Əşrəf Pəhləvi

Əşrəf Pəhləvi 1919-cu il oktyabrın 26-da qardaşı Məhəmməd Rzadan beş saat sonra Tehranda anadan olmuşdur. Valideynləri Fars şahına çevriləcək hərbi komandir Rza şah Pəhləvi və dörd arvadından ikincisi Tacülmüluk idi[3]. Onun 10 bacı-qardaşı var idi[3].

30-cu illərin əvvəllərində Əşrəf Pəhləvi, böyük bacısı Şəms və anaları ənənəvi örtük taxmağı dayandıran ilk önəmli İran qadınlarından idi[3].

Əşrəf Pəhləvinin universitetə getməsinə icazə verilmədi və bunun əvəzində 1937-ci ildə 18 yaşında ailəsi atası ilə siyasi müttəfiq olan Mirzə xan Qavamla evləndirdi[3].

Əşrəf qardaşı Məhəmmədrza şah Pəhləvi ilə

Əşrəf Pəhləvi "müxtəlif təşkilatların idarəçiliyi" ilə məşğul olduğu üçün "maliyyə pozuntusuna görə hücum edildiyini" iddia etmişdir[18]. Öz hesabına görə, Məhəmməd Müsəddiq onu Parisə sürgünə göndərəndə maddi imkanları məhdud idi[19]. Ancaq sonrakı illərdə onun böyük bir sərvət topladığı deyilirdi. O, sərvətini atası Rza Şahdan miras qalan torpaqların dəyərinin və müəssisələrin gəlirlərinin artması ilə əlaqələndirdi[3]. Buna baxmayaraq, sərvətinin artması ilə bağlı hekayənin bir hissəsi, neft qiymətlərinin artması ilə idarə olunan İran sənaye bumu dövründə ola biləcəyi ilə əlaqədardır, Pəhləvi və oğlu Şəhram fəaliyyət göstərmək üçün lisenziyanın sığortası (sic) müqabilində yeni bir şirkətin səhmlərinin 10% və ya daha çoxunu pulsuz aldı. Hökumət lisenziyalarının yalnız hər sahədə yaxşı əlaqəli bir neçə şirkətə veriləcəyi deyildi. Nəticədə lisenziyanın alınması və saxlanması ehtiyacı ödənilməli olan bir xərc oldu[20][21].

1979-cu ildə New York Times, 17 sentyabr 1978-ci il tarixli bir sənəddə Əşrəfin ofisindən Safia kod adı altında Cenevrədəki İsveçrə İttifaqı Bankındakı hesabına Bank Melli hesabından 708.000 ABŞ dollarının köçürülməsini tələb etdiyini bildirdi[15].

1980-ci ildə Pəhləvi New York Times qəzetində özünün və ailəsinin maddi durumunu müdafiə etmək üçün bir məqalə dərc etdirdi. Məqalədə, sərvətinin "mənfəətli qazanclar" yolu ilə toplanmadığını iddia etdi və sərvətini "İranın inkişafı və hər kəsin içində olduğu yeni firavanlıq ilə kəskin şəkildə artan" miras qalan torpaqlara aid etdi[15]. O, qeyd etdi ki, bir çox digər iranlılar öz daşınmaz əmlaklarının satışından qazanc əldə etdilər, lakin ruhanilər Xomeyni ilə yaxın əlaqələri olduğuna görə maliyyə pozuntularında ittiham olunmadılar[15]. Ayrıca Xomeyni tərəfdarlarının irəli sürdüyü iddiaların əksinə olaraq Şahın Pəhləvi Vəqfindən qazanc əldə etmədiyini bildirərək qardaşı Məhəmmədrza şah Pəhləvini müdafiə etdi[15]. Şahzadə "bu böhtanlara əlindən gəldiyincə və məhkəmə vasitələrinin köməyi ilə mübarizə aparmağı" planlaşdırdığını yazdı[15].

