Tipu | grupu étnicu históricu |
---|---|
Periodu | Hispania romana |
Los zoelas (en llatín, ZOELAE) yeren una tribu prerromana perteneciente al pueblu de los ástures mentada por Estrabón qu'habitaba nes sierres de Nogueira, Sanabria y La Culiebra hasta los montes de Mogadouro según Santa Comba nel norte de Portugal y España. Anque dellos historiadores alcuentren la capital de los Zoelas na aldega de Ouselle, antigua Ocellum Galaicorum, nel conceyu lucense de Becerreá, paez claro que la so capital foi la ciudá de Curunda, allugada en dalgún llugar indetermináu ente Braganza y la provincia de Zamora.
Los zoelas tamién son mentaos n'altares atopaos en Braganza, concretamente nel castru de Avelãs. Esti pueblu dexó cercos funerarios decoraes con símbolos circulares, simbolizando'l sol y con diseños animales como'l gochu y el venado. Los zoelas son d'orixe desconocíu. Munchos autores considerar una de les etnies más antigües de la península ibérica.
El llinu cultiváu polos zoelas, aportó a famosu en Roma.
Tabla d'Astorga
Nel Muséu de Berlín caltiénse la denominada Tabla de Astorga o Tabla de los zoelas. La Tabla recueye un pactu d'hospitalidá de fecha ensin precisar y les sos posteriores renovaciones nos años 27 y 152 d. C. ente dos grupos tribales del pueblu de los zoelas, los desoncos y los tridiavos.