Periodu danés

Tallín y el norte d'Estonia cayeron en poder danés nel añu 1219, tres la batalla de Lyndanisse.^[6] Según les cróniques, los estonios aguantaron fiero l'asediu que'l rei Valdemar II de Dinamarca impunxo sobre la ciudá, anque finalmente'l rei danés consiguió la captura de la plaza. Los daneses construyeron una fortaleza na llomba de Toompea.

El Dannebrog cayendo del cielu mientres la batalla de Lyndanisse. Christian August Lorentzen.

Sicasí, el poder danés non pudo caltenese mientres enforma tiempu por cuenta de la oposición local, que asedió Toompea en 1220 y 1223, y a la espansión de los alemanes al traviés de los Hermanos Livonios de la Espada, quien en 1227 conquistaron Tallín, construyendo en Toompea la primer fortaleza de piedra. Posiblemente coles mires de consolidar el poder alemano frente a los vasallos llocales, en 1230 llegaron a la ciudá provenientes de Visby, ciudá de la isla de Gotland, un grupu de comerciantes alemanes que fundaron so la fortaleza una colonia d'unos 200 miembros.^[7] L'acta fundacional d'esta nun llegó hasta los nuesos díes pero probablemente este sía'l momentu nel que s'empezó a llevantar la ciudá baxa, que col nome de Reval constituyó una entidá separada de la ciudá alta o Toompea.

En 1236 los Hermanos Livonios sufrieron una estrueldosa gana ante los lituanos y sengalos na batalla de Saule, lo que bastia la so unión al añu siguiente cola Orde Teutónica. Debíu al tratáu de Stensby los Hermanos Livonios devolvieron Tallín xunto al restu de Harju y Vironia a Dinamarca en 1238. Mientres esti periodu'l daneses construyeron un castiellu en Domberg (Toompea). Igualmente establecióse un obispáu dependiente del Arzobispáu de Lund.

En 1248, los vasallos y ciudadanos de Tallín yá teníen un órganu llexislativu local, el Ritterschaft. En 1285 la ciudá convertir nel miembru más septentrional de la Lliga Hanseática, organización controlada polos alemanes, a la que pertenecería hasta 1865. Tallín esperimentó una rápida crecedera económica al convertise nun puertu clave de la Lliga Hanseática ente Nóvgorod y Occidente. Tresportábense pieles, miel, cueru y grasa de foca escontra l'oeste y sal, sardines, teles y vinu escontra l'este. Amás, la llingua alemana empezó a adquirir una preponderancia que nun perdería hasta 1889 cuando dexó de ser oficial en Tallín.

Periodu alemán

En 1343 los llabradores estonios llevantar contra la dominación estranxera nes revueltes conocíes como'l Llevantamientu de la nueche de San Jorge, nes que Tallín foi asediada polos estonios. Estes revueltes, finalmente encaloraes polos Caballeros Teutónicos, supunxeron el cayente final del poder danés. Tres años más tarde vendieron el so territoriu n'Estonia a la Orde Teutónica por 1.000 marcos; con esto los xermanos sumaben el dominiu políticu al económicu que yá teníen, gracies a la Lliga Hanseática. A Dinamarca namái quedó-y el poder eclesiástico empobináu dende Lund.

Puerta vieya de Tallín.

Puerta de Viru.

Col advenimiento del nuevu poder teutón, l'enfrentamientu ente l'obispu y los caballeros apinóse, y los 8.000 habitantes de la ciudá baxa, mayoritariamente artesanos y mercaderes alemanes, viéronse obligaos a construyir una muralla defensiva que tenía 66 torres.

Cola Reforma Luterana la influencia xermánica fíxose más fuerte y la ciudá convertir al luteranismu en 1525. D'esta dómina, 1530, data la veleta que dende lo alto de l'aguya del Conceyu de Tallín convirtióse en símbolu de la ciudá; la veleta representa la figura d'un antiguu guerreru llamáu Vana Toomas (Viejo Tomás).^[8]

Periodu suecu

De resultes del desmoronamiento de la Orde Teutónica tres la ofensiva de Rusia, Tallín poner so vasallaxe de Suecia, qu'actuó en calidá de proteutor del norte de l'actual Estonia contra'l zar Iván el Tarrecible, que asedió la ciudá mientres 29 selmanes ente los años 1570 y 1571.^[9]

A fines del sieglu XV construyóse una nueva torre gótica de 159 metros pa la Ilesia de San Olaf (Oleviste). Naquella dómina yera una de les torres más altes d'Europa, y posiblemente la construcción más alta del mundu. Dempués d'una reconstrucción por cuenta de una quema asocedida en 1629, la torre quedó col actual altor de 123 metros.

Periodu rusu y primer independencia

La ciudá permanecería en poder suecu hasta la Gran Guerra del Norte de 1710, cuando les tropes sueques acantonaes en Tallín y abrasaes pola peste capitularon ante'l Imperiu rusu. Sicasí les instituciones llocales caltuvieron la so independencia económico y cultural dientro de Rusia per mediu del Ducáu d'Estonia, llegando inclusive a caltenese'l alemán como l'idioma oficial pal comerciu.^[2] Namái en 1889, col entamu de les polítiques de rusificación llevaes a cabu pol Imperiu rusu, foi abolida la maxistratura de Reval.

