Werner Sombart
Vida
Nacimientu	Ermsleben (en) [1], 19 de xineru de 1863[2]
Nacionalidá	Reich alemán
Muerte	Berlín[3], 18 de mayu de 1941[2] (78 años)
Sepultura	Waldfriedhof Dahlem (en)
Familia
Padre	Anton Ludwig Sombart
Casáu con	Corina Sombart (en) [4]
Fíos/es	Ninetta Sombart Nicolaus Sombart
Estudios
Estudios	Universidá Humboldt de Berlín
Direutor de tesis	Gustav von Schmoller (es) Adolph Wagner
Direutor de tesis de	Wassily Leontief William John Fellner Walter Adolf Jöhr
Llingües falaes	alemán[5]
Alumnu de	Gustav von Schmoller (es)
Profesor de	Ramón Carande Emmy Wagner (en)
Oficiu	economista, sociólogu, profesor universitariu, historiador
Llugares de trabayu	Wrocław y Berlín
Emplegadores	Universidá Humboldt de Berlín Handelshochschule Berlin (en) Universidá de Wrocław
Trabayos destacaos	The Jews and Modern Capitalism (en)
Influyencies	Max Weber
Miembru de	Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos Academia Prusiana de les Ciencies Academia de les Ciencies de Baviera
Movimientu	Movimiento revolucionario conservador (es)

Werner Sombart

Werner Sombart (19 de xineru de 1863, Ermsleben ^(en)  – 18 de mayu de 1941, Berlín) foi un economista y sociólogu alemán. Ye consideráu'l líder de la "Escuela Historicista Alemana d'Economía nueva escuela histórica" y ye unu de los investigadores y pensadores de ciencies sociales más connotados del primer cuartu del sieglu XX européu.

Entamos de la so carrera

Wirtschaftsleben im Zeitalter des Hochkapitalismus, 1928

Nació en Ermsleben, en Harz, Alemaña, foi fíu d'un home ricu, políticu y lliberal, industrial y propietariu de bienes inmuebles, Anton Ludwig Sombart. Estudió nes universidaes de Pisa, Berlín y Roma, al empar derechu y l'economía. En 1888, foi doctor de la Universidá de Berlín so la direición de Gustav von Schmoller, l'economista alemán más eminente de la dómina.

Como economista y más inda como militante "social", Sombart entós foi consideráu como d'estrema esquierda, y por esti fechu, foi-y solamente ufiertáu -dempués de trabayos práuticos como direutor xurídicu de la Cámara de comerciu de Bremen- un puestu de profesor qu'emprestaba asistencia d'alloñada na Universidá de Breslau. Anque les facultaes d'universidaes prestixoses tales como Heidelberg y Friburgu solicitar, los gobiernos respeutivos oponer a eso. Sombart, nesti tiempu ellí, yera un eminente marxista, al puntu que Friedrich Engels decretó que yera l'únicu profesor alemán qu'entendía El Capital.

En 1902, la so obra cume, El Capitalismu Modernu (Der modern Kapitalismus), apaeció en seis volúmenes. Con esta obra popularizóse l'usu de la pallabra "capitalismu", qu'aparentemente foi creada por Marx y mayormente sopelexada por Engels. El llibru ye una historia sistemática de la economía y del desenvolvimientu económicu al traviés de los tiempos y un trabayu verdaderu de la escuela Histórica. Anque darréu devaluáu polos economistes neoclásicos, y bien criticáu sobre puntos particulares, trátase inda güei d'un clásicu con ramificaciones por casu cola escuela de los Annales (Fernand Braudel). El llibru foi traducíu en numberoses llingües, pero non n'inglés, porque la Universidá de Princeton, que detenta los derechos, nun lo publicar.

En 1906, Sombart aceptó un puestu de profesor na escuela de comerciu de Berlín, una institución menos prestixosa que Breslau pero más próxima de l'acción política. Nesti marcu, ellaboró los sos trabayos, nel cercu del so Capitalismu Modernu, arremente del luxu, de la moda y de la guerra como paradigmes económicos. En 1906 apaeció'l so ¿Por qué nun hai Socialismu nos Estaos Xuníos? Que, anque naturalmente revesosu de magar, persiste como un trabayu clásicu sobre'l excepcionalismo americanu al respeutu. Este dicía que la fuercia impulsora de la vida económica na economía capitalista moderna ye l'empresariu. realizándose tolos inventos téunicos gracia a él.

La so carrera de sociólogu

Finalmente, en 1917, Sombart convertir en profesor na Universidá de Berlín, que yera entós la Universidá más prestixosa n'Europa, si ye que non del mundu. Caltuvo'l so púlpitu hasta 1931 pero siguió enseñando hasta 1940. Mientres esti periodu, foi unu de los sociólogos más influyentes, muncho más prestixosu que'l so amigu Max Weber, quien más tarde lo clisaría a tal puntu que güei Sombart virtualmente ye escaecíu nesti ámbitu.

La insistencia de Sombart d'asitiar la socioloxía como parte intrínseca de les humanidaes (Geisteswissenschaften), como una necesidá porque ella "xuega" colos homes y rique pos d'una comprensión (Verstehen) empática interna, en llugar d'una comprensión (Begreifen) esterna, oxetiva (nótese qu'estos dos pallabres alemanes traducir por una única pallabra n'inglés understanding o en francés compréhension), volvióse bien impopular mientres la mesma vida de Sombart. Esta reacción provenía de la contradicción d'ésta teoría cola "cientifización" de les ciencies sociales (familiarmente citada como los "celos de la física"), na tradición d'Auguste Comte, Émile Durkheim y Weber (anque esto seya una mal interpretación; Weber, compartía llargamente la visión de Sombart nesta tema), y que se volvía moda mientres aquellos años, inclusive mientres los nuesos díes.

