La dama y l'unicorniu.

El unicorniu ye una criatura mitolóxica representada davezu como un caballu blancu con pates d'antílope, barba de chivu y un cuernu na frente. Nes representaciones modernes, sicasí, ye idénticu a un caballu, namái estremándose na esistencia del cuernu mentáu.

L'unicorniu ye un animal fabulosu protagonista de numberoses hestories y lleendes. Na Edá Media taba consideráu como un animal fabulosu capaz de ganar a animales más fuertes físicamente, inclusive elefantes.

Esisten trés hipótesis qu'intenten esplicar l'apaición de la lleenda del unicorniu n'Europa:

La primera vien de les esploraciones griega, romana y macedonia na India: esistíen rellatos de criatures d'un solu cuernu, probablemente rinocerontes índicos. Si l'hipopótamu foi llamáu "caballu de ríu" polos esploradores griegos, paez creíble suponer qu'igualmente describiríen a un rinoceronte indiu como un caballu con un cuernu sobre la cabeza.

La segunda provién de los pueblos viquingos que comerciaban nel interior d'Europa cuernu de narval; les primeres representaciones artístiques conocíes d'esti cetaceu nel interior d'Europa yeren similares a un unicorniu marín. Bien probablemente, y yá que el mitu ta documentáu dende l'antigua Grecia, los pueblos nórdicos tan solo aprovecharon la lleenda presistente pa vender caniles de narval como si fueren cuernos d'unicorniu, acomuñaos a tou tipu de propiedaes curatibles.

La tercera tien el so orixe nel recién (el 13 de xunu de 2008) descubrimientu nel parque natural de Prato (Toscana), Italia, nel que s'hai documentáu un corzu con un solu cuernu nel centru. Paez facederu qu'esta peculiaridá produxérase más vegaes a lo llargo de la historia. Na reserva natural de Prato creen qu'un corzu con un solu cuernu, como l'atopáu na so zona, pudo dar orixe al mitu.[1]

Tamién esisten casos de cabres que nacieron colos cuernos fundíos n'unu solu, ente que n'otros casos, como'l de la cabra Lancelot del ilusionista Oberon Zell, foi manipulada quirúrgicamente, basándose nes investigaciones del biólogu Franklin Dove, por que creciera colos sos dos cuernos fundíos como si fueren unu. A esti tipu de cabres suel llamáse-y popularmente "cabres unicornio". [2][3]

Falando de fechos enllazando col primer puntu, fai referencia a la cultura del valle del Indo onde se toparon unos 2000 sellos, que representen tou tipu d'animales de la zona. Na cuarta parte de los 2000 topaos, atopamos grabaos d'animales de cuernu únicu y curvu (como cabía esperar, non rectu); dar por válidu (resalvando estudios alrodiu de la perspeutiva y l'iconografía representativa), una y bones el restu de los grabaos nun tener animales míticos, ye más, esta civilización sumida nun tenía relixón conocida, nin templos nin grandes estatues, polo que se refuguen la mitoloxía, dioses o similares.

Orixe

L'unicorniu en cautividá.

Les primeres versiones del mitu son del médicu griegu Ctesias, historiador griegu del sieglu V e. C., y daten del añu 400 e. C. mientres les sos espediciones a la India, quien lo describió como un animal montés de la India cola apariencia d'un caballu, pero col cuerpu albu, la cabeza púrpura y los güeyos de color azul intensu. El cuernu d'esta prodixosa bestia, según la descripción de Ctesias, yera negru cola punta colorada y la base blanca, y tenía propiedaes melecinales que dexaben sanar problemes estomacales, epilepsia o envelenamientos.

Tamién yera descritu como un animal blancu con cuerpu de caballu, barba de chivu, pates de venáu y cola de xabalín o de lleón, con un cuernu espiral nel so frente que crecía rectu palantre. L'unicorniu yera un animal de vezos solitarios y bien torno, pero igualmente agresivu, asina que'l so caza yera particularmente difícil. Los nobles medievales unviaben cazadores a la India pa dar caza al unicorniu.

Posible semeya de Julia Farnesio de Rafael Sanzio.

Mientres la Edá Media yera escorríu pol so cuernu, yá que brindaba proteición contra tolos venenos, según enfermedaes, lo cual facer bien llonxevu a quien lo alministraba; los nobles y los homes buscaben estos dones consumiendo esi cuernu en forma de polvu na comida y bébora, preferiblemente nuna copa fecha del mesmu material. Por llograr esti remediu contra la muerte, los nobles de l'antigüedá pagaben cifres astronómiques. D'esta miente creíen qu'enxamás podríen ser envelenaos.

En realidá, la materia primo d'estes milagroses copes tenía de provenir de los cuernos de dalgún rinoceronte o del canil del narval, una pequeña ballena que los sos machos desenvuelven tales caniles a partir d'unu de los dos únicos dientes que tienen. Especulóse enforma sobre la identidá del animal que pudo dar principiu a la lleenda del unicorniu, una y bones los viquingos na Europa Medieval vendíen los cuernos del narval faciéndolos pasar por cuernos d'unicorniu. La esplicación más plausible ye que naciera como un intentu de Ctesias y los sos ayudantes de describir el rinoceronte de la India, un animal d'hasta cuatro tonelaes que, efeutivamente, tien un únicu cuernu grande sobre'l focico.

De la mesma simbolizaba la virxinidá, ye por ello que se creía que la peligrosa caza del unicorniu simplificábase enforma cuando'l cazadores usaben una moza virxe cola qu'atraer a la criatura y amansala, de forma que matalo resultaba muncho más senciellu.

