Ləhcə

Ləhcə — sözü ərəb mənşəli isimdir.[1] Dilçilikdə ümumi dialekt xüsusiyyətlərinə malik olan hər hansı bir dilin yerli şivələr qrupuna yəni dialektə "ləhcə" deyilir.[1][2] Dialekt yunan mənşəli (q.yun. διάλεκτος) sözdür.[2] Sıx ərazi birliyinə malik, daima və bilavasitə ünsiyyətdə olan adamlar tərəfindən işlədilən dilə "dialekt" (ləhcə) deyilir.[3] Yəni dialekt (ləhcə) bir–birinə yaxın olan şivələrin məcmusudur.[3]

İstinadlar
  1. Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Dörd cilddə. III cild (QLMNOÖPR). Redaktor: Əliheydər Orucov; Tərtibçilər: Əliheydər Orucov, Bəhruz Abdullayev, Nərgiz Rəhimzadə. Təkrar nəşrə hazırlayanı, təkmilləşdirəni və redaktoru: Ağamusa Axundov. Bakı: Şərq – Qərb, 2006, səh. 251 ISBN 978-9952-34-025-9
  2. Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Dörd cilddə. I cild (ABCÇD). Redaktor: Əliheydər Orucov; Tərtibçilər: Əliheydər Orucov, Bəhruz Abdullayev, Nərgiz Rəhimzadə. Təkrar nəşrə hazırlayanı, təkmilləşdirəni və redaktoru: Ağamusa Axundov. Bakı: Şərq-Qərb, 2006, səh. 616 ISBN 978-9952-34-023-5
  3. Н. — Наречие (Диалект), səh. 477. // Dilçilik ensiklopediyası (Dilçilik terminlərinin rus dilində sıralanması, alman, ingilis və fransız dillərində ekvivalenti və Azərbaycan dilində şərhi). I cild (dərs vəsaiti). Müəllif və redaktor: filologiya elmləri doktoru, prof. Fəxrəddin Veysəlli. Bakı: Mütərcim, 524 səh.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.