El yerbomatófonu ye un estrumentu musical "informal" (non ortodoxu)^[1], el so orixe remóntase presumiblemente a cultures aborígenes del Ríu de la Plata, recriáu nos años 1960 pol luthier de Buenos Aires Carlos Iraldi (28 de xineru de 1930 - 16 d'avientu de 1995) pal conxuntu humorísticu d'estrumentos informales Les Luthiers. Ta formáu por calabaces de mate cortadas por la mitad, lijadas y ensambladas. Al soplar y cantar por su abertura el sonido se amplifica y distorsiona de manera muy particular. Anguaño escomenzó a ser utilizáu principalmente n'Arxentina y Uruguái. Tamién ye conocíu como yerbomatófono d'amore.^[2]

Referencies