Tony Blair
miembru del 54ᵘ Parllamentu del Reinu Xuníu 5 mayu 2005 - 27 xunu 2007 Distritu: Sedgefield (en) Eleiciones: eleiciones xenerales del Reinu Xuníu de 2005 miembru del 53er Parllamentu del Reinu Xuníu 7 xunu 2001 - 11 abril 2005 Distritu: Sedgefield (en) Eleiciones: eleiciones xenerales del Reinu Xuníu de 2001 Primer Lord del Tesoro (es) 2 mayu 1997 - 27 xunu 2007 73. Primer Ministru del Reinu Xuníu 2 mayu 1997 - 27 xunu 2007 ← John Major - Gordon Brown → miembru del 52ᵘ Parllamentu del Reinu Xuníu 1r mayu 1997 - 14 mayu 2001 Distritu: Sedgefield (en) Eleiciones: eleiciones xenerales del Reinu Xuníu de 1997 Líder de la Oposición (es) 21 xunetu 1994 - 2 mayu 1997 ← Margaret Beckett - John Major → Leader of the Labour Party (en) 21 xunetu 1994 - 24 xunu 2007 ← John Smith - Gordon Brown → miembru del Conseyu Priváu del Reinu Xuníu 1994 - Secretario de Interior del Reino Unido de la Sombra (es) 24 xunetu 1992 - 20 ochobre 1994 ← Roy Hattersley - Jack Straw → miembru del 51er Parllamentu del Reinu Xuníu 9 abril 1992 - 8 abril 1997 Distritu: Sedgefield (en) Eleiciones: eleiciones xenerales del Reinu Xuníu de 1992 Shadow Secretary of State for Employment (en) 2 payares 1989 - 18 xunetu 1992 ← Michael Meacher - Frank Dobson (es) → Shadow Secretary of State for Energy and Climate Change (en) 23 payares 1988 - 2 payares 1989 ← John Prescott - Frank Dobson (es) → miembru del 50ᵘ Parllamentu del Reinu Xuníu 11 xunu 1987 - 16 marzu 1992 Distritu: Sedgefield (en) Eleiciones: eleiciones xenerales del Reinu Xuníu de 1987 miembru del 49ᵘ Parllamentu del Reinu Xuníu 9 xunu 1983 - 18 mayu 1987 Distritu: Sedgefield (en) Eleiciones: eleiciones xenerales del Reinu Xuníu de 1983
Vida
Nacimientu	Edimburgu[1], 6 de mayu de 1953[2] (70 años)
Nacionalidá	Reinu Xuníu
Familia
Padre	Leo Blair
Madre	Hazel Elizabeth Rosaleen Corscaden
Casáu con	Cherie Blair (1980, 1980 – )[3]
Fíos/es	Euan Blair[4] Nicholas Blair (en) [4] Kathryn Blair (en) [4] Leo George Blair (en) [4]
Hermanos/es	William Blair[5] Sarah Blair[6]
Estudios
Estudios	St John's College (es) 1976) Grau n'Artes : xurisprudencia Fettes College (es) City Law School (en) St. Peter's Boys School (es) Chorister School (en) (setiembre 1961 - xunetu 1966)
Llingües falaes	inglés[7]
Oficiu	políticu, diplomáticu, autobiógrafu, abogáu
Participante State-owned Enterprises (SOE) International Conference (en) Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2014 Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2013 B20 Bali 2022 (en) Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2015 Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2018 Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2019 Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2020 Crypto Bahamas 2022 Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2023 ASEAN Business & Investment Summit 2023 (en)
Altor	1,83 m
Llugares de trabayu	Londres
Emplegadores	Yale Cuarteto de Madrid (es)  (27 xunu 2007 –  27 mayu 2015)
Premios	ver Medaya d'Oru del Congresu de los Estaos Xuníos doctor honoris causa pola Universidá de Haifa Medaya de La Llibertá de Filadelfia doctor honoris causa pola universidá hebrea de Xerusalén caballero de la Orden de la Jarretera [8] Financial Times Person of the Year  (1997) Premiu Carlomagno  (13 mayu 1999) [9] Thomas J. Dodd Prize in International Justice and Human Rights  (24 setiembre 2003) Medaya Presidencial de la Llibertá  (2009) [10] Premio Dan David  (2009)
Creencies
Relixón	Ilesia Católica anglicanismu
Partíu políticu	Partido Laborista (es)
IMDb	nm0086363
institute.global

Anthony Charles Lynton Blair, más conocíu como "Tony" Blair (6 de mayu de 1953, Edimburgu) ye, dende 1997, el Primer Ministru del Reinu Xuníu.

