Şəriyə ərazilərinin bir hissəsini idarə etmək üçün yaradılmış bir özünüidarə orqanı. Fələstin Milli İdarəsi, 1994-cü ildə İsrail ilə Fələstin Azadlıq Təşkilatı arasında 13 sentyabr 1993-cü ildə Osloda imzalanan əsas müqavilələrə uyğun olaraq qurulmuşdur.[1] 2007-ci ildən bəri, FMİ İordan çayının qərb sahilindəki ərazilərin yalnız bir hissəsini idarə edirdi, Qəzzə zolağı isə Həmas radikal hərəkatının nəzarətinə keçdi.

Fələstin milli idarəsi
ərəb. السلطة الفلسطينية‎
as-Sulṭa al-Filasṭīnīya
Bayraq Gerb
Bayraq Gerb
Prezident Mahmud Abbas
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

5 yanvar 2013-cü il tarixdə, FMİ prezidenti Mahmud Abbas tərəfindən "Fələstin Milli İdarəsi" adı əvəzinə rəsmi məqsədlər üçün yalnız "Fələstin Dövləti" adından istifadə etməyi əmr edən bir fərman verildi[2][3]. İsrail, İspaniya, Norveç, ABŞ və digər bir sıra ölkələr bu qərarı tanımadılar[4][5].

Tarixi

1922-ci ildə, Osmanlı İmperiyasının çökməsindən sonra Fələstindəki İngilis mandatı, əvvəlki Fələstin mülkləri ərazisində quruldu. 1947-ci ildə hazırlanmış BMT planı İngilis mandatının bir ərəb və bir yəhudi dövlətinə bölünməsini öz üzərinə götürdü və Qüdsə beynəlxalq idarəetmə altında bir şəhər statusu verildi. 1947-ci ildə ərəblərin sayı mandat almış bölgədəki Yəhudi əhalisini iki dəfə üstələmişdi və bu səbəbdən də Yəhudi dövləti Aralıq dənizi sahillərinin əksəriyyəti və İordan çayının kənarındakı ərazilər daxil olmaqla əksəriyyətinin Yəhudi olduğu torpaqları (14,1 min kvadrat kilometr) əhatə edirdi[6].[7][8] Ərəb dövləti, İordan çayının qərbindəki Livanla sərhəd bölgəsindəki mandatlı ərazinin şimalında ümumi sahəsi 11,1 min km² olan əraziləri, habelə Aralıq dənizi sahili və Misir ilə sərhəd boyunca bir zolağı ələ keçirdi. Bu, Böyük Britaniyanın Transjordanın yaradılması üçün mandatın Şərq hissəsini (ərazinin 3/4) verdikdən sonra İngiltərənin ikinci bölgüsü idi, halbuki Millətlər Birliyinin Britaniya mandatı ilə bağlı qərarı Balfur Bəyannaməsini heç bir dəyişiklik etmədən daxil etdi və ərazidə "Yəhudi milli evi" nin yaradılmasını təmin etdi. Fələstin mandatı boyuncaMillətlər Birliyinin İngilis mandatı ilə bağlı qərarında, heç bir dəyişiklik edilmədən Balfour Bəyannaməsi yer almış və mandat almış Fələstin ərazisi boyunca "Yəhudi milli evi" nin yaradılması nəzərdə tutulmuşdur.[9].

Yəhudi nümayəndə heyəti bu planı dəstəkləyərkən BMT-nin bir hissəsi olan bütün ərəb ölkələri əleyhinə səs verdilər. İsrailin qurulmasından dərhal sonra Misir, Transiordaniya, İraq, Suriya, Livan, Səudiyyə Ərəbistanı və Yəmən ona qarşı müharibəyə başladı. Buna baxmayaraq, hərbi əməliyyatların sonunda İsrail qoşunlarının uğurlu əks-hücumu nəticəsində 6700 km² ərazi İsrailin hakimiyyəti altına düşdü (Qüdsün qərb hissəsi də daxil olmaqla). İordaniya və İraq qoşunlarının işğal etdiyi bölgə, Misir qoşunları tərəfindən işğal olunmuş İordan çayının qərb sahili — Qəzzə zolağı kimi tanınmağa başladı. İordan çayının qərb sahilinin ilhaqı ilə əlaqədar olaraq. İordaniya Transjordana, ikincisi dövlətinin adını İordaniya olaraq dəyişdirdi[10][11]. 1956-cı ildə Yasir Ərəfat tərəfindən Fələstinin Milli Qurtuluş Hərəkatı Fəth quruldu[12][13]. 1964-cü ildə Fələstin Milli Şurası və Fələstin Azadlıq Təşkilatı (Fələstin) də 1969-cu ildə Arafat tərəfindən rəhbərlik edildi[14].