Mientres el reináu de Pedro'l Grande, foi construyíu'l Palaciu Kadriorg, más allá de les muralles de la ciudá. El Zar Pedru I tenía enforma interés nesti puertu llegando a visitalo en 11 ocasiones, y hasta celebró una Navidá nél.^[2]

En 1870 inauguróse la llinia de ferrocarril que xune Tallín con San Petersburgu, convirtiendo la ciudá nun importante puertu del Imperiu rusu. Dende la lliberación de los llabradores de la servidume empecipió un fluxu de llabradores estonios faía la ciudá na que se modificar drásticamente el porcentaxe de nacionales pasando d'un 52% en 1867 a un 89% venti años dempués.

Mientres la Primer Guerra Mundial, el Gobiernu Provisional Rusu venció más poder a los estonios, y Tallín foi nomada capital de l'acabante crear Gobernatura Autónoma d'Estonia, n'abril de 1917. El 25 de febreru de 1918, un día dempués de qu'Estonia proclamara la so independencia, l'Exércitu Imperial Alemán ocupó la ciudá. Los alemanes abandonar en payares, al rematar la guerra.

De magar, los estonios llucharon nuna guerra contra los bolxeviques, que s'averaron a dellos quilómetros de Tallín, anque nun llegaron a entrar nella. Esti puertu foi fundamental pa la causa estonia, yá que al traviés d'este, los estonios recibieron ayuda militar del Reinu Xuníu.^[2]

De resultes de la firma del Pactu Molotov-Ribbentrop, los soviéticos entraron n'Estonia n'agostu de 1940. Tallín convertir na capital de la RSS d'Estonia y na principal base naval de la Xunión Soviética, por cuenta del so puertu llibre de xelu. Políticos, intelectuales y ciudadanos sospechosos d'anticomunismu fueron arrestaos y deportaos.^[10]

Defensa soviética de Tallín en 1941.

Mientres la invasión de la Xunión Soviética, 20.000 soldaos soviéticos fueron apostaos pa la defensa de Tallín, pero'l 26 d'agostu de 1941, l'Armada Soviética tuvo que sacupar los barcos de guerra, al faese insostenible la defensa de la base. La cayida d'esta ciudá estenó'l camín escontra Leningráu a los alemanes, que la sitiaron (vease Sitiu de Leningráu). Mientres la invasión alemana la persecución foi sufierta por supuestos comunistes y xudíos que la so población foi práuticamente esterminada.^[11]

El 9 de marzu de 1944 el 11% de la ciudá foi destruyida polos bombardeos soviéticos que provocaron 600 muertos. El 18 de setiembre d'anguaño'l gobiernu independiente d'Estonia foi restituyíu y tres la salida de los soldaos alemanes, mientres el 20 y el 22 del mesmu mes la bandera nacional estonia ondeó sobre la torre de Pikk Hermann, antes de la entrada del Exércitu Coloráu. Esti fechu, anque curtiu nel tiempu, ye determinante como prueba de la illegalidá de la ocupación soviética d'Estonia yá que esti gobiernu coló al exiliu y dio continuidá a la República d'Estonia hasta la so nueva independencia en 1991.^[12]

Mientres la dómina soviética Tallín esperimentó una gran crecedera económica y demográficu. Convertir nel principal puertu de tresporte de ceberes de la XRSS y na so contorna instaláronse industries pesaes y alimentarias. En 1980 les pruebes de regatas de los Xuegos Olímpicos de Moscú celebrar en Tallín, más concretamente nes instalaciones de Pirita.^[13]

Monumentu a la guerra alzáu polos soviéticos en 1975 sobre la tumba de los soldaos alemanes muertos mientres el sitiu de Leningráu.

A finales de la década de 1980 empecipiar en Tallín el movimientu d'independencia estoniu, l'actu catalizador del independentismu foi'l festival del cantar estoniu, eventu tradicional que se celebra nel país como símbolu de la identidá nacional. Nél interpreten cantares típiques n'idioma estoniu. Estos festivales adquirieron mientres estos años un gran significáu políticu. Nel de 1988 llegaron a concentrar a 300.000 persones y en de 1990 en redol a 500.000. Estos actos dieron llugar a la llamada revolución cantada que concluyó cola independencia de les repúbliques báltiques.^[14]

Segunda independencia

Cuando cayó'l Muriu de Berlín, Estonia independizar de la Xunión Soviética y el 20 d'agostu de 1991 Tallín convertir de nuevu, dempués de 51 años, na capital de la proclamada República d'Estonia. Tres la independencia, Tallín esperimentó una gran crecedera económica: el centru rehabilitóse y al so llau creció'l distritu financieru con modernos edificios como'l del Bancu d'Estonia, surdieron nueves zones residenciales como Peetri, barriu de viviendes unifamiliares llevantáu nun antiguu banzáu desecado asitiáu al sur del aeropuertu. La ciudá antigua de Tallín foi declarada Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco en 1997.

