Territoriu Antárticu Británicu
bandera del Territorio Antártico Británico (es) Traducir
Alministración
Condominio (es) Traducir[[d:Special:EntityPage/Q21590062|{{{2}}}
Tipu d'entidá territoriu británicu d'ultramar
Capital Base Rothera (es) Traducir
Nome oficial British Antarctic Territory (en)
Nome llocal British Antarctic Territory (en)
Llingües oficiales inglés
Xeografía
Coordenaes 75°S 50°W / 75°S 50°O / -75; -50
Superficie 1709400 km²
Puntu más altu Monte Esperanza (es) Traducir
Demografía
Dominiu d'Internet ensin valor
Fundación 3 marzu 1962
Cambiar los datos en Wikidata

Territoriu Antárticu Británicu (n'inglés British Antarctic Territory o BAT) ye la denominación que nel Reinu Xuníu aplicar al sector de L'Antártida sobre'l que dichu país reclama soberanía y al que da la considerancia xurídica de territoriu británicu d'ultramar dende'l 3 de marzu de 1962. El reclamu toma toles tierres al sur del paralelu 60°S, ente los meridianos 20°O y 80°O con vértiz nel polu sur y con una superficie averada de 1 709 400 km². El territoriu inclúi parte de la Tierra de Coats, la península Antártica, les islles Orcadas del Sur, les Shetland del Sur, la islla Alejandro I, ente munches otres y ta habitáu pol personal d'investigación y sofitu del British Antarctic Survey, amás del personal de les bases d'otres naciones.

Esta reclamación se superpone parcialmente cola área reclamada por Chile (Territoriu Chilenu Antárticu) y totalmente cola reclamada por Arxentina (Antártida Arxentina), países que nun reconocen la reclamación británica. Arxentina tien un asentamientu permanente nel territoriu dende 1904, la base Orcadas. Australia y Nueva Zelanda, dambos miembros de la Commonwealth of Nations xunto al Reinu Xuníu, reconocen al Territoriu Antárticu Británicu, y recíprocamente, el Reinu Xuníu reconoz les sos respeutives reclamaciones sobre'l continente.[1] Tamién Francia y Noruega[2] han espresamente reconocíu la reclamación británica,

Historia

Tomes de posesión

La península antártica, parte del Territoriu Antárticu Británicu.
Base Rothera.

Antes de la formal constitución de la reclamación británica nesti sector de L'Antártida en 1908 marinos británicos fixeron 6 tomes de posesión y proclamaciones nel área que depués sirvieron por que'l Reinu Xuníu reclamara títulos de soberanía na rexón. L'inglés William Smith mientres saleaba nel bergantín mercantil Williams de Buenos Aires a Valparaíso, saleó muncho más al sur del cabu de Fornos intentando captar vientos favorables. El 19 de febreru de 1819 reparó ensin desembarcar una nueva tierra a 62° Oeste, probablemente l'estremu nordeste de la islla Livingston, que se conoz como punta Williams. Smith foi'l primeru qu'afayó en forma confirmada y documentada les tierres antártiques y n'otru viaxe tomó posesión de les islles Shetland del Sur a nome del rei Xurde III desembarcando na islla Rey Jorge el 16 d'ochobre de 1819, llamándoles New South Britain.[3] Edward Bransfield, acompañáu por William Smith, el 16 de xineru de 1820 tomó posesión formal de la islla Rey Jorge a nome del rei Xurde III (fináu 13 díes dempués) y el 4 de febreru facer de la islla Clarence.

El Gobiernu británicu atribúi a George Powell el descubrimientu de les islles Orcadas del Sur y tomar de posesión pal Reinu Xuníu el 7 d'avientu de 1821 a nome del rei Xurde IV na islla Coronación.[4] El 17 de xineru de 1829 el capitán Henry Foster del HMS Chanticleer desembarcó na islla Hoseason na mariña occidental de la Tierra de Graham, depositando un cilindru de cobre col so toma de posesión a nome de Xurde IV.[5] El 21 de febreru de 1832 el capitán británicu John Biscoe del Tula desembarcó na badea Biscoe de la islla Anvers del archipiélagu Palmer, creyéndola parte de la Tierra de Graham, tomando posesión formal en nome del rei Guillermo IV del Reinu Xuníu y denominándola Graham Land.[6] El 6 de xineru de 1843 el capitán James Clark Ross colos barcos HMS Erebus y HMS Terror tomó posesión de la islla Cockburn xunto coles sos tierres allegantes a nome de la Corona británica.[7]