1967-ci ildə, Altı günlük müharibə zamanı İsrail İordan çayının qərb sahilini və Qəzzəni işğal etdi və Qüdsü "bölünməz paytaxt" elan etdi. Fələstin Azadlığı Təşkilatı silahlıları Ərəb-İsrail müharibələrində fəal iştirak edir və İsrail və digər ölkələrə qarşı çoxlu hücumlara cavabdehdirlər. Təşkilat BMT-də müşahidəçi statusu aldığı 1974-cü ilə qədər bir neçə ölkədə terror təşkilatı kimi tanındı. İsrail və Misir arasında 26 mart 1979-cu imzalanan bir barış müqaviləsində İsrail "Fələstin xalqının qanuni hüquqlarını" tanıdı. Hər iki tərəf, Yəhudya, Samariya və Qəzzə zolağındakı ərəb əhalisinə, siyasi statuslarının qəti olaraq təyin edilməsinə qədər beş il müddətinə muxtariyyət veriləcəyini qəbul etdilər, lakin FHK bu planı rədd etdi.[15] Bölgədəki gərginliyin tədricən artması səbəbindən 1987-ci ilin dekabrında İsrail tərəfindən işğal olunmuş ərazilərdə bir Ərəb üsyanı (Birinci İntifada) başladı. İntifada dalğasında İsrail, ABŞ və Avropada terror təşkilatı kimi tanınan radikal İslami müqavimət hərəkatı Həmas quruldu. 1162 Fələstinli və 180 İsraili öldürən İntifada, İsrailə qarşı davamlı terror hücumları və Fələstin Azadlıq Təşkilatına qarşı yerli hərbi əməliyyatlarla müşayiət olundu.

1993-cü ilin sentyabrında İsrail ilə Fələstin Azadlıq Təşkilatı arasında uzun və çətin danışıqlardan sonra, "Fələstin öz-özünü idarəçiliyi beş illik bir müddətə qurulacaq və üç ildən sonra tərəflər son həll üçün danışıqlara başlayacaqlar" deyən İlkələr Bəyannaməsi ("Oslo müqaviləsi" adlanır) imzalandı.[16] FMX, Fələstin Milli Xartiyasının İsrailin məhv edilməsini tələb edən bəndini (siyasət sənədi) ləğv etməyi vəd etdi və İsrail Fələstin Təşkilatını "Fələstin xalqının təmsilçisi" kimi tanıdı[17]. İsrail rəhbərliyi bu razılaşmanın sülhə, Ərəb-İsrail əməkdaşlığının inkişafına yol açdığına inanırdı və FHK bunu paytaxtı Şərqi Qüdsdə[18] olan bir Fələstin dövlətinin yaradılması, İsrail məskənlərinin ləğvi və bütün Fələstinli qaçqınların və onların nəsillərinin təmin olunması yolunda ilk addım kimi qəbul etdi. qayıtmaq hüququ. "[15] Tərəflər hərbi əməliyyatları dayandırmağı qərara aldılar, Ərəfat terroru rəsmi olaraq qınayacağını və İsrailin düşmənçilik fəaliyyətində günahlandırılan fələstinliləri sərbəst buraxacağını vəd etdi[19] .

Bu razılaşmalar, 1996–1997-ci illərdə 1993-cü ildə Tunisdən köçdükdən sonra Arafatın rəhbərlik etdiyi Fələstin Milli İdarəsini yaratmaq üçün real fəaliyyət göstərməyə imkan verdi[20][21]. 1996-cı ildə FMİ, Yaser Arafat və onun Fəth partiyası tərəfindən qazanan sədr və qanunverici məclis üçün seçkilər keçirdi[22]. İlkin idarəetmə müddətinin 1999-cu ildə bitməsinə baxmayaraq ərazilərin son statusu hələ müəyyənləşdirilməyib.