Tallín foi a finales d'abril de 2007 escenariu de los disturbios más graves asocedíos dende la independencia. La causa d'éstos foi'l treslláu del monumentu del soldáu de bronce, alzáu polos soviéticos al rematar la Segunda Guerra Mundial como conmemoración de la victoria sobre los nazis, escontra'l campusantu de les Fuercies de Defensa Estonies.^[15] Les revueltes y saqueos asoceder mientres cinco díes, y enfrentaron a radicales rusos cola policía, morriendo un ciudadanu rusu.^[16]

Históricamente, Tallín consistió de trés partes:

• la "Llomba de la Catedral" (Toompea), onde s'asitiaba l'autoridá central, primero de los obispos, depués de la Orde, y de la nobleza Báltica; güei ye sede del gobiernu estoniu y de delles embaxaes y residencies.
• la Ciudá Vieya, que ye l'antigua ciudá hanseática, la "ciudá de los ciudadanos". Esta parte de la ciudá nun tuvo alministrativamente xunida a Toompea hasta finales del sieglu XIX. Foi centru del comerciu medieval de la sal, gracies al cual espolletó y creció económicamente.
• la ciudá estender al sur de la ciudá antigua, onde los estonios estableciéronse. Estos nun formaron la mayoría de la población de Tallín hasta mediaos o fines del sieglu XIX.

Distancies de delles ciudaes europees

Tallín ta asitiáu a: 82 km de Ḥélsinki, 830 km de Varsovia, 280 km de Riga, 860 km de Moscú, 314 km de San Petersburgu, 860 km de Copenḥague, 380 km d'Estocolmu, 1000 km de Berlín, 530 km de Vilnius, 2.788 km de Londres, 800 km d'Oslu, y 2000 km de París.^[21]

Clima

Tallín alcuéntrase influyida por un clima continental anidiáu, gracies a la so situación costera, pola corriente templada del Atlánticu. Los iviernos son bien fríos y escuros con poques precipitaciones, la primavera ye fresca y seca. El branu ye moderadamente templáu y lluviosu, y el seronda tamién ye una estación de munches precipitaciones, situación que xunida a la rapidez con que se derriten les primeres nevaes, da llugar en zones ensin urbanizar a llamuergues.

La diferencia col interior d'Estonia ye de 4 °C pel hibiernu y 2 °C pel branu. De mayu a setiembre les temperatures bazcuyen ente los 15 y los 21 °C, el máximu históricu rexistrar en 1936 con 32,3 °C y el mínimu en 1978 con -32,2 °C.

Por cuenta de la so llatitú pel branu Tallín llega a tener 19 hores de lluz, ente que pel hibiernu namái llega a les 6 hores.^[22] Ente ochobre y abril preséntense díes de fríu intenso alternaos con otros más nidios. Pel hibiernu raramente supérense los 4 °C. Anque en marzu de 2007 algamáronse los 15,9 °C.

Les nevaes empiecen un mes más tarde que nel interior y rematen un mes antes. Con un permediu de 100 díes al añu, en 2007 fueron 93, les nevaes concentrar ente los meses de payares a abril, pero ye ente xineru y marzu cuando estes son más abondosos, llegando a ente 13 y 18 cm d'espesura. La máxima espesura foi de 59 cm.

La temporada d'agües alcontrar ente los meses de xunetu y setiembre.^[23] Les precipitaciones medies añales son de 696 mm al añu, hubo 151 díes lluviosos y 16 con nubes. 1981 foi l'añu nel que se rexistró les máximes precipitaciones en Tallín con 921 mm, y el mes más lluviosu rexistrar n'agostu de 1987 con 181 mm.

Parámetros climáticos permediu de Tallinn
Mes	Xin	Feb	Mar	Abr	May	Xun	Xnt	Ago	Set	Och	Pay	Avi	añal
Temperatura máxima absoluta (°C)	9.3	10.1	15.9	27.2	29.7	31.2	34.3	33.9	28.5	22.0	12.8	10.6	34.3
Temperatura máxima media (°C)	−1.2	−1.6	2.3	9.2	15.2	18.8	21.8	20.4	15.2	9.4	3.4	0.3	9.4
Temperatura media (°C)	-3.4	-4.3	-1.0	4.5	10.1	14.1	17.2	16.0	11.3	6.5	1.3	-1.9	5.9
Temperatura mínima media (°C)	−5.8	−7.0	−4.2	0.6	5.2	9.6	12.7	12.0	7.8	3.8	−0.8	−4.2	2.5
Temperatura mínima absoluta (°C)	−31.1	−31.0	−25.5	−17.2	−5.0	0.0	4.0	2.1	−5.0	−10.5	−21.3	−31.0	−31.1
Precipitación total (mm)	49	32	31	30	36	57	74	73	60	65	61	49	618
Díes de lluvia (≥ 1 mm)	10	8	9	12	11	13	13	14	17	18	16	12	153
Díes de nevaes (≥ 1 mm)	19	18	13	5	0.4	0	0	0.1	0.1	2	11	18	87
Hores de sol	24.8	56.5	127.1	186.0	275.9	303.0	279.0	229.4	141.0	93.0	30.0	15.5	1761.2
Humedá relativa (%)	88	86	81	73	69	74	76	79	82	85	88	88	81
Fonte nº1: Pogoda.ru.net[24]
Fonte nº2: Observatoriu de Hong Kong (sol, 1961-1990)[25]

