Coordenaes: 7h 8m 23.484s, -26° 23′ 35.518″
Wezen o Wesen (Delta Canis Majoris / δ CMa / 25 Canis Majoris)[7] ye la tercera estrella más brillosa de la constelación del Can Mayor, con magnitú aparente +1,83, por detrás de Siriu (α Canis Majoris) y Adhara (ε Canis Majoris). El so nome, del árabe وزن wazn, significa «pesu». El nome ye bien atináu yá que se trata d'una estrella superxigante y una de les más masives que pueden vese a simple vista. Alcuéntrase a una incierta distancia de 1800 años lluz de la Tierra.
Carauterístiques físiques
De color blancu-mariellu y tipu espectral F8Ib, Wezen tien una temperatura superficial de 6200 K. El so radiu ye 200 vegaes más grande que'l radiu solar, polo que si tuviera asitiada nel llugar del Sol, la superficie de la estrella práuticamente algamaría la órbita terrestre. Tien una lluminosidá 50.000 vegaes mayor que la del Sol. A partir de la midida de la so velocidá de rotación, 28 km/s, sábese que Wezen emplega casi un añu en completar una vuelta alredor de la so exa.[8]
Evolución
Con una edá averada de 10 millones d'años, Wezen ye muncho más nuevu que'l Sol, pero a diferencia d'ésti, nel so nucleu yá remató la fusión del hidróxenu. Dichu nucleu ta nel procesu de contraer, calecer y aumentar de tamañu; en menos de 100.000 años va dar empiezu la fusión del heliu nel so nucleu, cuando la estrella va entrar na fase de superxigante colorada. La fusión nuclear interna, la evolución estable, y l'amiestu de gases nel interior camudaron la composición química de la superficie de Wezen, siendo la bayura de nitróxenu'l doble de la normal, y la de sodiu ye 6 vegaes mayor.[8]
Siendo la so masa 17 vegaes mayor que la del Sol, Wezen va rematar la so vida esplotando como una brillosa supernova; el so nucleu va dar llugar a una estrella de neutrones del tamañu d'una ciudá pequeña. Les capes esternes de la estrella van ser espulsaes al espaciu interestelar, arriqueciéndolo con gran cantidá d'elementos procesaos, incluyendo una cantidá enorme de fierro de recién formación.[8]
Ver tamién
Referencies
- 1 2 3 4 5 6 Afirmao en: SIMBAD.
- 1 2 3 Floor van Leeuwen (2007). «Validation of the new Hipparcos reduction» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2): páxs. 653–664. doi: .
- ↑ «New measurements of rotation and differential rotation in A-F stars: are there two populations of differentially rotating stars?» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics: páxs. A116. xunu 2012. doi: .
- ↑ Michel Mayor (6 mayu 2008). «Red giants in open clusters» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (1): páxs. 303–314. doi: .
- ↑ «Parameters and abundances in luminous stars» (n'inglés). The Astronomical Journal (6): páxs. 137. 2 mayu 2014. doi: .
- ↑ «The Physical Basis of Luminosity Classification in the Late A-, F-, and Early G-Type Stars. I. Precise Spectral Types for 372 Stars» (n'inglés). The Astronomical Journal (4): páxs. 2148–2158. abril 2001. doi: .
- ↑ Wezen (SIMBAD)
- 1 2 3 Wezen (Stars, Jim Kaler)