Organización xurídica del territoriu

Respondiendo a una consulta que-y realizó'l Gobiernu de Noruega en 1905 sobre la soberanía de les árees allugaes ente los 35° y 80° oeste y los 45° y 65° sur, el Reinu Xuníu respondió que les árees antártiques ente los meridianos 35° y 80° O yeren posesiones britániques basaes en descubrimientos y que los balleneros noruegos teníen de dirixise al gobernador de les islles Malvines pa los asuntos que precisaren tratar. En vista d'eso, esi gobernador promulgó en 1906 ordenances balleneres. Esta foi la primer vegada que'l Reinu Xuníu explicitó que les tierres antártiques taben so dependencia d'esi gobernador colonial.

El 21 de xunetu de 1908 el Reinu Xuníu promulgó una carta patente real estendiendo les Dependencies de les islles Malvines pa incorporar les islles Sandwich del Sur y la Tierra de Graham, constituyendo formalmente les Dependencies de la Colonia de les islles Malvines.[8][9] Los territorios que constituyíen les Dependencies de les islles Malvines fueron llistaos pola patente real como:[nota 1]

Vistu que los grupos d'islles conocíes como Xeorxa del Sur, les Orcadas del Sur, les Shetlands del Sur y les Islles Sandwich y el territoriu conocíu como Tierra de Graham, asitiáu nel océanu Atlánticu Sur al sur del paralelu 50° de latitud sur y ente los 20° y 80° de longitud oeste, son parte de los nuesos dominios, y ye conveniente que s'estableza una disposición pal so gobiernu como dependencies de la nuesa colonia de les Malvines (...)

Al promulgar esa carta patente'l Reinu Xuníu reclamó'l dominiu de toles tierres allugaes al sur del paralelu 50° S, ente los 20° y 80° llargor Oeste de Greenwich con vértiz nel polu sur. Como esa definición incluyía la parte austral d'América del Sur (partes de Chile y d'Arxentina), promulgóse una nueva cartes patente'l 28 de marzu de 1917, esta vegada escluyendo la zona al oeste del meridianu 50° O al norte del paralelu 58° S.[10] [nota 2]

(...) va considerase que les dependencies de la nuesa mentada colonia inclúin ya incluyeron toles islles y territorios ente'l grau 20 de longitud oeste y el grau 50 de longitud oeste que s'atopen al sur del paralelu 50° de latitud sur; y toles islles y territorios ente'l grau 50 de longitud oeste y el grau 80 de longitud oeste, que s'atopen al sur del paralelu 58° de latitud sur.

D'esta forma, la Tierra de Graham, les islles Orcadas del Sur y les Shetland del Sur pasaron a ser tres dependencies separaes que formaben parte de les Dependencies de les islles Malvines, alministraes pol gobernador d'eses islles, ensin que llegalmente formaren parte d'elles.

Ocupación del territoriu

En 1943, mientres la Segunda Guerra Mundial, el Reinu Xuníu llevó a cabu una operación militar conocida como Operación Tabarin, p'apurrir información meteorolóxica y de reconocencia nel Atlánticu Sur. Esti proyeutu militar secretu volvióse civil y se lo renombró como Falkland Islands Dependencies Survey y darréu British Antarctic Survey (BAS). El BAS ye responsable de la mayoría de les investigación científica del Reinu Xuníu en L'Antártida. En 1949 Arxentina, Chile y el Reinu Xuníu roblaron una Declaración Naval Tripartita comprometiéndose a nun unviar buques de guerra al sur del paralelu 60° Sur, que foi anovada añalmente hasta 1961.[11] Esta declaración tripartita foi roblada tres la tensión xenerada cuando Arxentina unvió a L'Antártida en febreru de 1948 una flota de 8 buques de guerra. El 1 de febreru de 1952 producióse'l Incidente de la Badea Esperanza cuando militares arxentinos fixeron disparos d'alvertencia sobre un grupu de británicos. La respuesta del Reinu Xuníu foi unviar un buque de guerra que desembarcó'l 4 de febreru infantes de marina nel llugar.[12] El 17 de xineru de 1953 Arxentina inauguró na isla Decepción l'abellugu Teniente Lasala, quedando nél un sarxentu y un cabu de l'Armada Arxentina. El 15 de febreru, nel incidente de la Islla Decepción, desembarcaron 32 royal marines de la fragata británica HMS Snipe armaos con ametralladores Sten, rifles y gas lacrimógeno prindando a los dos marinos arxentinos.[13] L'abellugu arxentín y un cercanu abellugu chilenu despobláu fueron destruyíos y los marinos arxentinos fueron apurríos a un barcu d'esi país el 18 de febreru nes islles Xeorxa del Sur. Un destacamentu británicu permaneció tres meses na islla mientres la fragata patrulló les sos agües hasta abril.