Área metropolitana

La única conurbación d'importancia y oficialmente constituyida d'Estonia ye'l Área Metropolitana de Tallín. La so población total ye de 530.000 habitantes y la so estensión de 1391 km². Ta estremada en tres zones; Tallín nel centru; los conceyos de Harku, Saue, Saku y Keila al oeste con 70.000 habitantes; y los de de Maardu, Viimsi, Joelähtme y Rai al este con 35.000 habitantes. Los conceyos colindantes son básicamente ciudad dormitorio onde ente'l 50 y el 90% los trabayadores realicen la so actividá llaboral na capital.^[40] Cola independencia, la lliberación del suelu y el boom económicu los terrenes cercanos a Tallín fueron rápido urbanizaos, ensin planificación de les autoridaes. P'ameyorar la crecedera y la coordinación de los tresportes, los servicios y les infraestructures, Tallín acomuñar colos conceyos del so área d'influencia inmediata, tomando como modelu'l desenvueltu sistema finlandés.^[41]

Vanalinn

Ciudá vieya

El cascu antiguu llamáu Vanalinn o ciudá vieya conserva les carauterístiques d'una auténtica ciudá medieval con antigües cases de comerciantes y almacenes. La estructura urbana componer de múltiples caleyes empedriaes que conflúin na Raekoja Platz (Plaza del Conceyu), que s'atopa asitiada nel centru del conxuntu y que los sos oríxenes hai que buscar nel mercáu medieval qu'ellí s'establecía. Na plaza destaca'l conceyu cola so torre de 64 metros d'altor que remata dende 1530 nuna veleta que representa a un vieyu guerreru que se convirtió nel símbolu de la ciudá, el Vana Toomas. L'edificiu construyíu con piedra caliar gris ente 1371 y 1404 ye d'estilu góticu tardíu. Na so fachada destaquen dos coloridas gárgoles en forma de dragón que daten del sieglu XVII. Dientro del edificiu topen una serie de salones, ente los que destaquen el del pueblu, nel que se realicen esposiciones temporales y el de plenos nel que s'atopen los bancos coles talles de madera más antiguu d'Estonia. Dende la torre puede acolumbrase una amplia panorámica de la ciudá.

Una farmacia, asitiada na parte norte de la ciudá apuéstase'l récor de ser la más antigua del mundu con una allugada en Dubrovnik, sábese que siquier dende 1422 tuvo en serviciu de forma ininterrumpida. La so fachada ye del sieglu XVII.^[43]

La cai Pikk (llarga) traviesa la ciudá antigua al este de la plaza del conceyu; nel so percorríu atopen les antigües cases de los comerciantes alemanes. Los edificios más antiguos daten del sieglu XV y suelen tener trés o cuatro plantes. Al norte d'esta cai atopa la Ilesia de San Olaf, que tien un altor de 124 metros. Créese que la so primer construcción realizar nel sieglu XII pero lo cierto ye que namái esisten referencies escrites del templu a partir de 1264. Nel sieglu XIV foi llargamente reconstruyida.

Amás nesta zona pueden atopase los edificios de los antiguos gremios alemanes. Destaquen el Gran Gremiu, qu'anguaño alluga'l muséu estatal d'historia, este yera'l gremiu de los comerciantes más importantes. L'edificiu ye una construcción del añu 1410. Otru gremiu importante yera'l de los artesanos qu'ocupaben l'edificiu del Salón Gremial de San Canutu, del añu 1860, del que cabo destacar dos escultures negres de Lutero y san Canutu allugaes na fachada.^[44]

Otros edificios d'importancia son los qu'ocupaben la hermandá de les cabeces negres. Esti gremiu taba integráu polos mozos comerciantes solteros y el so nome deber a que la hermandá taba dedicada al santu africanu Mauricio, del cual esiste na fachada un relieve, añu 1597. Pero lo más importante del edificiu son les sos puertes d'estilu renacentista. El gremiu de San Olaus fundáu nel sieglu XIII y tenía la particularidá de ser l'únicu compuestu dafechu por estonios.

Fachada de la hermandá de les cabeces negres.

Nesta cai alcuéntrase tamién la ilesia del Espíritu Santu, l'edificiu del sieglu XIII ye d'estilu góticu y bate dalgunos récores como'l de tener la torre más antigua d'Estonia (1433) o'l reló más antiguu de Tallín (1684). Nel so interior destaca'l retablu del altar mayor fecháu nel añu 1438 y el púlpitu barrocu creáu nel sieglu XVII.^[45]

La cai vene (Rusia) atopar al este de la ciudá antigua, nella allúgase l'antiguu barriu de comerciantes rusos. Un antiguu monesteriu dominicu de 1246 atopar nesta cai. Foi abandonáu en siendo amburáu mientres les revueltes provocaes pola reforma luterana. En 1954 foi restauráu y güei día alluga un muséu de piedres cinceladas de los sieglos XV a XVII. La ilesia de San Pedro y San Pablo ye de 1844, ye d'estilu neoclásicu y obra del arquiteutu Carlo Rossi. Nesta mesma cai allúgase'l muséu d'historia de la ciudá, na que s'esponen oxetos que van repasando los diversos periodos que vivió la ciudá dese la so fundación.