Psixoloji cəhətdən, Əşrəf Pəhləvinin gənc yaşlarında özünəinamı aşağı idi. "Güzgüdə gördüyünü" bəyənmirdi. O, "başqasının üzünü, … daha təravətli dəri və daha yüksək boy arzulayırdı." Həmişə təsəvvür edirdi ki, "bu dünyada məndən daha qısa adam çox azdır."[22] Bəlkə də bu onu cəsarətli olmağa sövq etdi. Xatirələrində yazırdı:

İyirmi il əvvəl fransız jurnalistləri mənə "La Panthère Noire" (Qara Panter) adını vermişdilər, etiraf etməliyəm ki, bu ad daha çox xoşuma gəlir və bu müəyyən mənada mənə yaraşır. Panter kimi, təbiətim də həyasız, üsyankar, özünə inamlıdır. Çox vaxt yalnız səy göstərərək ehtiyatımı və ictimaiyyətdəki hisslərimi qoruyuram. Ancaq həqiqətdə, bəzən istərdim ki, panterin pəncəsi ilə silahlansam, ölkəmin düşmənlərinə hücum edim[23].

Qardaşı Məhəmməd Rza Pəhləvi (Məhəmmərza Şah) onun ən yaxın dostu idi. Xatirələrində o, bir uşaq kimi təəccüb hissi ilə ona baxdığını xatırlayır: "Yetkinlik yaşına çatmazdan əvvəl onun səsi həyatımda üstünlük təşkil etdi" yazırdı[24].

Bəzi mənbələr onun narkotik ticarəti ilə arasındakı əlaqəni qeyd edir;[25] dedi: "Zərər çəkənlərim məni qaçaqmalçı, casus, mafiya tərəfdarı olmaqda ittiham etdilər (bir dəfə də olsa narkotik alverçisi)

• Qırmızı Aslan və Günəş Cəmiyyətinin fəxri prezidenti, 1944-cü il
• Birləşmiş Millətlər Təşkilatının Qadınların Vəziyyəti Komissiyasının sədri, 1965-ci il
• Birləşmiş Millətlər Təşkilatının İnsan Hüquqları Komissiyasında İran nümayəndə heyətinin üzvü, 1967-ci il
• Birləşmiş Millətlər Təşkilatının İqtisadi və Sosial Şurasında İran nümayəndə heyətinin sədri, 1967-ci il
• Birləşmiş Millətlər Təşkilatının İnsan Hüquqları üzrə Ali Komissiyasının sədri, 1970-ci il[26]
• Beynəlxalq Qadın İlləri Konfransı Məşvərət Komitəsinin üzvü, 1975-ci il
• İran Qadınlar Təşkilatının prezidenti, 1967–1979-cu illər
• Sosial Xidmətlər İmperator Fondunun sədri
• Wadham Kollecinin fəxri üzvü, Oksford
• Savadlılıq üzrə Beynəlxalq Məsləhətçi Əlaqələr Komitəsinin üzvü[26]

Əşrəf 1970-ci illərdə

İnqilabdan sonra şahzadə Əşrəf vaxtını New Yorkdakı Park Avenyuya köçməmişdən əvvəl satdığı Bikman[31], Paris, Fransa Rivieradakı Xuan-les-Pins keçmədən satdığı Beekman yerləri arasında bölüşdürərək keçirirdi[13][15].

Şahzadə Əşrəf Pəhləvi 7 yanvar 2016-cı ildə Monte Karloda 96 yaşında vəfat etdi[13]. O, Altsheymer xəstəliyindən əziyyət çəkirdi[32] . Onun ölümünü qardaşı oğlu və imperator ailəsinin başçısı Rza Pəhləvi öz Facebook səhifəsindən elan etdi.

