Ankara Universitetinin Politologiya fakültəsi

1877də hazırlanan "Mekteb-i Mülküyə nizamnaməsi" ilə məktəb 3 il İdadi (lisey), iki il ali (yüksək) olmaq üzrə beş illik bir məktəb halına gəldi. Müşir Əli Nizami Paşa "Məktəb Nazırlığı"na gətirildi; açılan imtahan nəticəsində birinci sinifə (İdadi qisiminə) 50 nəfər, və 4. sinifə (məktəbin ali qisiminə) 13 şagird qəbul edildi; məktəb Eminönündəki köhnə Maarif nəzarəti binasına köçdü və 1908-ci ildə qədər orada qaldı (Binada hələ də İstanbul Qız Liseyi var).

1878-ci ildə "məktəb nazırı" ünvanı "məktəb müdirliyi" nə çevrildi və bu vəzifəyə təyin olunmuş Əbdürrəhman Şərəf Əfəndi, məktəb müdiri 1895-ci ildə qədər davam etdirdi. Abdurrahman Şərəf Əfəndinin, Qalatasaray Sultanisi müdiriyyətinə gətirilməsi üzərinə yerinə gələn Hacı Recai bəy Məşrutənin elanı ilə təqaüdçü edilənə qədər keçən 14 il ərzində məktəbin müdiri davam etdirdi. Recaizade Əkrəm bəy, Tarixçi Murat bəy (Mizancı) bu dövrdə məktəbə müəllimlik edən məşhur isimlerdendir.

II Əbdülhəmidin səltənət sürdüyü bu dövrdə padşah, tələbələri işə təşviq etmək üçün, Mekteb-i Mülkiyeyi birinciliklə bitirənə saraya katib olaraq alardı.

1883-də məktəbə internat bəzi əlavə olundu; internat bəzi 1902-də qaldırıldı.

1883-də ayrıca məktəbin nəzdində Fransız öyrədən bir Dili Məktəbi açıldı. Xaric Müdafiə bağlı olan Dili Mektebinin idarəsi Mülküyə Məktəbinə aid idi.

1892-ci ildə yeni bir tənzimləmə ilə məktəbin İdadi qisminin təhsil müddəti dörd ilə, ali qisminin təhsil müddəti üç ilə çıxarıldı. Məktəbdə öz iqtidarına qarşı olan "azadlıq" tərəfdarı gənclərin yetişdiyini şübhələnən padşahın istəyi üzərinə müsbət dərslərin azaldılıb, din dərslərinin sayı artırıldı.

Artıq ölkə səviyyəsindəki idadilerden Mülkiye'ye kafi sayda şagird yetişdiyi üçün 1900-ci ildə məktəbin İdadi hissəsi ləğv edildi və yalnız bir ali halına gəldi. İdadi bəzi Mercandaki binaya yerləşərək "Mercan İdadisi" adını aldı. 1900-ci ildə Dârülfünûnun İlahiyyat, Ədəbiyyat, Riyâziyât (Riyaziyyat), Tabaqat (Geologiya) şöbələri (fakültələri) Mülküyə Mektebinin damı altında təhsilə başladı.

Məşrutənin elan edilməsiylə məktəbin rəsmi adı olan "Məktəb-i Şahane", "Mekteb-i Mülküyə" olaraq dəyişdirildi. Müdürlüğe gətirilən Mehmet Cəlal bəy, məktəbin dərslərində tənzimləmə etdi; dini dərslərin ağırlıqda olduğu proqramın yerinə müsbət dərslərin ağırlıqda olduğu bir proqram gətirdi. İmtihatnla hər il məktəbə 40 şagird alınarkən o il 413 şagird alındı. Dövrün azadlıq atmosferindən yararlarnarak İstanbuldakı məzunlar "Mekteb-i Mülküyə Mezunları İttihad və Teavün Cəmiyyəti"ni, şagirdlər isə "Müdavimi-i Mülküyə Cəmiyyəti"ni qurdular.