La ilesia de San Nicolás asitiar al sur de Vanalinn, ye del sieglu XIII y sufrió numberosos desastres, en 1944 foi bombardeada polos soviéticos y nos años 80 sufrió una quema. Nel so interior alluga una amplía muestra d'arte ente la que destaca'l cuadru Danza macabra de Berndt Notke y altar del sieglu XV. Amás utilízase como sala de conciertos. Una ilesia greco ucraniana construyida en madera nel sieglu XIV asitiar al norte de la ciudá antigua.

De les 46 torres que llegaron a asitiase a lo llargo de la muralla qu'arrodia la parte baxa de Vanalinn queden 26 y 1,85 quilómetros de muralla, el so altor varia ente 13 y 16 metros y la so espesura ente 3 y 2.^[46] De los seis puertes destaquen nel norte la puerta de la sablera na qu'antaño rompíen les foles en dómines d'envernada. Ta xunida a un bastión del sieglu XVI popularmente conocida como Margarita la Gorda (Paks Margareeta) qu'anguaño alluga'l muséu marítimu. La puerta sur llámase Kiek in de Kök nome d'orixe alemán que vien significar güeyada a la cocina, esta ye la denominación que se-y solíen dar a les torres allugaes mui cerca de la población que defendía. La so construcción data de 1475. El so altor ye de 38 metros y los sos murios lleguen a los 4 metros d'espesura. Entá se caltienen les buelgues de los cañonazos que los sos murios recibieron mientres la Guerra de Livonia. Anguaño esiste nel so interior un muséu d'historia de la capital.

Toompea

Catedral de Alexander Nevski de Tallín.

La parte alta del cascu antiguu esta claramente delimitada de la parte baxa, de fechu hasta'l sieglu XVII namái tenía una entrada. Sobre la llomba allúguense, ente otros pernomaos edificios, el parllamentu, la catedral de Alexander Nevski y la ilesia de la cúpula (Toomkirik) de los sieglos XV y XVII, que da'l so nome a la llomba.

El parllamentu d'Estonia (Riigikogu), allugar nel castiellu de Toompea. Los sos oríxenes atópase na primitiva fortaleza danesa de 1219 de la que yá pocu queda, sí se caltienen tres torres d'un castiellu posterior construyíu ente 1227 y 1229. La torre más famosa del complexu ye la Pikk Hermann llevantada en 1371 na que ondea permanentemente la bandera nacional estonia. La fachada construyida nel sieglu XVIII ye barroca y tien un carauterísticu tonu rosado.

La Catedral de Alexander Nevski ye una ilesia ortodoxa asitiada na Ciudá Vieya de Tallín. Foi construyida a partir d'un diseñu de Mijail Preobrazhensky nun típicu estilu renacentista rusu, ente 1894 y 1900, mientres el periodu en que'l país formaba parte del Imperiu rusu. Ta dedicada a San Alejandro Nevski, qu'en 1242 ganó la batalla del Llagu Peipus, nes agües territoriales de l'actual Estonia.^[47]

Kadriorg

Palaciu y xardinos de Kadriorg.

A dos quilómetros al este del centru atopa'l parque Kadriorg, onde s'atopa la residencia presidencial. El palaciu Kadriorg llevantáu ente 1718 y 1736 amás d'allugar la casa del presidente de la república da cabida al muséu d'arte estranxero qu'espón de forma permanente una coleición de pintures alemanes, holandeses ya italianes de los sieglos XVII y XVIII. Detrás del palaciu onde d'antiguo taben les cocines allugóse un pequeñu muséu que tien pintures ruses y chines, porzolanes ya iconos del sieglu XV.

El muséu d'arte moderno KUMU, inauguráu en 2006, tamién se topa na zona. L'edificiu consta de siete plantes y alluga la mayor coleición d'arte de los países bálticos.

Pirita

El distritu de Pirita ta asitiáu a dos quilómetros al nordeste del centru de Tallín, nél atopen el palaciu de Maarjamäe d'estilu neogóticu construyíu en 1870, nel que s'esponen diversos oxetos colos que se repasa la vida tallinesa de los sieglos XIX y XX. Cerca del palaciu atopa un monumentu llevantáu en 1975 d'estilu soviéticu que recuerda a los soldaos cayíos na guerra.

Al pie de la desaguada del ríu Pirita alcuéntrase'l Olümpikeskus, el centru que se construyó p'allugar les regatas de los Xuegos Olímpicos de Moscú 1980. Anguaño celébrense equí regatas internacionales. Al otru llau del ríu caltienen unes ruines que pertenecen a un antiguu conventu góticu del sieglu XV dedicáu a Santa Brígida. Foi destruyíu nel añu 1577 nel trescursu de la Guerra de Livonia.

Ríu arriba la torre de televisión de 314 metros d'altor foi tamién construyida con ocasión de los Xuegos. En 1975 púnxose la primer piedra y el 11 de xunetu de 1980 foi inaugurada oficialmente. Dende'l so mirador panorámicu asitiáu a 170 metros d'altor puede llegase a acolumbrar la mariña finlandesa en díes claros. Na base de la torre pueden apreciase los impautos de bala provocaos mientres l'intentu de golpe d'estáu soviéticu de 1991.

Parques

Xardín Botánicu de Tallín.