Na década de 1950 axustóse un tratáu de desmilitarización de la rexón, que fixera posible retener a L'Antártida pa fines pacíficos y d'investigación. El Tratáu Antárticu foi robláu'l 1 d'avientu de 1959 y entró en vixencia'l 23 de xunu de 1961. En respuesta, el Reinu Xuníu dixebró de les Dependencies de les islles Malvines tol territoriu que reclamaba per debaxo de los 60 °S, que quedó afeutáu pol Tratáu Antárticu, y creó con él el Territoriu Antárticu Británicu por una orde en Conseyu del 3 de marzu de 1962.

El 4 de mayu de 1955 el Reinu Xuníu presentó dos demandes, contra Arxentina y Chile respeutivamente, ante la Corte Internacional de Xusticia por que ésta declarara la invalidez de les reclamaciones de soberanía de los dos países sobre árees antártiques y subantártiques. El 15 de xunetu de 1955 el Gobiernu chilenu refugó la xurisdicción de la Corte nesi casu y el 1 d'agostu facer tamién el Gobiernu arxentín, polo que'l 16 de marzu de 1956 les demandes fueron archivaes.[14]

En 2008, como parte de les celebraciones pol centenariu de la reclamación británica, el Territoriu Antárticu Británicu emitió la so primer moneda de cursu llegal.

El 18 d'avientu de 2012 el Foreign and Commonwealth Office anunció que como parte de la conmemoración pol 60 aniversariu del reináu d'Isabel II decidió llamar Tierra de la Reina Isabel (Queen Elizabeth Land) al territoriu de 437 000 km² allugáu nel vértiz sur de la reclamación británica en L'Antártida, al que nun daba nengún nome. L'área llinda al al noroeste cola Tierra de Coats, al norte cola barrera de xelu Filchner-Ronne y al nordeste cola corriente de xelu Rutford.[15] La parte norte d'esta zona ye conocida per otros países como Tierra d'Edith Ronne.

Alministración del Territoriu Antárticu Británicu

El Territoriu Antárticu Británicu ye alministráu pol Foreign and Commonwealth Office (FCO). Un comisionado ye nomáu pal territoriu, quien ye siempres el xefe del Overseas Territories Department, perteneciente al FCO. Hasta xunetu de 1989 el Territoriu foi alministráu pol altu comisionado residente nes islles Malvines, pero dende entós el puestu de comisionado tuvo en manes del xefe del Departamentu del Atlánticu Sur y L'Antártida del Foreign and Commonwealth Office en Londres y el d'alministrador pol xefe de la seición de Rexones Polares d'esi departamentu.[16]

El territoriu un conxuntu de lleis, y alministraciones llegales y postales. Por cuenta de les disposiciones del Tratáu Antárticu, les lleis britániques nun son cumplíes poles demás naciones que caltienen bases nel área reclamada pol Reinu Xuníu. Caltiénse autu financiáu pola venta de sellos postales ya impuestos.

Pa efeutos de la nacionalidá británica, aquellos que tengan conexón col territoriu pueden llograr la ciudadanía de los territorios británicos d'ultramar (BOTC). Amás, dende British Overseas Territories Act 2002 a valir dende'l 21 de mayu de 2002, la BOTC tamién confier la ciudadanía británica.

Investigación

El British Antarctic Survey tien dos estaciones d'investigación con personal permanente nel territoriu:[17][18]

La base Signy foi operada dende 1947 hasta 1996 y agora tien namái personal nel branu.[19] Hai amás otres dos instalaciones de branu, la Base Fossil Bluff y l'Aeródromu Sky Blu.

La base Faraday foi caltenida hasta 1996 cuando foi apurrida a Ucraína y rebautizada Akademik Vernadsky Station.[20]

Dende 1996 la base histórica de Puertu Lockroy na islla Goudier ye dotada mientres el branu antárticu pol Reinu Xuníu como Patrimoniu Antárticu. Recibe alredor de 10 000 visitantes al añu, polo que ye unu de los sitios más visitaos del continente. Los visitantes pueden percorrer el muséu, mercar alcordances y sellos postales, y ver la gran colonia de pingüinos gentoo.[21]

Sellos postales

A pesar de la falta d'habitantes permanentes, el Territoriu Antárticu Británicu emite los sos propios sellos postales. Anque dalgunos sían realmente utilizaos polos turistes visitantes y residentes científicos, la mayor parte vender nel esterior a coleicionistes. La primer versión producir en 1963, una serie grabada con 15 valores que van dende ½ hasta una llibra esterlina, con una semeya de la reina Isabel II con vistes a delles escenes de l'actividá humana en L'Antártida.