2000-ci ildə, Kemp-Devid sammitində uğursuzluqdan sonra və İsrailin baş naziri Ariel Şaronun Qüdsdəki Məbəd Dağını ziyarətindən sonra "İntifada əl-Əqsa" ("İkinci İntifada") başladı. FMİ lideri Yasir Ərəfatın ölümünə və Həmasın qurucusu Şeyx Əhməd Yasinin məhv edilməsinə qədər 4 il davam etdi, bundan sonra FMİ-nə Mahmud Abbas rəhbərlik etdi. 2005-ci ildə İsrail nəhayət birtərəfli ayrılma planı çərçivəsində qoşunlarını Qəzzə zolağındakı bütün yaşayış məntəqələrindən çıxard[23].

Parlament böhranı
2006-cı ildə Fələstin qanunvericilik seçkiləri, Həmas (yaşıl) və Fəth (sarı)

25 yanvar 2006-cı ildə İsrail, ABŞ və Avropada terror təşkilatı olaraq tanınan fundamentalist İslam hərəkatı HƏMAS, Fələstin Qanunvericilik Şurasına seçkilərdə qalib gəldi. 27 yanvarda İsrail baş naziri vəzifəsini icra edən Ehud Olmert[24], Həmas hərəkatı İsrailin varolma hüququnu tanıyana və silahlı mübarizədən imtina edənə qədər yeni PNA hökuməti ilə əlaqələrin dayandırılacağını elan etdi. Baş qərargah rəisi Mahmud Abbas, Həmasın etirazlarına baxmayaraq FMİ təhlükəsizlik qüvvələrinin (50.000 döyüşçüsü olan) baş komandanı olaraq qaldığını söylədi[25].

Fevralın 18-də Həmas nümayəndələrinin əksəriyyəti aldığı yeni Fələstin Qanunvericilik Şurasının ilk iclası keçirildi. 19 martda Baş nazir İsmayıl Haniya gələcək kabinet siyahısını baş qərargah başçısı Mahmud Abbasa təqdim etdi. Səylərə baxmayaraq, Həmas heç bir zaman Fəth ilə koalisiya razılığına gələ bilmədi və Həmas nümayəndələri yeni kabinetdə 24 nazirdən ibarət təşkil etdilər. 28 martda FMİ parlamenti yeni bir hökuməti təsdiqlədi.

Həmas hökuməti tərəfindən beynəlxalq mühasirəyə alınma kontekstində Rusiya prezidenti Vladimir Putin[26] gözlənilməz bir təşəbbüslə çıxış etdi və Xalid Məşəlin rəhbərlik etdiyi Həmas heyətini Moskvaya məsləhətləşmələrə dəvət etdi. Danışıqlar nəticəsində Rusiya rəhbərliyi FMİ hökumətinə maliyyə və texniki yardım göstərməyə qərar verdi[23].

Mart ayının sonunda FMİ-də rəqib silahlı qruplar — "Salahəddin Taburları" ("Xalq Müqavimət Komitələri" nin mübarizə qanadı) və Fəthin hərbiləşdirilmiş qanadı — "Əl-Əqsa Şəhid Briqadaları" silahlıları ilə birlikdə FMİ-nın təhlükəsizlik xidmətləri arasındakı qarşıdurma FMİ-da şiddətləndi. Həmas, əvvəlcə Fəth-Həmas hökumətinə tabe olmaqdan imtina edən daxili işlər nazirinə itaət etməyən keçmiş Fəth tərəfdarlarını hakimiyyətdən uzaqlaşdırmağa çalışdı[27][28] və sonra dövlət xidmətindən çıxmaqdan imtina etdi. Qışa gəldikdə, vəziyyət həddən artıq artdı və FMİ-nı vətəndaş müharibəsinin astanasına qoydu.

2007-ci ilin yanvarında Səudiyyə Ərəbistanı Kralı Abdullahın Məkkədəki vasitəçiliyi ilə Fəth və HƏMAS arasında atəşkəs və milli birlik hökumətinin yaradılması barədə razılıq əldə edildi[24].

İyun ayında Fəth və Həmas arasında yenidən toqquşmalar başladı. Mahmud Abbas hökumət administrasiyasının ləğv olunduğunu elan etdi və fövqəladə vəziyyət elan etdi[25].

Həmas qruplaşmasının üzvü Fərc əl-Rul, Əl-Halij qəzetinə verdiyi müsahibədə Yasir Ərəfatın öldürüldüyünü söylədi. Fərc əl-Ruhl bu qətldə təhlükəsizlik xidmətinin rəisi Məhəmməd Dahlanı günahlandırdı. Onun sözlərinə görə, bu məlumat Qəzzədəki inzibati ofislərdən birində ələ keçirilən sənədlərdən əldə edilmişdir.

