Bellini

Vinçentso Salvatore Karmelo Françesko Bellini (it. Vincenzo Salvatore Carmelo Francesco Bellini; 3 noyabr 1801, Kataniya, Siciliya — 23 sentyabr 1835, Püto, Paris yaxınlığında) — italyan bəstəkarı, 11 operanın müəllifi.[6]

Vinçentso Bellini
Vinçentso Salvatore Karmelo Françesko Bellini
Ümumi məlumatlar
Doğum adı Vincenzo Salvatore Carmelo Francesco Bellini
Doğum tarixi 3 noyabr 1801(1801-11-03)[1][2][…]
Doğum yeri
Vəfat tarixi 23 sentyabr 1835(1835-09-23)[1][2][…] (33 yaşında)
Vəfat səbəbi dizenteriya
Dəfn yeri
Musiqiçi məlumatları
Fəaliyyəti bəstəkar
Janrlar opera, simfoniya
Mükafatları "Fəxri legion" ordeni kavaleri
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Bioqrafiyası

O, Neapolitan Konservatoriyasında Nicolo Zingarellinin himayəliyi altında oxumuş, ilk olaraq instrumental və kilsə musiqisi əsərlərini yazırdı. Bellininin ilk operası "Adelson e Salvini" 1825-ci ildə konservatoriyada tamaşaya qoyuldu. 1826-cı ildə Teatr San Karlo onun "Bianca e Fernando" operasını elə uğurla səhnələşdirdi ki, o, 1827-ci ildə Milanda La Skaladan sifariş aldı. Bellini son üçün "Pirat" operasını yazdı və bu, parlaq uğur idi; "Əcnəbi" gələn il daha da uğurlu oldu. Onların ardınca "Zaira" və s.

1833-cü ildə Bellini nəhayət Parisə köçdü və burada qısamüddətli olsa da, böyük uğur qazandı; onun taleyinə yalnız daha bir opera, 1835-ci ildə italyan teatrında tamaşaya qoyulan "Le Puritani" adlı opera yazmaq düşmüşdü.

Yaradıcılığı

Qısa ömrü ərzində o, 11 opera yazmışdı, onlardan yalnız biri (“Zaira”) uğurlu alınmayıb – qalanları əksər Avropa səhnələrində yer almışdı. Ən yaxşı operaları: Kapuleti və Montekki (it. I Capuleti e i Montecchi, 1830 ), La sonnambula (1831), Norma (1831), Puritani (1835).

Bellininin təsirlərinin izlərini təkcə opera sahəsində deyil, Şopenin fortepiano musiqisində də görmək olar.

Vəfatı

23 sentyabr 1835-ci ildə Parisin kənarında Bellini qaraciyərin absesi ilə çətinləşən kəskin bağırsaq iltihabından öldü. Ölümünün qəfil olması hətta bəstəkarın zəhərlənməsi ilə bağlı söz-söhbətlərə səbəb oldu. Əvvəlcə Per Laşez qəbiristanlığında dəfn edildi, lakin 1876-cı ildə bəstəkarın külü Siciliyaya, Kataniya şəhərindəki Müqəddəs Aqata Katedralinə köçürüldü.

Operaları
  • "Adelson və Salvini" (1825)
  • "Bianka və Cernando" (1826)
  • "Pirat" (1827)
  • "Əcnəbi" (1829)
  • "Zaira" (1829)
  • "Ernani" (hazır deyil, 1830)
  • "Kapuletti və Montekki" (1830)
  • "Somnambula" ("La sonnambula") (1831)
  • "Norma" (1831)
  • "Beatriçe di Tenda" ("Beatrice di Tenda"), 1833

Həmçinin bax

Frederik Şopen

Motsart

İohann Sebastyan Bax

İstinadlar
  1. Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
  2. Vincenzo Bellini // Encyclopædia Britannica (ing.).
  3. Беллини Винченцо // Большая советская энциклопедия (rus.): [в 30 т.]. / под ред. А. М. Прохоров 3-е изд. Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  4. Archivio Storico Ricordi. 1808.
  5. Henry A. Le Père Lachaise historique, monumental et biographique (fr.). Paris: chez l'auteur, 1852. P. 42. 116 s.
  6. Беллини Винченцо // Бари — Браслет. — М. : Советская энциклопедия, 1970. — С. 115. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров ; 1969—1978, т. 3).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.