ExxonMobil

Hazırkı şirkət 1999-cu ildə ABŞ-ın ən böyük neft şirkətləri Exxon və Mobilin birləşməsi nəticəsində yaranmışdır[5].

Hər iki şirkət 1870-ci ildə əsası qoyulmuş Con Rokfellerin Standard Oil şirkətinin varisləridir. On ildən az bir müddət ərzində bu şirkət ABŞ-də neft emalına nəzarəti demək olar ki, tamamilə ələ keçirmişdi. Artıq 1878-ci ildə neft emalından əldə edilən 35 milyon dollarlıq gəlirin 33 milyon dolları Standard Oil-a məxsus idi. 1882-ci ildə Standard Oil ABŞ-də neft emalı zavodlarının 80%-nə və neft kəmərlərinin 90%-nə nəzarət edən 30 şirkətin trestinə çevrildi və trestin əsası kimi Nyu Cersi ştatının Standard Oil şirkəti yaradıldı (qeydiyyat sənədlərinə əsasən, Exxon Mobil Korporasiyası onun birbaşa varisidir). 1888-ci ildə ilk xaricdəki törəmə şirkəti Anglo-American Oil Company sonradan Esso Petroleum Company olacaq) yaradıldı. 1890-cı ildə, ilk növbədə Standard Oil-a yönəlmiş Şerman Anti-Trest Aktı qəbul edildi və 1911-ci ildə uzun illər davam edən məhkəmə çəkişmələrindən sonra ABŞ Ali Məhkəməsi Standard Oil-i 34 müstəqil şirkətə bölməyə qərar verdi, onlardan biri Standard adlanmağa davam etdi[4] .

2021-ci ilin sonuna olan məlumata görə, şirkətin təsdiqlənmiş karbohidrogen ehtiyatları 18,536 milyard barrel neft ekvivalenti, o cümlədən neft — 7,436 milyard barrel (qaz kondensatı, bitum və sintetik neft daxil olmaqla 12,174 milyard barrel), təbii qaz — 1,081 milyard kubmetr təşkil edir. 2021-ci ildə gündəlik neft və qaz hasilatı 3,712 milyon barel, ondan 2,289 milyon barel neft, 241,7 milyon kubmetr təbii qaz hasilatı olub. 1 barrel neftin hasilatı orta hesabla 11 dollar, ən aşağısı Asiyada 4 dollar, Avstraliyada 5 dollar, ABŞ-də 9 dollar, Afrikada 19 dollar, Kanada və Latın Amerikasında 22 dollar, Avropada 32 dollar təşkil edib[6][7] .

ExxonMobil-in ümumi gücü sutkada 4,57 milyon barel olan 13 ölkədə 19 neft emalı zavodunda maraqları var. Onlardan beşi ABŞ-də (Texas ştatında 2, İllinoys, Luiziana və Montanada hər birində bir, gündə 1,77 milyon barel), Kanadada 3 (gündə 428 min barel), 8-i Avropada (2 Fransada, həmçinin Belçika, Böyük Britaniya, Hollandiya, İtaliya və Almaniya, gündə 1,35 milyon barrel), Asiyada 4 (Sinqapur, Səudiyyə Ərəbistanı, Tailand və Çin, gündə 1,03 milyon barrel)[6] .