İqtisadi böhran

The New York Times qəzetinin 3 iyul 2011-ci il tarixdə verdiyi xəbərə görə, FMİ ciddi bir maliyyə böhranı yaşayır. Məsələn, Baş nazir Salam Fayyad 150 mindən çox məmura iyul ayının maaşının yalnız yarısının veriləcəyini açıqladı. Burada bir milyondan çox insanın bu maaşlarla yaşadığını qeyd etmək lazımdır. Fİ hökumətinin banklara olan borcu 500 milyon dollardan çoxdur və yeni kreditlərə ümid yoxdur[29]. FMİ təhlükəsizlik qüvvələrinə maaş verə bilməməsi böyük narahatlıq doğurur, çünki sədaqəti maaşları ilə mütənasibdir. Bir sıra nazirliklər borclarını ödəmədikləri üçün işıqsız qaldılar. Hökumət istehsalçılardan çörəyin qiymətini endirməsini tələb etdi, bununla birlikdə çörək fabrikində işləyənlərin tətilinə səbəb oldu.

Salam Fəyyad bildirdi:

Bu, şübhəsiz ki, Fələstin rəhbərliyinin indiyə qədər üzləşdiyi ən pis maliyyə böhranıdır. Böhran üçün daha pis bir vaxt təsəvvür edə bilməzdiniz. Bunun necə bitəcəyini bilmirəm. Cavabım yoxdur.

Fələstin İnvestisiya Fondunun sədri Məhəmməd Mustafa, Fİ rəhbərliyinin son illərdə təxminən 15 milyard dollar ianə aldığını söylədi.

Böhranın səbəbi xarici ölkələrin, xüsusən də ərəb dövlətlərinin Fəyyad hökumətinə əvvəlcədən vəd edilmiş maliyyə yardımını verməkdən imtina etməsi, erkən razılaşmalara görə İsrailin vergi gəlirlərini ödəməsini gecikdirməsi və s. : bağışların ya bir hissəsi korrupsioner məmurların cibində qalır, ya da – açıq şəkildə başqa məqsədlər üçün xərclənir[30].

Muxtariyyətdəki həmkarlar ittifaqlarının sədri Basam Zaxarna, dövlət işçilərinə maaşların tam olaraq verilməməsinə etiraz olaraq 2 avqust 2011-ci ildə müddətsiz tətil elan etdi[31].

12 sentyabr 2011-ci ildə Dünya Bankı, Fələstin Muxtariyyətindəki maliyyə böhranına dair bir hesabat yayımladı. Hesabatda FMİ iqtisadiyyatının iqtisadi böyüməsinin aldadıcı olduğu ortaya çıxdı[32], çünki bu, donorların maliyyələşdirilməsindən çox asılıdır. FMİ 2011-ci ildə ümumilikdə 1,4 milyard dollarlıq donor köməyi alacağını ümid edirdi ki, bu məbləğin yalnız bir hissəsi, əsasən Avropadan ayrıldı. Deməli, 2008-ci ildə ərəb ölkələri FMİ-nə 446 milyon dollar, 2009-cu ildə 462 milyon, 2010-cu ildə 231 milyon dollar, 2011-ci ilin ilk yarısında isə 80 milyon dollardan az pul ayırmışdı.[33] Beləliklə, 2011-ci ilin birinci yarısında maliyyələşdirmə xərclər səviyyəsindən aşağı düşdü və İyul ayında Fİ rəhbərliyi dövlət sektoru işçilərinə maaş ödənişini təmin edə bilmədi. Hesabatda Fİ-nın iqtisadi artımının yavaşladığı deyilir. 2011-ci ilin birinci yarısında 2010-cu ildəki 8% -ə nisbətən cəmi 4% artım olmuşdur. 2011-ci ildə ÜDM-nin gözlənilən% 9-un əvəzinə% 7 olacağı proqnozlaşdırılır. Hesabatda deyilir ki, işsizlik nisbəti yüksək olaraq qalır, baxmayaraq ki[34][35][36][37], 2010-cu ilin ikinci rübündə 22,9% -dən 2011-ci ilin ikinci rübündə 18,7% -ə düşdü. Bu azalma işsizlik səviyyəsinin 2010-cu ilin ikinci rübündə 39,3% -dən 2011-ci ilin ikinci rübündə 25,6% -ə düşdüyü Qəzzə zolağındakı iqtisadi vəziyyətin yaxşılaşması ilə əlaqədardır. Buna baxmayaraq, FMİ bir sıra göstəricilərə görə qonşuları — İordaniya, Misir, Livan və Suriyanı qabaqlayır. Məsələn, Ali Məhkəmə Şurası və birinci instansiya məhkəmələri 2009-cu ildə 2008-ci illə müqayisədə% 67 daha çox işə baxmışlar. Hakimlərin sayı son 10 ildə üç dəfə artmışdır. Bundan əlavə, orada ölüm nisbəti daha azdır və savadlılıq nisbəti bölgədəki əksər ölkələrə nisbətən daha yüksəkdir[38].

