Primer etapa: el periodu hammudí (1026–1057)

La primer etapa de la taifa de Málaga toma un periodu de trenta y un años, en que los sos reis pertenecieron a la dinastía hammudi, salvo un curtiu intervalu d'apenes un añu en que'l tronu foi ocupáu por un eslavu. Esti periodu empecipiar en 1026 cuando Yahya I al-Mu’tali, bereber de la dinastía hammudí que fuera novenu califa de Córdoba, en siendo espulsáu del tronu cordobés xunió sol so mandatu la cora de Málaga y la cora d'Alxecires.

Dende'l primer momentu Yahya I al-Mu’tali cuntó col sofitu de los ziríes de la taifa de Granada y axudicóse el títulu de califa, qu'a partir d'entós utilizaron los reis taifas malagueños puramente. El so reináu carauterizar pol enfrentamientu colos reis abadíes de la taifa de Sevilla, que cristalizó en conquista de la taifa de Carmona, que por cuenta de la so posición estratéxica, suponía una amenaza direuta sobre la taifa sevillana, qu'en curtia reconquistar. En 1035 la muerte de Yahya I supunxo la división del territoriu en dos entidaes independientes: la mesma taifa de Málaga, que pasó a ser gobernada pol so hermanu, Idris I al-Muta'ayyad, y la taifa d'Alxecires, que quedó en manes del so sobrín Muhammad ben al-Qasim. Mientres esti reináu siguieron les lluches contra los abadíes sevillanos, llogrando ganalos en Écija en 1039 col sofitu de les taifas d'Almería, Granada y Carmona.

A Idris I asocedió-y nel tronu malagueñu Yahya II al-Qa'im, quien se caltuvo nél solo un añu, yá qu'en 1040 foi movíu pol so tíu Hasan al-Mustansir, quien de la mesma perdería'l tronu en 1042 a manes del eslavu Naya al-Siqlabi, colo que la dinastía hammudí viose atayada mientres un curtiu periodu. L'asesinatu de Naya esi mesmu añu y la entronización d'Idris II al-Alí, hermanu de Hassan, supunxo la vuelta de la dinastía hammudí. Idris II reinó hasta 1047, cuando foi depuestu, encarceláu y sustituyíu nel tronu pol so primu Muhammad I al-Mahdi, que se caltuvo nel tronu hasta que foi envelenáu y sustituyíu pol so sobrín Idris III al Sami, en 1052 o 1053, según les versiones, quien se caltuvo nel tronu namái mientres un añu, yá que coles mesmes foi asesináu y sustituyíu por Idris II, quien ocupó de nuevu'l tronu, nuna segunda etapa que s'enllargó hasta la so muerte en 1054 o 1055. El tronu pasó entós al so fíu Muhammad II al-Musta'li y dempués al hermanu d'ésti, Yahya III al-Mahdi, quien sufrió la conquista de la taifa malagueña en 1057 a manes de Badis ben Habús, rei zirí de Granada.

Segunda etapa: el periodu zirí (1073-1090)

Los reinos de Taifas hacia 1080.

Dende la conquista de Málaga en 1057 por Badis ben Habús de Granada, la taifa malagueña foi gobernada mientres diecisiete años por un únicu rei dependiente de la taifa zirí de Granada. A la muerte de Badis en 1073 esta situación camudó, cuando'l so nietos partieron el reinu, correspondiendo a Tamim ben Buluggin ben Badis la taifa malagueña y al so hermanu Abd Allah ben Buluggin ben Badis la taifa granadina. Darréu producióse un enfrentamientu ente los dos hermanos, y un primer pidimientu d'ayuda a los almorávides per parte del malagueñu Tamim, que nun dio resultáu. Años más tarde, en 1085, tres la conquista de Toledo por Alfonso VI, dellos reis taifas recurrieron tamién a los almorávides pa faer frente a la meyora cristiana. Tres desembarcar éstos n'Alxecires los almorávides ganaron al rei castellanu-lleonés na batalla de Zalaca y tres la mesma, viendo la debilidá que teníen los reinos taifas poles sos continues disputa internes, enfrentar a ellos, conquistando la taifa de Málaga en 1090.

Tercer etapa: el periodu hassun (1145–1153)

Mientres los segundos reinos de taifas, producióse la tercer etapa de la taifa de Málaga, que toma un periodu de namái ocho años, con un solu rei perteneciente a la dinastía Banu Hassun, Abu-l-Hakam al-Husayn, quien tres un periodu de dominación almorávide de casi cincuenta años, aprovechó una revuelta popular pa espulsalos y faese col tronu. La so impopular política tributaria y les aliances con reinos cristianos en contra de los almorávides, fixeron el so reináu bien impopular, provocando la llegada de los almohades y el so suicidiu en 1153.

Cuarta etapa: el periodu zannun (1229-1238)

Mientres los terceros reinos de taifas producióse la última etapa de la taifa de Málaga, que toma un periodu de nueve años, en que'l tronu foi ocupáu por Ibn Zannun, miembru de la dinastía Banu Zanum, que'l so fallecimientu en 1238 supunxo la definitiva desapaición de la taifa de Málaga, que quedó incorporada al reinu nazarí de Granada.