La ciudá antigua alcuéntrase arrodiada por un pequeñu petrina verde qu'antaño yera un foso de defensa, del cual entá hai dellos restos. Al norte cerca de la puerta de Margarita la Gorda'l monumentu llamáu la llinia rota recuerda a los finaos nel fundimientu del ferry Estonia asocedíu'l 28 de setiembre de 1994. Al sur nel Hirvepark alzóse otru monumentu, esti n'alcordanza de los estonios deportaos mientres la Segunda Guerra Mundial.

El parque de Kadriorg con 100 hectárees tien un frondoso arboláu nel qu'abonden los castaños y los carbayos, el so creador foi l'italianu Niccolo Michetti y nél topa'l yá mentáu palaciu, del mesmu nome.

Na marxe derecha del ríu Pírita ta asitiáu'l xardín botánicu de Tallín qu'ocupa 2,5 quilómetros y que contién más de 800 especies de plantes.

El parque zoolóxicu de Tallín asitiáu al oeste de la ciudá cunta con más de trescientes especies d'animales, y la mayor concentración de cabres selvaxes en cautiverio del mundu.

Idioma

L'estoniu —que pertenez al grupu de les llingües ugrofineses y que ta estrechamente rellacionáu col finés— ye l'únicu oficial y ye entendíu pola mayoría de la población, magar gran parte de los habitantes de la ciudá tamién entiende'l rusu, l'inglés y el finés.

En 2011 foi la primer ciudá estonia en ser la Capital Europea de la Cultura, xunto a la ciudá finlandesa de Turku.^[57]

Museos

Muséu de la Ciudá.

Muséu del Bancu Estoniu.

En Tallín hai 30 museos de diverses temátiques, esisten esposiciones sobre la historia d'Estonia, la so capital, les sos campañes militares, etc. Tamién hai munches galeríes d'arte y esposiciones.

El Muséu d'Arte d'Estonia (n'estoniu Kunstimuuseum o KUMU), foi fundáu en 1919 y alluga la mayor coleición d'arte de los países bálticos y una de les más importantes del norte d'Europa. Anguaño tien cinco sucursales en Tallín, el Muséu d'Arte KUMU, el Muséu d'Arte Kadriorg, el Muséu Niguliste, el Muséu Adamson-Eric y Casar muséu Kristjan Raud.

Ente estes sedes destaca la qu'ocupa un modernu edificiu diseñáu pol arquiteutu finlandés Pekka Vapaavuori, inauguráu en 2006. La esposición cunta con obres dende'l sieglu XVIII d'equí p'arriba incluyendo muestres de la corriente del socialismu real de la dómina soviética.^[58]

Otra see destacada ye la qu'ocupa unu de los edificios que componen el palaciu de Kadriorg. Este ta acutáu pal arte estranxero de los sieglos XVII y XVIII.

El Muséu al campu d'Estonia asitiáu en Rocca al Mare, al oeste de Tallín. El muséu, abiertu en 1957, muestra l'arquiteutura tradicional estonia al traviés de la esposición de les más antigües estructures de madera del país. Inclúin granxes, molinos, un mesón, una escuela un parque de bomberos y una capiya.

El Muséu Tammsaare, allugáu al este del parque Kadriorg, ta dedicáu a unu de los más importantes escritores estonios, Anton Hansen Tammsaare(1878 - 1940), allugáu de fechu na so última residencia, nél amuésase oxetos y moblame típicu de los años en que vivió esti célebre estoniu.

La Casa Museo Pedro'l Grandy allugáu nel parque Kadriorg atópase na casa onde'l zar Pedru I el Grande ocupaba nes sos visites a Tallín mientres yera construyíu'l palaciu de Kadriorg. Nél amuésense una coleición d'oxetos de Pedru I y moblame del sieglu XVIII.

El Muséu de la Ciudá (Linnamuuseum), atópase na cai Vene, nel centru históricu. Ocupa l'antigua residencia medieval d'un comerciante y nél repasa la historia de la ciudá dende'l sieglu XIII hasta los años noventa al traviés d'oxetos y muebles de distintes dómines.

El Muséu marítimu d'Estonia, ta asitiáu nel bastión Margarita la Gorda, empobináu a la historia marítima del país, nél atopen semeyes, documentos, antiguos preseos de navegación, barcos en miniatura ente otros oxetos.

El Muséu d'Historia d'Estonia fundáu en 1842 ta asitiáu nel palaciu de Maarjamäe. El so ámbitu céntrase la historia del país mientres los sieglos XIX y XX.

Artes escéniques

Teatru Dramáticu d'Estonia.

Teatru NON99.

Na ciudá celébrense numberosos festivales musicales: de jazz, de música barroca, de canto coral, etc. Tien una gran sala de conciertos, el Saku suurhall, nel que se realicen dalgunos d'estos festivales. Esisten na ciudá 10 teatros principales, de los cualos 5 son de propiedá estatal; suelen representase actuaciones clásiques. Sicasí, amás d'estos teatros principales, tán surdiendo pequeños teatros y nuevos proyeutos teatrales.

Cada cuatro años celebra'l festival del cantar d'Estonia nel auditoriu canto Tallín. Esti festival celebrar dende 1869, añu en que se realizó'l primer festival en Tartu. Nel añu 1896 treslladóse a Tallín, onde en 1959 ye construyó un anfiteatru descubiertu que tien capacidá pa 50.000 asistentes.