Siyasi quruluş

Fələstin Milli İdarəsinin rəhbəri sədrdir (ərəb dilində "prezident" və "sədr" sözləri eyni səslənir). Sədr Qanunvericilik Şurasının təklifi ilə FMİ-nın Baş nazirini təyin edir[39]. FMİ sədri üçün ilk birbaşa seçkilər "keçid dövrü" üçün (2000-ci ilədək planlaşdırılan tam hüquqlu bir dövlətin qurulmasına qədər) 20 yanvar 1996-cı ildə baş verdi. İkinci seçkilər 9 yanvar 2005-ci il tarixində Yasir Ərəfatın ölümündən sonra keçirildi. İndiki sədr vəzifəsi Mahmud Abbasdır[40].

FMİ-də ikinci şəxs Qanunvericilik Şurasının spikeridir – ölümü və ya istefası halında sədr rolunu oynayır. 1996-cı ildə sədr seçimi ilə eyni vaxtda seçilən birinci çağırış PLK 88 millət vəkilindən ibarət idi. İlk çıxış edən Əhməd Qurei idi. İlk seçkilərdə yerlərin çoxunu Fəth millət vəkilləri qazandı. PZP-yə ikinci seçkilər (132 millət vəkili) 25 yanvar 2006-cı ildə keçirildi və bu müddət ərzində Həmas hərəkatı qalib gəldi[41] Both Israel and the US declared they lost trust in Arafat as a partner and refused to negotiate with him, regarding him as linked to terrorism.[42].