Unicorniu na Biblia

Vista llateral del craniu y el cuernu de Elasmotherium sibiricum un animal estinguíu que podría dar orixe a la lleenda del unicorniu.

Delles traducciones de la Biblia como la Reina-Valera (1904), Scío de San Miguel traducen la pallabra hebrea reʼém (רֶאֵם) como «unicorniu» en testos como Númberos 23:22, onde diría «Dios sacar d'Exiptu; tien fuercies como de unicorniu»[4] (Reina Valera Antigua). Delles otres versiones traducieron la mesma pallabra como «rinoceronte», «güe selvaxe», «toru selvaxe», «uro» o «búfalu selvaxe», por cuenta de que los traductores nun conocíen exactamente'l significáu de reʼém. Lexicógrafos modernos, como Ludwig Koehler y Walter Baumgartner, amosaron que'l términu significa "gües selvaxes". Otres traducciones como la Traducción del Nuevu Mundu de les Santes Escritures arramen reʼém como “toru selvaxe”, yá que n'español el términu güe refierse más bien a un toru capáu.

Suxurióse tamién que l'unicorniu mentáu en delles traducciones de la Biblia sería'l Elasmotherium sibiricum pero esta esplicación paez menos probable una y bones l'hábitat d'este yeren les estepes de Rusia y Asia Central y non el territoriu de la Palestina bíblica, polo que la esplicación más llargamente aceptada ye que se trata del «güe o toru selvaxe».

Sicasí, yá sía que se trate d'unu o del otru, l'animal que menta La Biblia y que ye traducíu como unicorniu por delles traducciones nun ye'l ser imaxinariu o mitolóxicu. Ye un ser real, selvaxe, imposible d'adomar, de gran fuercia[5] (Job 39:9-10; Reina Valera Antigua).

Unicornios n'América

Ye sabíu que los équidos son orixinarios d'Asia y África, siendo introducíos n'América polos españoles, lo cual fai a dalgunos preguntar por qué la figura del unicorniu atopóse nel arte aborixe americanu.

Fernandez d'Uviéu, basándose nel testimoniu del anterior contador de la Nueva España, Rodrigo de Albornóz, que los unicornios fueron vistos nes tierres de Cibola. Estos unicornios yeren pequeños pero teníen un grande y pesáu cuernu y anque nun yeren tan axilosos como los representaba en tapices y estampes, yeren unicornios a lo último. [6][7]

Quiciabes los unicornios vistos por Albornoz fueren tapires albinos. [8]

Representación artística

L'unicorniu foi representáu por múltiples artistes a lo llargo de la historia. Dos de les representaciones más célebres son dos series de tapices: La dama y l'Unicorniu (Muséu de Cluny), y La Caza del Unicorniu (The Cloisters). Tamién ye'l casu del más famosu álbum del cantautor cubanu Silvio Rodríguez: Unicorniu, o'l llibru de poesía de Carlos Alva: Unicorniu. Manuel Mujica Lainez publicó en 1965 la novela "L'Unicorniu", onde recrea un máxicu mundu medieval de la dómina de Les Cruzaes. El so protagonista ye la fada Melusina quien por una maldición ye tresformada tolos sábados nuna culiebra con ales d'esperteyu.

Afayos

El 20 de payares de 2012, l'axencia norcoreana de noticies Korean Central News Agency (KCNA), informó qu'unos arqueólogos de l'Academia de Ciencies Sociales de la República Popular Democrática de Corea de la Universidá de Pyong Yang toparen los restos y el xoril d'unicornios en Corea del Norte, lo cual probaría que sí esistieron. La cueva ta allugada a 200 metros del templu Yongmyong, de la capital Pyong Yang y el mesmu comunicáu certifica que “una roca escavada a la entrada de la cueva reza: “Xoril del unicorniu”. Según la hestoria coreana, esistió un rei míticu, el rei Tongmyong, que fundó una gran dinastía de la que se deriva la Corea actual. Dichu rei acaballaba un unicorniu, col qu'entraba na batalla y al que nada podía mancar. Y el so xoril atopábase mui cerca del castiellu del rei, na primer capital de Corea.

Sicasí, esto debe a una interpretación errónea de la noticia. Lo que se topó en realidá foi un unicorniu pintáu nuna roca nes parés de dicha cueva, que fueron consideraes representaciones artístiques del que yera l'animal mitolóxicu de bon agüeru en tiempos del primer rei de Corea. Nos llibros d'historia y testos antiguos falar d'esa cueva na capital de la Corea antigua, el Reinu de Koguryo. La importancia del descubrimientu ye a cencielles que se trata d'un nuevu datu que paez demostrar que la capital de Corea entós yera la que güei ye, Pyong Yang, y que se suma a otra serie de reliquies históriques (como la tumba del fundador de la dinastía Koguryo, Tongmyong) que yá apuntaron nesa direición.[9][10][11]

Unicorniu doráu

L'unicorniu doráu ye un tipu especial d'unicorniu que tien la punta final d'oru, yera buscáu pa ser cazáu por nómades nel norte de Galicia, créese que yeren caballos blancos con melanina nun puntu concentráu y que de lloñe paecía que teníen un cuernu. Solo oise falar d'ellos mientres l'asentamientu de los celtes nesti llugar d'España.

Anguaño

A pesar de que la mocedá, especialmente del llau femenín, afirma a chancia que los unicornios esisten, nun hai pruebes qu'afirmen la so esistencia. Munchos neños tomen a los unicornios como una figura modelu, pudiendo ser llevaos a la llocura estrema pola afición a los unicornios. Dalgunos, llegaron a asonsañalos.[ensin referencies]

Ver tamién

Referencies

Enllaces esternos



Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.