Alqologiya

Alqologiya — yosunları tədqiq edən elm sahəsi,[1] botanikanın bölməsi.[2]

Sarqasso yosunları.

Tarixi

Yosunların istifadəsi haqqında ilk qeyd erkən Çin ədəbiyyatında verilir. Qədim yunanlar və romalılar yosunları tədqiq etmiş, qədim çinlilər isə hətta müəyyən növlərindən qida kimi istifadə etmişdir, lakin yosunların elmi tədqiqi XVIII əsrin axırlarında başlamışdır. Teofrast (e.ə. 372–287) və Aristotel (e.ə. 384–322) onları "kol" və "ot bitkiləri" kimi qruplaşdırmasından bəri bitkilərin təsnifatı bir çox dəyişikliklərə məruz qalmışdır.

İstinadlar
  1. Biologiya lüğəti. Bakı: Çaşıoğlu, 2011, səh. 54.
  2. Алголоҝија // Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасы: [10 ҹилддә]. I ҹилд: А—Балзак. Бакы: Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасынын Баш Редаксијасы. Баш редактор: Ҹ. Б. Гулијев. 1976. С. 222.

Əlavə ədəbiyyat
  • Alqologiya // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] (3-е изд.). М.: Советская энциклопедия. гл. ред.: А. М. Прохоров. 1969–1978. ст. 1.
  • Alqologiya // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] (3-е изд.). М.: Советская энциклопедия. гл. ред.: А. М. Прохоров. 1969–1978. ст. 5.
  • Ботаника. Курс альгологии и микологии. М. 2007.
  • Водоросли и лишайники. Под ред. М. М. Голлербах. — М., 1977.
  • Гарибова Л. В. и др. Низшие растения. — М., Изд-во Моск. ун-та, 1975.
  • Горбунова Н. П. Альгология: Учеб. пособие для вузов по спец. «Ботаника». — М.: Высш. шк., 1991. — 256 с.
  • Дьяков Ю. Т. Введение в альгологию и микологию — М.: МГУ, 2000. — 192 с.
  • Жизнь растений. В 6-ти т. Т. 3. Водоросли, лишайники / Под ред. А. А. Федорова. — М.: Просвещение, 1977. — 487 с.
  • Курс низших растений: Учебник для студентов ун-тов / Великанов Л. Л., Гарибова Л. В. Горбунова Н. П., Горленко М. В. и др.; Под ред. М. В. Горленко. — М.: Высш. шк., 1981. — 504 с.
  • Саут Р., Уиттик А. Основы альгологии. — М.: Мир, 1990. — 597 с.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.