El Teatru d'Estonia ta allugáu en dos edificios en Tallín, el teatru de la ópera y la sala de conciertos. La casa de la ópera foi diseñada n'estilu modernista polos arquiteutos finlandeses Armes Lindgren y Wivi Lönn ya inaugurada en 1913. Mientres los bombardeos soviéticos de 1944 sufrió graves daños polo que se reconstruyó en trés años dempués siguiendo un estilu clásicu estalinista. L'edificiu consta de trés partes dos grandes auditorios asitiaos en cada ala del edificiu y una nueva añadida en 2006. L'edificiu ye la sede de la Ópera Nacional Estonia y la Orquesta Sinfónica Nacional d'Estonia.

Fiestes

Los díes festivos de la ciudá, dalgunos de los cualos vienen de la tradición relixosa, coinciden básicamente colos festivos a nivel nacional. Celébrense'l día d'añu nuevu, el 24 de febreru conmemórase l'aniversariu de la independencia de la República d'Estonia asocedida en 1918, en 2008 celebrar en tol país actos pol 90 aniversariu.^[59] Ente marzu y mayu celebren el Vienres Santu, la Pascua y el Pentecostés. El 1 de mayu celébrase'l Kevadpüha, Día de la Primavera, la nueche anterior la xente sale a festexar la llegada d'esta estación na fiesta llamada Jaaniõhtu. El 23 de xunu ye'l Võidupüha, onde se conmemora la victoria na batalla de Võnnu, que consolidó la independencia d'Estonia amenazada polos baltogermanos. El 24 de xunu celébrase'l Jaanipäev, o la celebración del solsticiu de branu, fiesta típica n'Estonia d'orixe precristianu na que se faen fogueres y realízase una comida familiar.^[60] El 20 d'agostu festéxase'l día de la recuperación de la independencia en 1991, dempués del periodu soviéticu. N'avientu atopen les fiestes típiques navidiegues; la Nuechebona, día 24; la Navidá, día 25; y el 26, la Boxing Day, fiesta d'orixe anglosaxón na que se faen regalos a los más desfavorecidos.^[61]

Aereu

Helicópteru de la compañía Copterline saliendo del helipuertu de Ḥélsinki escontra Tallín.

L'Aeropuertu de Tallín (tamién conocíu como Ülemiste, por atopase xunto al llagu del mesmu nome) ta asitiáu aproximao a 4 km al sureste del centru de la ciudá y realiza conexones regulares a dellos aeropuertos d'Europa, amás de vuelos dientro d'Estonia. P'afaer l'aeropuertu a la medría de pasaxeros llevó una amplia reforma y modernización; esta obra, empezada en 2007 y rematada en 2008, llevar a cabu gracies a los fondos de la Xunión Europea.

Pa treslladase del aeropuertu a la ciudá cuntar con una llinia d'autobús, según del serviciu de taxis.

El númberu de pasaxeros creció de forma constante dende la independencia. Esta crecedera acentuóse dende la entrada d'Estonia na Unión Europea en 2004: si en 2003 l'aeropuertu rexistró 715.859 pasaxeros, en 2005 esti númberu habíase dobláu llegando a los 1.401.059. Per otra parte, el 61% de los viaxes fueron por motivos de negociu, ente que'l turismu ocupó un 35%.^[69]

Estonian Air ye la principal compañía qu'opera nel aeropuertu, rexistrando'l 43% del tresporte de pasaxeros en 2007, siguida de lloñe con un 10% pola compañía Easyjet. Otres compañíes son Aero Airlines, Czech Airlines, Air Baltic, KLM, Lufthansa, SAS, Norwegian y LOT.^[70]

Les conexones del aeropuertu de Tallín son principalmente internacionales, el tresporte de pasaxeros escontra destinos nacionales namái supunxo'l 1,2%. Les principales conexones del aeropuertu de Tallín son con Londres y Ḥélsinki qu'en 2007 rexistraron el 12% de pasaxeros caúna. Importantes son tamién los destinos nórdicos como Estocolmo, Copenhague y Oslo. Otros enllaces importantes son con aeropuertos centroeuropeos como Praga, Frankfurt del Main, Ámsterdam, Berlín y Vilnius. Los dos únicos enllaces nacionales son colos aeropuertos de Kuressaare y Kärdla, les capitales de los dos principales islles del país Saaremaa y Hiiumaa respeutivamente.

Tamién hai un serviciu d'helicópteru a Ḥélsinki, cubiertu pola compañía finlandesa Copterline, que se promociona como la conexón más rápida esistente ente dos capitales nacionales. L'helipuertu, llamáu Linnahall, alcuéntrase asitiáu xunto al puertu, a cinco minutos del centru.

L'únicu gran accidente aereu protagonizar el 10 d'agostu de 2005 un helicópteru que se bastió al mar, cerca de la islla d'Osmusaar, tres minutos dempués de salir de Tallín. Nengún de los 14 ocupantes pudo ser rescatáu con vida.^[71] Esti accidente xunto al descensu de pasaxeros y múltiples problemes n'otros helicópteros causó la supresión de la ruta. En 2008 foi reabierta con una nueva flota.^[72]

Terrestre

Na Tallín opera una vasta rede de tresportes compuesta por 63 llinies d'autobuses, 4 de tranvíes y 8 de trolebuses con rutes que tomen tolos distritos.