Educóse en colexos d'Edimburgu y estudió Derechu n'Oxford, pa convertise n'abogáu especializáu en Derechu sindical en 1976, nel añu 1983 unióse al "Sindicatu del Obreru" na so ciudá natal.

En 1983, foi nomáu miembru del Partíu Llaborista nel Parllamentu.

De 1984 a 1987, foi portavoz de la oposición sobre asuntos del tesoru y economía.

Tres la muerte de John Smith en 1994, Blair, con 41 años, convirtióse nel cabezaleru más xoven qu'había tenio el llaborismu. Nel congresu de 1996 el so partíu adoptó la política propuesta por Tony Blair, que buscaba una reforma constitucional, meyora de la educación y la sanidá y un mayor averamientu a la Xunión Europea (XE).

Nes eleiciones de 1997 derrotó al entós xefe de gobiernu, el conservador John Major, por una aplastante mayoría de votos.

Presentó "el modelu pal sieglu XXI", según el principiu de llograr "trabayu pa los que puedan trabayar" y "seguridá p'aquellos que nun pueden", basáu nes idees del teóricu social Anthony Giddens, direutor de la London School of Economics.

Contribuyó a poner fin a trenta años de conflictu n'Irlanda del Norte, tres casi dos años de negociaciones, fírmase'l acuerdu de Viernes Santu nel castiellu d'Stormont, contando cola mediación del presidente estadunidense Bill Clinton.

Como presidente de turnu del Conseyu de la Xunión Europea, Blair asistió a la cume de mayu de 1998 qu'aprobó la entrada en circulación del euru, anque'l Reinu Xuníu había decidío nun formar parte de la eurozona.

En xineru de 1999 propunxo convertir la Cámara de los Lores nun Senáu elixíu por sufraxu universal, idea ésta que, xunto cola de la reforma del sistema eleutoral británicu "first past post" (mayoritariu simple en circunscripciones uninominales), abandonó, estableciendo per otra parte una autonomía mui llimitada pal País de Gales y Escocia basada en dos asamblees territoriales y llimitando'l númberu de puestos hereditarios na Cámara de los Lores.

Na primavera de 2001 Blair decidió nun agotar los cinco años de llexislatura y convocar les eleiciones pal 7 de xunu, sofitáu nuna favorable opinión publica. El so partíu conquistó la so segunda mayoría absoluta consecutiva, por primer vegada na historia del partíu.

Tras la so firma en Roma, Blair prometió ratificar nel so país per aciu de referendu el tratáu pol que s'establez una Constitución pa Europa, pero pospuso sine die la fecha de celebración del mesmu. Tamién buscó que'l so país s'adhiera a l'euru, prometiendo un referendu enantes de l'adhesión.

Foi duramente contestáu pola so participación na invasión d'Iraq de 2003, asina como pol descubrimientu de les falsedaes utilizaes pa xustificala (escándalos de les escuches illegales en Naciones Xuníes, la presión a la BBC y el suicidiu del doctor Kelly). Distanciáu d'anteriores collaboradores llaboristes (Mo Mowlam, Robin Cook, Ken Livingstone), la victoria nes eleiciones parllamentaries de 2005 una nueva mayoría absoluta posibilita a Blair un ablucante (na historia política del Reinu Xuníu) tercer mandatu consecutivu como premier británicu llaborista; permaneciendo la incognita de si finalizará el so mandatu o cederá el puestu al so ministru d'economía Gordon Brown a mitá de llexislatura.

Blair obtuvo en 1999 el premiu Carlomagnu pola so contribución a la unidá europea.

Referencies

Enllaces esternos

• "Whatever happened to Cool Britannia ? The UK after eight years of Blair" Trenta profesores de Reinu Xuníu, Estaos Unídos, Francia y Canadá sobre los ochos años de gobiernu de Blair. Con enllaces hacia documentos y videu.