Məsləhətçi Robert F. Armao, səbəbin "qocalıq" olduğunu söylədi. Armao, Şahzadə Əşrəfin Avropadakı evində yuxuda öldüyünü söylədi, ancaq ailəsinin təhlükəsizliyi üçün narahatlıqlarını əsas gətirərək ölkənin adını çəkməkdən imtina edir[13] .

Onun cənazəsi 14 yanvar 2016-cı ildə Monakoda Cimetière de Monaco şəhərində baş tutdu, Pəhləvi ailəsinin üzvləri, o cümlədən imperatriça Fərəh Pəhləvi də iştirak etdi[33].

Ölən vaxtı ailəsinin ən yaşlı yaşayan üzvü idi[3].

Əşrəf Pəhləvi ingilis dilində iki kitab yazdı:

• Faces in a Mirror: Memoirs from Exile (1980)
• Time for Truth (1995)

Bundan əlavə, fransız dilində bir kitab yazdı:

• Jamais Résignée (1981)

Onun üç kitabı 1980-ci ildə New York Times qəzetinin "Bu böhtanlarla mübarizə aparacağam" məqaləsindən sonra nəşr olundu. Özü və ailəsi haqqında "böhtanlar" ilə mübarizə vədinə uyğun olaraq, kitabları əsasən Pəhləvi sülaləsi haqqında yanlış təsəvvürlər kimi qiymətləndirilənləri təmizləməkdən ibarətdir. Ən çox oxunan kitabında; Faces in a Mirror: Memoirs from Exile (1980)-də xatirələrini yazarkən yenidən şəxsi maddi durumu ilə bağlı suallara müraciət edir: "Atam öldükdə təxminən 300.000 dollar miras almışdım (Xəzər dənizi yaxınlığında təxminən 1 milyon kvadratmetr ərazi, həmçinin Qorqan və Kermanşahdakı əmlaklar, sonradan olduqca qiymətli olacaq). Bu kitabın giriş hissəsində Pəhləvi "Qərb oxucularına İranın mədəniyyəti və irsinin mahiyyəti … qondarma İran İslam İnqilabının təbiəti haqqında nə başa düşmədiklərini izah etmək istəyir" deyir. Ümumiyyətlə onun kitablarına həddən artıq avtobioqrafik baxırlar və ciddi bir tarixi istinad olaraq istifadə ediləcək bir duyğu içində: Kitabxana jurnalı Pahlavinin Faces in a Mirrorsunu "Pahlavilərin fəzilətləri və dünyanın hər yerində olan hər kəsin bəxş etdiyi xəyanətdən bir az daha çox." adlandırıdı[34].

• Rza şah Pəhləvi
• Məhəmmədrza şah Pəhləvi
• Tacülmülük
• Fərəh Pəhləvi

• Fardust, Hussein. The Rise and Fall of the Pahlavi Dynasty: Memoirs of Former General Hussein Fardust. Translated by Ali Akbar Dareini. Motilal Banarsidass. 1998. ISBN 8120816420.
• Gasiorowski, Mark. "The 1953 coup d'etat in Iran". International Journal of Middle East Studies. 19 (3). 1987: 261–286. JSTOR 163655.
• Hoveyda, Fereydoun. The Fall of the Shah. New York: Wyndham Books. 1979.
• Keddie, Nikki, R. Roots of Revolution: an Interpretive History. New Haven, CT: Yale University Press. 1981. ISBN 9780300026115.
• Kinzer, Stephen. All the Shah's Men: an American Coup and the Roots of Middle East Terror. John Wiley & Sons. 2003. ISBN 978-0-471-67878-6.
• Pahlavi, Ashraf. Faces in a Mirror – Memoirs from Exile. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall. 1980.

Vikianbarda Əşrəf Pəhləvi ilə əlaqəli mediafayllar var.

• Şahzadə Əşrəfin Moskvaya səfəri (video)
• Əşrəf Pəhləvi haqqında Arxivləşdirilib 2012-02-14 at the Wayback Machine