| Xeoide | |
|---|---|
superficie equipotencial (es)  | |
| forma | |
 | |
 |
El xeoide (etimolóxicamente forma que tien la Tierra) ye la superficie equipotencial qu'aprosimadamente coincide cola superficie definía de los mares en quietú, ensin marees, prollongáu baxu los continentes . Ye una superficie que se toma como referencia pal determín de les elevaciones del tarrén, altura ortométrica (o altura sobre el nivel mediu del mar), y úsase en trabayos d'inxeniería topográfica, cartografía, GPS, y pa la xeneración de modelos dixitales d'elevación.
La única propiedá matemática que define al xeoide ye que la gravedá ye la Normal a tolos puntos de la superficie. Según Gauss ye la ”figura matemática de la Tierra”, (del campu de gravedá dafechu). Si la distribución de mases de la Tierra fora homoxénea, el xeoide sería un elipsoide de revolución centráu nel centru de mases. La figura xeométrica más asemeyada al xeoide, ye l'elipsoide de revolución, que caltién un error respeutu al xeoide d'unos +/- 100m.
Les ondulaciones más grandes rexístrense nuna depresión al sur de la India qu'algama los 105 metros y una elevación al norte d'Australia qu'algama los 75 metros.
