Əcrədilər

ƏcrədilərNəcdatilərdən ayrılan mötədil xaricilər məzhəblərindən biri. Qurucusu Əbdülkərim ibn Əcrad olmuşdur.

İslam

İslam Tarixi

İmanın şərtləri

Tövhid Mələklər
Kitablar Peyğəmbərlər
Məad Axirət
Qəza ve Taleh

İslamın beş şərti

Kəlmeyi-şəhadət Namaz
Oruc Həcc
Zəkat

Etiqad məzhəbləri
Əşərilər Matüridilər Qədərilər (Mötəzililər) Cəbrilər Mürcilər Cəhmiyyə Müşəbbihilər Sələfilər
Fiqh məzhəbləri
Sünnilər:
Hənəfilər Malikilər Şafiilər Hənbəlilər
Yox olmuş məzhəblər:
Zahirilər Auzailər Leysilər Səvrilər Cəririlər

Şiələr:
İmamilər (Cəfərilər (Əxbarilər Üsulilər Şeyxilər) Ələvilər Ənsarilər Qızılbaşlar) Zeydilər
İsmaililər (Qərmətilər Xaşxaşilər Fəthilər Xəttabilər) Vaqifiyyə Rafizilər (Batinilər) Qeysanilər Xürrəmilər Baziğiyyə Qurabiyyə
Xaricilər:
Mühakkimə Əcrədilər (Meymunilər Səələbilər) Əzraqilər Bəyhəsilər İbadilər Nəcdatilər Süfrilər

Həmçinin bax

Sufilər Yəsəvilik Nəqşibəndilik Sührəvərdilik Xəlvətilik Səfəvilik Bayramilik Bəktaşilik Cəlvətilik Cərrahilik Çiştiyyə Ehqaqiyə Gülşənilik Hürufilik Kübravilik Məlamətilik Mövləvilik Nemətullahiyyə Nöqtəvilik Qələndərilik Qadiriyyə Rahmaniyyə Rifailik Rövşənilər Sənusilər Şaziliyyə Zahidiyyə Nüseyrilər Druzlar İslam fəlsəfəsi

Tarixi

Təriqətin banisi Əbdülkərim ibn Əcrad Nəcdatilərə qarşı çıxış edənlər arasında olmuşdur. O, Atiye ibn əl-Əsvədə qoşulub Sistana[1] getmişdir. Bəzi mənbələrə görə, Əbdülkərim ibn Əcrad Əbu Beyhəsin tərəfdarı idi, lakin sonra ondan uzaqlaşmış və öz təlimini inkişaf etdirmişdir[2].

İnancları

Əzraqilərdən fərqli olaraq, Əcradilər onların mübarizəsinə qoşulmayanların mömin ola biləcəyinə inanırdılar. Əhali onların inanclarını qəbul etməyən bölgələrdən köçməyi özləri üçün arzuolunan (lakin məcburi deyil) hesab edirdilər. Əcradilər yalnız onlarla vuruşan rəsmi ordunun əsgərlərinin öldürülməsinə icazə verir və dinc əhalinin öldürülməsini qadağan etdirdilər.

Bundan əlavə, Əcrədilər belə inanırdılar ki:

Uşaq həddi-büluğa çatana və İslamı qəbul etməyə çağırılana qədər ondan əl çəkmək lazımdır;

Müharibə zamanı müşriklərin övladları öldürülsə, ataları ilə birlikdə cəhənnəmdə olarlar;

Mal sahibi öldürülənə qədər caiz sayılmır;

Dindarlığını bilsən evdə oturanları danlaya bilməzsən;

Böyük günah etmiş kafir olar.

Əcrədilər təriqətləri

Əcrədilər hər hansı məsələdə xüsusi rəyə malik olan kiçik təriqətlərə ayrılmışdılar.

  • Saltilər - yetkinlik yaşına çatana və İslamı qəbul edənə qədər uşaqlardan imtina edirdilər.
  • Meymunilər nəvələrlə evlənməyə icazə verir və Quranda Yusif surəsinin olmasını inkar edirdilər.
  • Həmzilər Meymunilərlə yekdil idilər, lakin onlar düşmənlərinin və müşriklərinin övladlarının cəhənnəmə düşəcəyinə inanırdılar.
  • Xələfilər iradə azadlığını tanımırdılar.
  • Atrafilər - spekulyativ vəzifələri tanıyırdılar.
  • Şuaybilər iradə azadlığını tanıyırdılar.
  • Hazimilər inanırdılar ki, Allah insanlara yalnız onların öldüyü iman əsasında himayədarlıq edir və ya onlardan imtina edir.

İstinadlar

  1. Али-заде, 2007
  2. Мамиргов М. З. (2007). Аджрадиты http://kk.convdocs.org/docs/index-3557.html?page=28 (#bare_url_missing_title). 2015-02-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2024-02-19. Книга исламских сект и вероучений
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.