Thomas Cranmer
arzobispo católico de Canterbury (es) Traducir

30 marzu 1533 (Gregorianu) - 4 avientu 1555
← William Warham - Reginald Pole →
Diócesis: Archidiócesis de Canterbury (es) Traducir
Vida
Nacimientu Nottingham, 2 de xunetu de 1489[1]
Nacionalidá Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu
Muerte Oxford[2], 21 de marzu de 1556[3] (66 años)
Causa de la muerte Muerte na foguera
Familia
Padre Thomas Cranmer
Madre Agnes Hatfield
Casáu con Margaret Cranmer
Estudios
Estudios Jesus College
Magdalene College (es) Traducir
Universidá de Cambridge
Nivel d'estudios Dr. en Divinidad (es) Traducir
Llingües falaes inglés[4]
Profesor de Immanuel Tremellius (es) Traducir
Oficiu teólogu, sacerdote, canonista (es) Traducir, obispu católicu
Llugares de trabayu Canterbury
Emplegadores Universidá de Cambridge
Creencies
Relixón anglicanismu
Ilesia Católica[5]
Cambiar los datos en Wikidata

Thomas Cranmer (2 de xunetu de 1489, Nottingham – 21 de marzu de 1556, Oxford) foi'l primer arzobispu de Canterbury tres la rotura con Roma de la Ilesia d'Inglaterra, mientres el reináu d'Enrique VIII.

Arzobispáu

En 1532 foi nomáu arzobispu de Canterbury pol rei Enrique VIII, siguiendo l'encamientu de la familia d'Ana Bolena. Roma quería evitar la rotura total con Inglaterra y, buscando complacer al rei, el papa autorizó'l nomamientu. El rei Enrique pagó personalmente poles buldes papales que decretaron el nomamientu, como una señal del so favor y el so consentimientu particular. Nesi momentu Cranmer taba n'Italia, pasando los últimos años nel continente européu como embaxador na Corte del emperador Carlos V, onde entró en contautu con luteranos y calvinistes, polo que yá tenía una simpatía poles idees de los reformadores. Nesi añu de 1532, cásase con una sobrina d'Andreas Osiander, el reformador de Núremberg,[6] anque por cuenta de la complexa situación política d'Inglaterra naquellos años caltuvo'l so matrimoniu de callao.[7] Como tardó en llegar dende Mantua, onde moraba coles mesmes, la so consagración episcopal nun se celebró hasta'l 30 de marzu de 1533 na capiya de St. Stephen's, la capiya real aledaña al Parllamentu. Dalgunos alieguen que Cranmer nunca foi consagráu arzobispu [ensin referencies]. Como señaláu foi consagráu y autorizáu na so consagración pol mesmu papa, según consta.[ensin referencies]

Rellación con Enrique VIII

Eduardu VI colos sos tíos, Edward y Thomas Seymour, y Thomas Cranmer

Desempeñó un importante papel na Reforma anglicana y tomó parte nel discutiniu sobre l'anulación del matrimoniu d'Enrique VIII y Catalina, tía del emperador Carlos V. El 28 de xunetu de 1540, Enrique VIII y Catalina Howard, prima d'Ana Bolena, casáronse, pocu dempués la reina Catalina tuvo un romance col cortesanu Thomas Culpeper[ensin referencies], tuvo rellacionada sentimentalmente con Francis Derham enantes del casoriu real[ensin referencies]. Thomas Cranmer, enemigu de la poderosa (y católica) familia Howard, llogró evidencies de les actividaes de la reina, ya informó a Enrique d'ello. Anque en principiu'l rei nun creyó tales denuncies, autorizó a Cranmer a efeutuar una investigación, de la que resultó la confirmación de les acusaciones. Al ser entrugada, Catalina pudo almitir un compromisu previu con Derham, lo que por sigo mesmu convirtiera n'inválidu'l posterior matrimoniu con Enrique pero, en llugar d'esto, sostuvo que Derham obligóla a tener una rellación adúltera. Derham, de la mesma, espunxo la rellación ente la Reina y Thomas Culpeper.

Muerte

Execución de Cranmer, el El llibru de los mártires. Momentu nel qu'intenta amburar primero la so mano.

Pronuncióse a favor de la mesma y validó el matrimoniu del rei con Jane Seymour, con anulación previa del matrimoniu con Ana Bolena. Acusáu de herexía, por validar el matrimoniu d'Enrique y Jane, morrió amburáu mientres el reináu de María I d'Inglaterra.

La hestoria rexistra qu'en ciertu momentu pidióse-y refugar de la so fe y volver a la Ilesia católica, actu que foi refrendáu cola so robla nuna confesión de refugu. Más tarde, arrepintióse de dichu retractu y foi condergáu a la foguera por ello. Dizse qu'enantes d'entrar a la foguera, primero asitió nel fueu la mano cola que roblara'l les sos retractaciones y depués foi quemáu.

Referencies

  1. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  2. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. ↑ Identificador de persona en The Peerage: p34663.htm#i346627.
  4. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  5. ↑ Afirmao en: Catholic-Hierarchy.org. Identificador Catholic Hierarchy de persona: cranmer. Data de consulta: 18 ochobre 2020. Llingua de la obra o nome: inglés.
  6. ↑ Corbin, Alain; Thelamon, François; Lemaître, Nicole; Vincent, Catherine (2008). Historia del cristianismu: pa entender meyor nuesa dómina, Isabel Margelí, trad., Barcelona: Ariel, páx. 277. ISBN 978-84-344-5347-0. Consultáu'l 15 de marzu de 2012.
  7. ↑ Galli, Mark; Olsen, Ted (2000). 131 Christians everyone should know (n'inglés). Nashville: Broadman & Holman, páx. 373. ISBN 978-0-8054-9040-4. Consultáu'l 15 de marzu de 2012.










Predecesor:
William Warham		 Arzobispu de Canterbury

1533 – 1556		 Socesor:
Reginald Pole
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.