Ver tamién

Notes

  1. ↑ Whereas the group of islands known as South Georgia, the South Orkneys, the South Shetlands, and the Sandwich Islands, and the territory known as Graham's Land, situated in the South Atlantic Ocean to the south of the 50th Parallel of South latitude, and lying between the 20th and 80th degrees of West longitude, are part of our Dominions, and it is expedient that provision should be made for their government as Dependencies of our Colony of the Falklands.
  2. ↑ (...) the Dependencies of our said Colony shall be deemed to include and to have included all islands and territories whatsoever between the 20th degree of west longitude and the 50th degree of west longitude which are situated south of the 50th parallel of south latitude; and all islands and territories whatsoever between the 50th degree of west longitude and the 80th degree of west longitude which are situated south of the 58th parallel of south latitude.

Referencies

  1. ↑ Mapa oficial de la Dependencia Ross amosando les reclamaciones reconocíes por Nueva Zelanda
  2. ↑ Declaración de soberanía noruega
  3. ↑ William Smith
  4. ↑ Antarctica in International Law, páx. 269. Autores: Ben Saul, Tim Stephens. Editor: Bloomsbury Publishing, 2015. ISBN 178225885X, 9781782258858
  5. ↑ Chronological List of Antarctic Expeditions and Related Historical Events, páx. 136. Autor: R. K. Headland. Editor: Cambridge University Press, 1989. ISBN 0521309034, 9780521309035
  6. ↑ Exploring Polar Frontiers: A Historical Encyclopedia, Volume 1, páx. 31. Autor: William J. Mills. Editor: ABC-CLIO, 2003. ISBN 1576074226, 9781576074220
  7. ↑ Corte Internacional de Xusticia: Antarctica (United Kingdom v. Arxentina) Case
  8. ↑ Odd Gunnar Skagestad. Norsk Polar Politikk: Hovedtrekk og Utvikslingslinier, 1905-1974. Oslo: Dreyers Forlag, 1975
  9. ↑ Thorleif Tobias Thorleifsson. Bi-polar international diplomacy: The Sverdrup Islands question, 1902-1930. Master of Arts Thesis, Simon Fraser University, 2004.
  10. ↑ Border Apuestes: A Global Encyclopedia, páx. 28. Autor: Emmanuel Brunet-Jailly. Editor: ABC-CLIO, 2015. ISBN 1610690249, 9781610690249
  11. ↑ Historia de les Rellaciones Esteriores de la República Arxentina
  12. ↑ FALKLAND ISLANDS DEPENDENCIES (HOPE BAY INCIDENT) (n'inglés)
  13. ↑ Historia y Arqueoloxía Marítima. Churchill unvió una fragata pa repeler la "invasión" de les Malvines por dos soldaos Arxentinos en 1953.
  14. ↑ Antarctica (United Kingdom v. Arxentina)
  15. ↑ The Foreign Secretary has announced that the southern part of British Antarctic Territory has been named Queen Elizabeth Land.
  16. ↑ Foreign and Commonwealth Office: British Antarctic Territory: Government Gazettes
  17. ↑ «Research Stations in Antarctica». British Antarctic Survey. Consultáu'l 7 de setiembre de 2008.
  18. ↑ http://www.ingenia.org.uk/ingenia/articles.aspx?Index=334 Estreme Engineering: the challenges of working in Antarctica, Ingenia, September 2005
  19. ↑ «Signy Research Station». British Antarctic Survey. Archiváu dende l'orixinal, el 18 de setiembre de 2008. Consultáu'l 7 de setiembre de 2008.
  20. ↑ «Faraday Station - History». British Antarctic Survey. Archiváu dende l'orixinal, el 30 d'abril de 2008. Consultáu'l 7 de setiembre de 2008.
  21. ↑ «Port Lockroy». UK Antarctic Heritage Trust. Archiváu dende l'orixinal, el 15 de setiembre de 2008. Consultáu'l 7 de setiembre de 2008.

Bibliografía

  • Fitte, Ernesto J. (1968). La disputa con Gran Bretaña poles islla del Atlánticu Sur. Buenos Aires: Emecé.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.