Sylvain Salnave | |||
|---|---|---|---|
 | |||
4 mayu 1867 - 27 avientu 1869 ← Nissage Saget - Nissage Saget → | |||
| Vida | |||
| Nacimientu | Cap-Haïtien, 7 de febreru de 1826 | ||
| Nacionalidá |
 Haití | ||
| Muerte | Puertu Príncipe[1], 15 de xineru de 1870 (43 años) | ||
| Causa de la muerte | mancada por arma de fueu | ||
| Oficiu | políticu | ||
| Graduación | xeneral | ||
| Creencies | |||
| Relixón | catolicismu | ||
 | |||
Sylvain Salnave (7 de febreru de 1826, Cap-Haïtien – 15 de xineru de 1870, Puertu Príncipe) foi'l presidente d'Haití dende'l 16 de xunu de 1867 hasta'l 15 de xineru de 1870.[2]
Biografía
Fíu de Sylvestre Salnave y de Fillette Ragonse, recibió una educación burguesa. Apuntar nel exércitu en 1850. Capitán de Caballería, sofitó primeramente a Fabre Geffrard contra Faustin Soulouque. Pero, decepcionáu pola política de Geffrard, entamó un llevantamientu en 1865 en Cap-Haitien. En siendo bombardeada la ciudá por Geffrard, Salnave partió al exiliu na vecina República Dominicana. Dende l'exiliu siguió colos sos intentos d'insurrección, llevando a cabu la sulevación de Artibonite. Frente a esta amenaza, Geffrard arrenunció en 1867.
El 13 de marzu de 1867 fíxose cargu del Conseyu de Secretarios d'Estáu, exerciendo Nissage Saget como presidente interín d'Haití. El 2 de mayu formó xunto con Saget y Victorin Chevallier un Gobiernu Provisional. Dempués de compartir el poder nesi triunviratu mientres tres meses, foi nomáu proteutor de la República'l 3 de mayu de 1867.
El 14 de xunu de 1867 foi aprobada una nueva constitución en sustitución de la Constitución de 1846, de la que Salnave yera nomáu oficialmente Presidente.[3]
Guerra civil
El 11 d'ochobre de 1867, la Cámara de Diputaos foi tomada por opositores a Salnave, por cuenta de la detención del xeneral Léon Montás. Poco antes, los pequeños llabradores de Vallières empecipiaren una rebelión armada contra Salnave. El Xeneral Léon Montás foi acusáu d'afalar y liderar la revuelta. Mentanto, el presidente Salnave dirixir a Gonaives pa ganar a los insurxentes en Vallières. Simultáneamente depunxo a los diputaos y suspendió la constitución vixente.
Mientres el so mandatu Sylvain Salnave empecipiara una agresiva política contra los burgueses y los propietarios. Los burgueses lideraos pol xeneral Nissage Saget, entós comandante de les unidaes del exércitu nel arrondissement de Saint-Marc, empecipiaron una rebelión contra derivar autoritaria de Salnave, que s'estendió al norte y al sur del país. Los comandantes de les unidaes del exércitu en Léogâne (Pétion Faubert), L'Anse-à-Veau (Xeneral Normil), Aquino (Michel Domingue) y en Petionville y Croix-des-Bouquets (Pierre Théoma Boisrond-Canal), llevantar contra la dictadura de Salnave. Los rebeldes allugaron el so cuartel xeneral en Carrefour, a tres milles de distancia de Port-au-Prince. Saget foi proclamáu Presidente Provisional el 17 de xunetu de 1868 en Saint-Marc, y el 22 de setiembre foi de nuevu proclamáu Presidente en Les Cayes, (Departamentu Sur).[4]
En febreru de 1869, el Departamentu Sur de nuevu taba baxu control de Salnave, cola esceición de les comuñes de Jeremie y Les Cayes. El so secretariu de Guerra, el xeneral Victorin Chevallier, que yera tamién el comandante del exércitu del gobiernu, abandonó-y en payares de 1869, xuniéndose a les tropes de Saget, Domingo y Boisrond-Canal. N'agostu de 1869, nomóse un Conseyu Llexislativu, constituyíu en payares de 1869, restableciéndose la Constitución d'Haití de 1846. Dichu Conseyu confirió-y la presidencia vitalicia a Salnave con toles facultaes establecíes en dicha Constitución.
Cayida
Un coraxosu ataque a la capital punxo fin a la guerra civil. El 18 d'avientu de 1869 los xenerales Boisrond-Canal y Brice llegaron a Port-au-Prince con 1.200, dempués de prindar la nueche anterior el buque de guerra del gobiernu La Terreur. Mientres les batalles que siguieron el barcu empezó col bombardéu de la sede del gobiernu ("Maison Exécutif"), destruyendo'l polvorín del palaciu, pocu dempués de que'l presidente Salnave abandonara l'edificiu. El 19 d'avientu de 1869, Salnave escapó con un batallón de mil homes en direición a Petionville.
El 27 d'avientu de 1869 formóse un gobiernu provisional so la presidencia de Saget, con Domingue como vicepresidente y cola participación de Pierre Nord Alexis, Junior Dupont y Laporte Volmar.
Salnave solicitó asistencia al presidente dominicanu, Bonaventura Báez, pero foi prindáu pol Xeneral José María Cabral el 10 de xineru de 1870 y apurríu a Nissage Saget. De vuelta en Port-au-Prince, el 15 de xineru, Salnave foi xulgáu por una corte marcial por asesinatu y traición y condergáu a muerte. Foi executáu nel actu, el 15 de xineru de 1870.[5]
Referencies
- ↑ URL de la referencia: http://records.ancestry.com/sylvain_salnave_records.ashx?pid=14272801.
- ↑ Rogozinski, Jan (1999). A Brief History of the Caribbean, Revised, Nueva York: Facts on File, Inc., páx. 220. ISBN 0-8160-3811-2.
- ↑ "Election Of A Präsident -Salnave Unanimously Chosen For A Term Of 4 Years", New York Times 17. Juli 1867
- ↑ "Hayti; Progress Of The Revolution - Affairs At Port-au-Prince - Prinde Of A Government Corvette - Latest From Jacmel", New York Times 22. August 1868
- ↑ "SALNAVE.; End of His Career and the Latest War in Hayti. His Flight, Pursuit, Prinde, Trial and Execution. Scenes in the Court Room at Port-au-Prince. Excitement of the People at the Execution. HOW THE EX-PRESIDENT MET DEATH", New York Times 28. Januar 1870
Enllaces esternos
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Sylvain Salnave 
.
| Control d'autoridaes |
|---|
Datos: Q864790- Multimedia: Sylvain Salnave