1900-ci ildə Darülfünunun dörd şöbəsi Mülküyə Mektebinin damı altında açılmışdı. 1909-ci ildə edilən tənzimləmə ilə Mülküyə, Dârülfünûnun bir fakültəsi vəziyyətinə gəldi və Darülfünunun digər şöbələri ilə birlikdə Beyazıtda "Zeynep Xanım evi"nə daşındı. Mülküyə, 1912-ci ildə isə digər şöbələri ayrılaraq Cağaloğlundaki "Həsən Fehmi Paşa evi"nə daşındı. Bu konak, məktəbin ilk müstəqil binasıydı. 1914-cü ildə məktəb yenidən internat şagird qəbul etməyə başladı.

Bu dövrdəRakım bəy (1909-1911) və Mehmet Hikmət bəy (1911-1915) məktəbdə müdir olaraq vəzifə etdilər.

56 il boyunca təhsilə davam edən məktəb 24 Avqust 1915-ci ildə bağlandı, I Dünya Döyüşü boyunca bağlı qaldı. Bağlanma səbəbləri arasında döyüş səbəbiylə büdcədə qənaətə gidilmek istənməsi; Mülküyədəki dərs proqramının Darülfünun'un Hüquq məktəbində daha qüvvətli oxudulduğu görüşünün deputat və nazırlar arasında məşhur olması və uzun müddət Sultan II Əbdülhəmidin himayəsi altında olduğu üçün Məşrutə dövrü deputat və nazırları arasında məktəbə qarşı aleyhtarlık olması göstərilir.

Döyüşün son ci ildə dövrün Sədrəzəmi və terapiya nazırı Tələt Paşanın istəyi üzərinə "Mekteb-i Mülkiye'nin Yenidən Mexanizmi" haqqında bir qanun təklifi hazırlanıb məclisdə qəbul edildi. Beləcə məktəb, Terapiya nəzarətində bağlı, internat və 3 illik bir məktəb olaraq yenidən açıldı; 1920-ci ildə Maarif Mezareti'ne bağlandı. Dövrün padşahı Vahdettin'in himayəsinə girən məktəb, "Mekteb-i Mülküyə-i Şahane" adını aldı.

Mülküyə artıq hər il 30 şagirdin imtahanla qəbul edildiyi pulsuz bir təhsil təşkilatı idi. İstanbul Sultanisi müdiri Hüseyn Nazim bəy, məktəb müdiriyyətinə gətirildi. Məktəb binası, Yıldız Sarayındakı Yaveran Dairəsinin bir hissəsi idi. 1919-cu ildə məktəb Fındıklı / Kabataşdaki "Ethem Paşa evi"nə işğal gücləri bu binaya əl qoyunca Sineklibakkalda bir binaya daşındı. İstanbulun işğal altında olduğu bu dövrdə məktəbin bir şagirdi (Cemal Ethem Bəy) tərəfindən daha sonra "Mülküyə Marşı" olacaq bir şeir yazıldı. Şiiri Musa Süreyya bəy bəstələdi. Məktəb 1925-də qədər bir neçə dəfə daha fərqli binalara daşındı və nəhayət 1925-ci ildə Yıldızdakı Yaveran Dairəsinə daşındı. Ankaraya gedənə qədər məktəb həmişə bu binada təhsili davam etdirdi.

"Ankarada Yaptırılacak Mülküyə Məktəbi haqqında Qanun" 1935 iyununda Rəsmi Qəzetdə nümayiş olundu. Tikinti, Cebecidə başladı. Quruluşun memarı, Avstriya mənşəli isveçrəli memar, şəhər plançı və pedaqoq olan Ernst Arnold Egliye etdirilən bina, 1936-ci ilin oktyabr ayında məktəb müdiriyyətinə təslim edildi

5 noyabr 1936-da məktəbin şagirdləri şəhər bandosu yoldaşlığında Ayaspaşadan Taksime getdilər və Haydarpaşa Garından qalxan xüsusi bir qatarla Ankaraya hərəkət etdilər. Ertəsi gün Ankara Garından Keşikçilər Alayı Bandosu yoldaşlığında Ulusa gediş edildi; kortej hökumət və məclis adına TBMM sədri Mustafa Əbdülxaliq Renda qarşıladı. Mərasimin ardından Mülküyə, Cebecidəki binasına yerleşdi.