Sicasí, debíu al númberu d'elementos de mancomún ente los aproximamientos de Sombart y la hermenéutica de Hans-Georg Gadamer, que tamién ye, un aproximamientu de la comprensión del mundu fundada sobre'l Verstehen, que torna a ciertos círculos sociolóxicos o hasta filosóficos que tán acordies con esta visión del mundu y critica l'aproximamientu "científica". Los principales ensayos sociolóxicos de Sombart tán axuntaos na so coleición póstuma de 1956 Noo-Soziologie.

El fin de la so carrera

Mientres la República de Weimar, Sombart empobinóse políticamente cada vegada más a la derecha (Movimientu Revolucionariu Conservador); les sos rellaciones colos nazis son inda aldericaes na actualidá. El so llibru d'antropoloxía de 1938, Vom Menschen, claramente ye antinazi, y los nazis torgaron la so publicación y distribución. La so obra precedente, Die Juden und das Wirtschaftsleben (1911), ta rellacionada col estudiu de Max Weber sobre les rellaciones ente'l protestantismu (y particularmente el calvinismu) y el capitalismu, sacante que Sombart asitiaba a los xudíos nel corazón del so desenvolvimientu. Esti llibru foi calificáu como filosemita cuando foi publicáu, pero varios investigadores xudíos contemporáneos describir como antisemita, a lo menos poles sos consecuencies. Na so actitú escontra los nazis, ye de cutiu comparáu a Martin Heidegger y al so amigu y colega Carl Schmitt, pero paez qu'ente que éstos últimos fueron un pensadores próximos de la ideoloxía del Tercer Reich, Sombart foi siempres ambivalente.

La obra de Sombart anguaño

La influencia de la obra de Sombart ye malo d'evaluar, porque les sos supuestes rellaciones colos Nazis compliquen cualquier analís oxetivu. Amás, les sos posiciones socialistes penalizáron-y nos círculos burgueses clásicos, particularmente n'Alemaña.

Asina, como se foi indicáu, n'historia de la economía, la so Capitalismu Modernu ta consideráu como una obra importante y una fonte d'inspiración, anque munchos de los sos detalles fueron puestos en tela de xuiciu. Elementos importantes de la so obra económica concernen al descubrimientu - apocayá revalidáu - de la emerxencia de la contabilidá por partida doble como precondición esencial del capitalismu o los estudios interdisciplinarios de la ciudá nel sentíu de los estudios urbanos. Tamién forxó'l términu y el conceutu de la destrucción creativa, que ye un elementu básicu de la teoría de la innovación de Joseph Schumpeter. Aparentemente Schumpeter basó enforma de la so obra en Sombart, ensin indicar nunca la so delda.

En socioloxía, la mayoría de los comentadores considerar una figura menor y a la so teoría sociolóxica como una rareza, lo que claramente ye contradichu pol Journal of Classical Sociology; güei son sobremanera los sociólogos, filósofos y culturalistes los que, xunto con economistes heterodoxos, utilicen el so trabayu. Sombart siempres foi bien popular en Xapón; una de les razones de la so receición débil nos Estaos Xuníos ye que lo esencial del so trabayu tuvo mientres enforma tiempu non disponible n'inglés.

Referencies

• F.A. Hayek The Road to Serfdom, Chicago : University of Chicago Press, [1980?] ISBN 0-226-32077-4

Bibliografía

Trabayos sobre Sombart

• Appel, Michael (1992): Werner Sombart: Historiker und Theoretiker des modernen Kapitalismus. Marburg: Metropolis.
• Backhaus, Jürgen G. (1996), ed. Werner Sombart (1863-1941): Social Scientist. 3 vols. Marburg: Metropolis.
• Backhaus, Jürgen G. (2000), ed. Werner Sombart (1863-1941): Klassiker der Sozialwissenschaft. Eine kritische Bestandsaufnahme. Marburg: Metropolis.
• Brocke, Bernhard vom (1987), ed.: Sombarts Moderner Kapitalismus. Materialien zur Kritik und Rezeption. München: dtv
• Drechsler, W. "Zu Werner Sombarts Theorie der Soziologie und zu seiner Biographie", in Werner Sombart: Klassiker der Sozialwissenschaft. Eine kritische Bestandsaufnahme, Marburg: Metropolis, 2000, páxs. 83-100.
• Lenger, Friedrich (1994): Werner Sombart, 1863-1941. Eine Biographie. München: Beck.
• Muller, Jerry Z., 2002. The Mind and the Market: Capitalism in Western Thought. Anchor Books.
• Nussbaum, Frederick Louis (1933): A History of the Economic Institutions of Modern Europe: An Introduction of 'Der Moderne Kapitalismus' of Werner Sombart. New York: Crofts.
• Kevin Repp (2000). Reformers, Critics, and the Paths of German Modernity: Anti-Politics and the Search for Alternatives, 1890-1914. Boston, MA.: Harvard University Press. ISBN 0-674-00057-9.
• Sombart, Nicolaus (1991): Jugend in Berlin, 1933-1943. Ein Bericht. Frankfurt/Main: Fischer.
• Sombart, Nicolaus (1991): Die deutschen Männer und ihre Feinde. Carl Schmitt - ein deutsches Schicksal zwischen Männerbund und Matriachatsmythos. Munich: Hanser.

• Datos: Q58031
• Multimedia: Werner Sombart