Papa Urbanu I
17. Papa

222 (Gregorianu) - 23 mayu 230 (Gregorianu)
← Calistu I - Papa Poncianu →
Vida
Nacimientu Roma, fecha desconocida
Nacionalidá Antigua Roma
Muerte Roma, 19 de mayu de 230[1]
Sepultura Catacumbes de San Calistu
Causa de la muerte valor desconocíu
Familia
Casáu con ensin valor
Oficiu sacerdote católicu
Llugares de trabayu Roma
Santoral
25 de mayu
Creencies
Relixón cristianismo primitivo (es) Traducir[2]
Cambiar los datos en Wikidata

Urbanu I (llatín Urbanus PP. I, italianu Urbanu I) foi papa del 222 al 23 de mayu de 230.[3] Nació en Roma y asocedió al papa Calistu I que foi martirizáu. Per munchu tiempu creyóse qu'Urbanu fore tamién martirizáu (morreindo decapitáu). Por embargu, descubrimientos históricos recientes faen creyer agora a los investigadores que morrió por causes naturales.

Muncho sobre la so vida ta envuelto en misteriu, dexando creyer munchos mitos ya idees equivocaes. A pesar de la falta fontes, foi'l primer papa del que se pue datar el so pontificáu.[4] Esisten dos fontes perimportantes pal so pontificáu: la historia d'Osebiu de la ilesia primitiva y amás una inscripción nel cementeriu calistín que menta'l papa.[3]

Urbanu xubió na siella de San Pedru nel añu del asesinatu del emperador romanu Elagábalu, y caltúvose a lo llargo del reináu d'Alexandru Severu. Créyese que nel pontificáu d'Urbanu hubo pel imperiu della paz pa colos cristianos darréu que Severu nun promovió persecuciones escontra’l cristianismu.[3]

Urbanu ta canonizáu como santu y reconocíu poles ilesies católica y ortodoxa.

Papáu

Créyese que'l cismáticu Hipólitu caltenía entá una congregación cristiana rival en Roma, y qu'espublizó la Philosophumena, un ataque escontra'l papa Calistu, predecesor d'Urbanu. Dizse qu'Urbanu caltuvo la mesma política hostil de Calistu cara esa facción cismática.[3]

Por mor d'esa relativa llibertá que la comunidá cristiana tuvo nel reináu de Severu, la ilesia en Roma medró, esistiendo la creyencia de qu'Urbanu foi un habilidosu conversor.[5] Atribúise a Urbanu un decretu papal rellacionáu coles donaciones del creyente na misa: "Los regalos del creyente que s'ofrecen al Señor puen ser usaos solo pa fines eclesiásticos, pal bien común de la comunidá cristiana, y pa los probes; pa ello ye los regalos consagraos del creyente, les ufriendes de reparación de los pecadores y el patrimoniu de los necesitaos."[6]

Sepultura

Créyese que foi enterráu nel Coemetarium Praetextati au ta inscrita una sepultura col so nome. Por embargu, l'arqueólogu italianu Giovani de Rossi descubrió nunes escavaciones nes Catacumbes de San Calistu la tapa d'un sarcófagu que suxere que'l papa Urbanu ta de fechu enterráu ellí. De Rossi tamién alcontró una llista de mártires y confesores que foron enterraos ellí, na que ta incluyíu'l nome d'Urbanu. Poro De Rossi afirma que l'Urbanu enterráu nel Coemetarium Praetextati foi otru obispu diferente y que’l papa Urbanu foi enterráu nes Catacumbes de San Calistu. Mientres munchos historiadores acepten esta creyencia, caltiénse la dulda. La base d'ello ye que la llista del papa Sistu III de santos enterraos nes Catacumbes de San Calistu nun inclúi a Urbanu na socesión de papes sinón na llista d'obispos foranos. Poro ye posible que'l papa Urbanu tea de fechu enterráu nel Coemetarium Praetextati.[5][7]

Lleendes y mitos

Papa Urbanu cola corona papal.

Al nun esistir trabayos contemporáneos al pontificáu d'Urbanu, hai munches lleendes y fechos atribuyíos a él que son ficticios o de difícil comprobación. Tanto'l llexendariu Fechos de Santa Cecilia como'l Liber Pontificalis contienen información sobre Urbanu, anque de duldosa exactitú.

Un rellatu qu'una vez taba incluyíu nel Breviariu de la Ilesia católica dicía que San Urbanu tuvo munchos conversos, ente los que s'alcontraben Tiburciu y el so hermanu Valerianu, maríu de Santa Cecilia. La tradición concéde-y a San Urbanu'l milagru de destruyir un ídolu gracies a la oración.[8] Créyese qu'esti fechu llevó a San Urbanu a ser golpiáu y torturáu enantes de ser sentenciáu a muerte por decapitamientu.

Una creyencia posterior, qu'agora se sabe que ye una invención del sieglu VI, caltenía qu'Urbanu ordenara la fechura en plata de cálices y patenes pa venticinco ilesies.

Arte

Urbanu alcuéntrase en delles obres d'arte, normalmente representáu de dos formes diferentes. Davezu alcuéntrase sentáu vistiendo la corona y vistimientu papales, y calteniendo una espada dirixida pal suelu. La otra representación presenta a Urbanu con prendes papales y una mitra d'obispu mientres caltién una biblia y un recimu d'uves.[9][10] Una imaxe del papa San Urbanu apaez nun frescu del sieglu XII na ilesia de Sant-Éloi de Chalivoy-Milon.[11]

Otres semeyes menos comunes del papa Urbanu son:

  • depués del decapitamientu, cola corona papal cerca d'él;
  • con ídolos que cayen d'una columna mientres ye decapitáu;
  • azotáu na estaca.

Referencies

  1. ↑ dellos autores (2000). «Enciclopedia dei Papi» (italianu).
  2. ↑ Afirmao en: Catholic-Hierarchy.org. Identificador Catholic Hierarchy de persona: urbanp. Data de consulta: 17 ochobre 2020. Llingua de la obra o nome: inglés.
  3. 1 2 3 4 Kirsch, Johann Peter (1912). "Pope Urban I" in The Catholic Encyclopedia. Vol. 15. New York: Robert Appleton Company.
  4. ↑ Kung, Hans. The Catholic Church: A Short History. New York; The Modern Library, 2003, p. 41
  5. 1 2
  6. ↑ Roman Breviary
  7. ↑ Calendarium Romanum (Libreria Editrice Vaticana, 1969), p. 124
  8. ↑ Roman Breviary: Saint Urban began to make his orison to God; and anon the idol fell down and slew twenty-two priests of the law that held fire for to make sacrifice.
  9. ↑ Portrait of Urban
  10. ↑ Portrait of Urban
  11. ↑ Image of Pope Saint Urbanus

Fontes


Predecesor:
San Calistu
Papa
222 - 230		 Socesor:
San Poncianu
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.