Universidá de Parma
Università degli Studi di Parma
Situación
PaísBandera d'Italia Italia
RexónBandera de Emilia-Romaña Emilia-Romaña
Provincia[[Provincia de Parma|{{{2}}}
Comuña[[Parma|{{{2}}}
Coordenaes 44°48′04″N 10°19′30″E / 44.801°N 10.3251°E / 44.801; 10.3251
Universidá de Parma alcuéntrase n'Italia
Universidá de Parma
Universidá de Parma
Universidá de Parma (Italia)
Datos
Tipu universidá pública
Fundación 962
Rector Paolo Martelli
Miembru de ORCID, Asociación d'Universidaes Europees y Red Netval de Universidades de Investigación (es) Traducir
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

La Universidá de Parma (n'italianu Università degli Studi di Parma) ye una de les universidaes más antigües d'Italia.

Historia

La Universidá de Parma foi fundada por decretu imperial del añu 962, [1] conferíu pol emperador Otón I a Uberto, l'obispu de Parma (anguaño guardáu nos archivos del obispu). Foi cerrada en 1332 pol papa Juan XXII y a partir d'esi momentu abierto y zarrao de nuevu en delles ocasiones. Empezó ufiertando estudios de l'artes lliberales y nel sieglu XIII incorporó estudios de derechu y medicina. Una refundación producir en 1502 y a partir de 1545 tuvo sol patrociniu de la Casa ducal de Farnese. El Duque Ranuccio I de Farnese dotó a la universidá de prestíu ente los nobles de la dómina, pero ente 1731 y 1748 la universidá entró nun nuevu cayente. So la supervisión del Duque Fernandu I de Borbón, en 1762, fundóse una gran "Universidá del Estáu" con nuevos materiales y nuevos estudios. A partir d'esi momentu esperimentó una rápida crecedera y establecióse en Parma un observatoriu astronómicu, un xardín botánicu y dellos llaboratorios d'anatomía, química y física esperimental. La universidá foi cerrada a los estudiantes estranxeros en 1831 y entró en nuevu cayente. Foi restablecida en 1854 pol rexente de la duquesa María Luisa y en 1859 producióse una renovación de la mesma.[2][3]

Organización

La universidá entamar en 18 departamentos con doce facultaes:[4]

Rectores

Profesores y alumnos notables

  • Francesco Accarigi, profesor de derechu civil.
  • Flavio Delbono, políticu y economista.
  • Macedoniu Melloni, físicu.
  • Bernardino Ramazzini, profesor de Medicina.

Llicenciaos honorarios

NomeMateriaAñu
Attilio BertolucciLliteratura1984
Egidio ViganòPedagoxía1988
Ganapati Parashuram PatilCiencies biolóxiques1988
Herbert A. HauptmanQuímica1989
Agostino CasaroliXurisprudencia1990
Donnal ThomasMedicina y ciruxía1992
Pierre CarnitiEconomía y Comerciu1992
Calisto TanziEconomía y Comerciu1992
Patriciu A. AzocarXurisprudencia1994
Paolo Maria FasellaVeterinaria1995
Luciano PavarottiVeterinaria1995
Lauro FerrariniVeterinaria1996
Franco ArquatiEconomía1997
Lewis Y. BravermanMedicina y ciruxía1997
Franco BernabèCiencies ambientales1997
Jaques van CompernolleXurisprudencia1998
Alexandre V. BobylevMatemátiques1998
George Y. AndrewsFísica1998
Louis MalassisAgraria1998
Jean TestaQuímica y Teunoloxía Farmacéutica1999
Nikolaos PeppasFarmacia1999
Klaus Joachim ReutterCiencies Xeolóxiques2000
Licinio FerrettiCiencies Xeolóxiques2000
Maria NewMedicina y ciruxía2000
Jacques Le GoffLletres2000
Marta MontaniniPsicoloxía2003
Marcu BrunelliMarketing2004
Marcu RosiMarketing2004
Biagio AgnesMedicina y ciruxía2004
Alain MérieuxMedicina y ciruxía2004
Camillo CatelliInxeniería Mecánica2004
Andrea PontremoliInxeniería Informática2004
Fabio SalviatoEconomía Política2004
Gino TrombiEconomía y Finances2004
Renato CasappaInxeniería Mecánica2005
Augusto RizziInxeniería Civil2005
Alexander McCall SmithXurisprudencia2005
Irma AdelmanEconomía Política2005
Fabrizio BarcaEconomía Política2005
Donald J. AbrahamQuímica y Teunoloxía Farmacéutica2005
Gerd HuberMedicina y ciruxía2005
Luigi Luca Cavalli-SforzaEcoloxía2006
David Nicolaas ReinhoudtQuímica2007
Aldo Brachetti PerettiInxeniería de xestión2009
Gualtiero MarchesiCiencies gastronómiques2012
Óscar Andrés Rodríguez MaradiagaDesenvolvimientu internacional2013
Luciano OnderMedicina y ciruxía2014
Bernardo BertolucciHestoria y crítica del arte y del espectáculu2014
Vittorio AdorniCiencies y téuniques del motor2015
Giovanni FerreroCiencia y teunoloxía alimentaria2015

Referencies

Enllaces esternos

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.