İstinadlar
  1. Palestinian Authority (PA) Arxivləşdirilib 2011-11-21 at the Wayback Machine. — Статья в энциклопедии Britannika Ensiklopediyası.
  2. "Abbas replaces 'PNA' with Palestine". 2013-03-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-01-16.
  3. Information Ministry to Use ‘State of Palestine’ on Press Cards Arxivləşdirilib 2013-01-15 at the Wayback Machine. — WAFA, 8 января 2013 года.
  4. "США не будут называть Палестинскую автономию «Государством Палестина»". Русская служба «Голоса Америки». 08.01.2013. 2013-01-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-01-13.
  5. "State of Palestine Name Change Shows Limitations" (ingilis). Associated Press. Jan. 07, 2013. 2013-01-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-01-13.
  6. "Israel completes Gaza withdrawal". BBC News. 12 September 2005. 8 August 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2016.
  7. Rudoren, Jodi. "The Palestinian Authority". The New York Times. 2013-07-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-09-07.
  8. "The Palestinian government". CNN. 5 April 2001. 27 March 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 November 2012.
  9. British Palestine Mandate: Text of the Mandate ((July 24, 1922)). — на сайте "Еврейской виртуальной библиотеки" (JVL).
  10. Patrick Martin. Fancy that, a moderate in Hamas. Toronto. 18 July 2009. Arxivləşdirilib 23 avqust 2009 at the Wayback Machine "Arxivlənmiş surət". Archived from the original on 23 August 2009. İstifadə tarixi: 8 September 2021.
  11. Hamas Says Dweik 'Real President' until Elections are Held. Al-Manar. 25 June 2006.
  12. WAFA – Palestine News & Information Agency, Presidential Decree Orders Using ‘State of Palestine’ on all Documents Arxivləşdirilib 15 yanvar 2013 at the Wayback Machine. 8 January 2013
  13. Associated Press. "Palestinian Authority officially changes name to 'State of Palestine'". Haaretz Daily Newspaper. 5 January 2013. 5 January 2013 tarixində arxivləşdirilib.
  14. P R. Kumaraswamy, The A to Z of the Arab-Israeli Conflict, Arxivləşdirilib 2020-08-19 at the Wayback Machine Scarecrow Press, 2009 p.xl.
  15. Палестинская автономия — статья из Электронной еврейской энциклопедии
  16. Gaza–Jericho Agreement, Article XXIII, Section 3
  17. Rothstein, 1999. səh. 63
  18. Pages 44–49 of the written statement submitted by Palestine Arxivləşdirilib 2009-02-05 at the Wayback Machine, 29 January 2004, in the International Court of Justice Advisory Proceedings Arxivləşdirilib 2015-09-06 at the Wayback Machine on the Legal Consequences of the Construction of a Wall in the Occupied Palestinian Territory Arxivləşdirilib 2008-04-30 at the Wayback Machine, referred to the court Arxivləşdirilib 2009-02-05 at the Wayback Machine by U. N. General Assembly resolution A/RES/ES-10/14 (A/ES-10/L.16) adopted on 8 December 2003 at the 23rd Meeting of the Resumed Tenth Emergency Special Session.
  19. Eur, 2003. səh. 521
  20. Brown, 2003. səh. 49
  21. Watson, 2000. səh. 62
  22. Mediators tell Palestinians to reform or lose aid. Arxivləşdirilib 10 fevral 2006 at the Wayback Machine "Arxivlənmiş surət". Archived from the original on 10 February 2006. İstifadə tarixi: 7 September 2020.
  23. Bataille pour le trésor de l'OLP. Arxivləşdirilib 25 sentyabr 2007 at the Wayback Machine "Arxivlənmiş surət". Archived from the original on 9 November 2004. İstifadə tarixi: 7 September 2020.
  24. CRS Report for Congress, 27 June 2006, U. S. Foreign Aid to the Palestinians Arxivləşdirilib 2014-08-26 at the Wayback Machine
  25. "Palestinian prime minister vows not to recognize Israel", USA Today, Associated Press, 8 December 2006, 22 June 2011 tarixində arxivləşdirilib, İstifadə tarixi: 21 May 2010
  26. Putin offers to help Palestinians, BBC, 29 April 2005, 15 March 2006 tarixində arxivləşdirilib, İstifadə tarixi: 19 February 2006
  28. В секторе Газа начались бои между активистами ФАТХа и ХАМАСа Arxivləşdirilib 2012-01-06 at the Wayback Machine, may 19, 2006
  29. "Palestinians Unable to Pay Full Salaries of Employees". 2022-03-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-09-07.
  30. "Куда уплыли миллиардные пожертвования, если в ПА не могут выплатить госслужащим зарплату?". 2011-09-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-09-07.
  31. "ПА — всеобщая забастовка со 2-го августа". 2011-09-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-09-07.
  32. Abou Jalal, Rasha. "Why does Hamas, Fatah reconciliation keep failing? the foreign pressures on the Palestinian Authority to not implement the reconciliation terms". Al-Monitor. 8 mart 2016. 13 mart 2016 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 mart 2016.
  33. "Fatah, Hamas agree to form Palestinian unity government". France 24. 23 aprel 2014. 24 aprel 2014 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 aprel 2014.
  34. (6 March 2014) International community welcomes Palestinian unity government Arxivləşdirilib 2021-05-27 at the Wayback Machine The Jerusalem Post
  35. Panda, Ankit (4 June 2014) India and China Back Unified Palestinian Government Arxivləşdirilib 2014-06-08 at the Wayback Machine The Diplomat
  36. Wroughton, Lesley and Zengerle, Patricia (2 June 2014) Obama administration to work with Palestinian unity government Arxivləşdirilib 2015-10-18 at the Wayback Machine Reuters
  37. "Amid wave of endorsements, PM 'troubled' by U.S. decision to work with Palestinian gov't". Haaretz. 3 June 2014. 1 October 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 7 September 2020.
  38. Lazar Berman. "Fatah official denies unity government mandate has ended". 1 December 2014. 23 June 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 7 September 2020.
  39. Palestine In Brief, POGAR.org, 16 February 2006 tarixində orijinalından arxivləşdirilib, İstifadə tarixi: 19 February 2006
  40. Aaron D. Pina. "Palestinian Elections" (PDF). 9 February 2006. 1 April 2020 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 7 September 2020.
  41. Hazem Balousha Contributor; Palestine Pulse. "Report Highlights Corruption In Palestinian Institutions – Al-Monitor: the Pulse of the Middle East". Al-Monitor. 14 avqust 2014 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 avqust 2014.
  42. "Mid-East press reflects on Arafat legacy". BBC News. 11 November 2004. 8 March 2008 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 7 September 2020.

Ədəbiyyat

Xarici keçidlər
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.