La estación de trenes alcuéntrase asitiada nel centru de la ciudá al noroeste del cascu antiguu. Dende la estación salen trenes internacionales, interregionales y rexonales. La compañía Edelaraudtee caltién conexones ferroviaries a delles ciudaes del país, como Tartu, Pärnu, Narva, Paldiski o Viljandi. Esiste una única conexón internacional, xestionada pola compañía rusa GoRail, que coneuta con Moscú.^[73] Los servicios escontra Riga y San Petersburgu atópense atayaos dende 2004.^[74]

Pa 2013 tiense prevista la finalización de la Rail Baltica, una llinia de tren financiada pola Unión Europea que va xunir Tallín con Varsovia.^[75] Como ampliación del proyeutu preve la conexón de Berlín con Ḥélsinki para lo que se ta estudiando la posibilidá de la creación d'un túnel ente Tallín y la capital finlandesa.^[76]

La compañía AS encargar de los percorríos pol condáu de Harju, esisten múltiples enllaces colos barrios y ciudaes perifériques de Tallín. El primer serviciu de tren electrificáu de Tallín foi inauguráu en 1924 y cubría los 11,2 quilómetros qu'esisten ente la capital y Pääsküla. La flota de trenes ta compuesta por antiguos EMU de fabricación soviética y nueves unidaes. Pa 2012 la empresa Elektriraudtee tien previstu haber anováu tolos sos trenes.^[77]

Rutes de la tranvía de Tallín.

La estación d'autobuses central atopar a dos quilómetros al sureste del cascu antiguu. Esisten servicios internacionales que conecten Tallín cola mayoría de países europeos, los dos principales compañíes que cubren estes rutes son Eurolines y Ecolines. Los servicios interregionales conecten Tallín coles ciudaes estonies más importantes: Haapsalu, Kärdla, Kuressaare, Narva, Pärnu, Tartu y Võru. Los autobuses a nivel rexonal tán dirixíos pola Harjumaa Ühistranspordikeskus (HÜTK) (Centru de Tresporte Públicu del Condáu de Harju), quien tien 50 rutes que percuerren tol condáu.

La rede d'autobuses urbanos ta xestionada por dos empreses, Tallinna Autobussikoondis (Compañía d'Autobuses de Tallín) y MRP Linna Liinid, que tán coordinaes al traviés de la Tallinna Transpordiamet (Departamentu de Tresportes de Tallín), quien regula les tarifes y horarios. La exa tresversal de la rede ye la que va dende Pirita a Nõmme, esto ye, les zones oriental, central y meridional, yá que son éstes les qu'escarecen d'otros medios de tresporte urbanu como la tranvía o'l trolebús.

Les tranvíes empresten serviciu pol cascu antiguu y la so contorna, tien 4 llinies y dos tipos de tranvía, los Tatra KT4 y KT6. Práuticamente tola rede de trolebuses concentrar al oeste de Tallín nos distritos de Mustamäe y Haabersti.

L'autopista Vía Báltica (que forma parte de la ruta europea Y67 que va dende Praga hasta Ḥélsinki) coneuta Tallín cola frontera lituanu-polaca al traviés de Letonia.

Dende'l 1 de xineru de 2013, el tresporte públicu ye totalmente gratuitu, polo que se convirtió na primer capital europea n'adoptar esti serviciu.^[78]

Marítimu

Puertu de Tallín.

Super SeaCat ferri Tallín-Ḥélsinki.

La terminal marítima de pasaxeros, atopar nel centru del puertu. La conexón por ferri más popular de Tallín, con más de dos millones de pasaxeros al añu, ye la que cubre los 80 quilómetros que lu dixebren de Ḥélsinki. El tiempu envaloráu d'ente los dos capitales varia según el tresporte, en ferry-cruceru'l trayeutu ye de tres hores y media. Dende mayu a ochobre poner en funcionamientu amás los hidroplanos que percuerren el tramu nuna hora y venti minutos. Les empreses que percuerren esta ruta son, Viking Line, SuperSeaCat, Linda Line Express, Tallink, Eckerö Line y Nordic Jet Line. Estos ferris son utilizaos frecuentemente por ciudadanos finlandeses pa viaxar a Tallín pa realizar compres. Por casu, los precios de les bébores alcohóliques n'Estonia son muncho más baxos qu'en Finlandia, qu'hai gravado estos productos con altos impuestos. Por esta razón, munchos finlandeses faen viaxes d'un día pa mercar bébores alcohóliques y productos de salú que nun son cubiertos polos servicios sociales d'aquel país (como por casu, gafes).

Amás esiste un ferri de la compañía Tallink que coneuta con Marieḥamn, capital de les islles Åland.

Tallink opera n'otres rutes como les que lleguen a Rostock y Estocolmu, ta última ruta ye tristemente recordada pol fundimientu en 1994 del ferri-cruceru M/S Estonia na que perecieron 852 persones.^[79] El ferri ente Tallín y San Petersburgu alcuéntrase suspendíu.^[¿cuándo?]

Amás compañía Linda Line pon en serviciu una llinia de ferri que va a la islla Aegna. Esta isla, perteneciente al conceyu de Tallín, nun alluga a munchos residentes, polo que la ruta ábrese pel branu la pa tresportar a los turistes que lu visiten.