Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Strix varia
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Strigiformes
Familia: Strigidae
Xéneru: Strix
Especie: S. varia
Barton, 1799
Distribución
Consultes
[editar datos en Wikidata]

El cárabo norteamericanu[2] (Strix varia) ye una especie d'ave estrixiforme de la familia Strigidae natural d'América del Norte.

Descripción

Un cárabo norteamericanu adultu tien un altor d'ente 40 y 63 cm, un valumbu de 96 a 125 cm y un pesu que bazcuya ente 500 y 1050 g. Les femes xeneralmente son más grandes y pesaes que los machos.[3] Tien una cara pálida con aniellos escuros alredor de los güeyos, el picu mariellu y los güeyos marrones, siendo la única curuxa típica del este de los Estaos Xuníos que los tien d'esti color, una y bones les demás tienen los güeyos mariellos. Les partes cimeres son motudes de color gris-marrón, ente que les partes inferiores son de color claru con marques. El pechu tien barres horizontales escures ente que nel banduyu, siendo estes barres d'orientación vertical. Les piernes y los pies tán cubiertes de plumes hasta les garres.[4] La so cabeza ye redonda y escarez de guedeyes nes oreyes. Estrémase del uxu campestre (Asio flammeus) por ser más pequeñu.

Subespecies

Son reconocíes como válides les siguientes subespecies:[5]

  • Strix varia georgica Latham, 1802
  • Strix varia helveola (Bangs, 1899)
  • Strix varia sartorii (Ridgway, 1874)
  • Strix varia varia Barton, 1799

Distribución y hábitat

El so hábitat son los trupos montes de too Canadá, l'este d'Estaos Xuníos, y el sur de Méxicu,[1] anque n'años recién estendióse al noroeste de los Estaos Xuníos, dempués d'estendese primero escontra'l suroeste. Esta especie ye particularmente numberosa nuna gran variedá de hábitats montiegos nel sureste d'Estaos Xuníos. Estudios recién amuesen qu'inclusive barrios suburbanos pueden ser l'hábitat ideal pa Strix varia,[ensin referencies] siendo un factor d'esti ésitu suburbano la facilidá cola que se caza royedores nestes redolaes. Sicasí, pa la cría y los dormideros, esta especie precisa siquier dellos árboles grandes y puede ser llocalmente ausentes en delles zones urbanes por esta razón. El principal peligru pa los uxos en zones suburbanes ye la presencia d'autos, pero l'aumentu de la tasa de natalidá compensa les muertes por cuenta de los impautos con automóviles.

Rellación con Strix occidentalis caurina

Cárabo norteamericanu, en Ontario (Canadá)

El cárabo norteamericanu pue ser en parte responsable del recién amenorgamientu de la población de la lechuza motuda del norte (Strix occidentalis caurina), natural del oeste de los Estaos Xuníos, específicamente de los estaos de Columbia Británica, Washington, Oregon y California. Dende la década de 1960, el cárabo norteamericanu hai ampliando la so área de distribución escontra estos estaos, onde probablemente los cambeos fechos pol home crearon un nuevu hábitat fayadizu pa esta especie. Xeneralmente cuando dos especies similares ocupen el mesmu nichu ecolóxicu, los nuevos ocupantes son más agresivos y terminen per mover a los naturales, lo qu'esplicaría l'amenorgamientu de la población de la curuxa motuda. Tamién se conocieron casos d'hibridación ente dambes especies.[ensin referencies]

El 5 d'abril de 2007, funcionarios de la Casa Blanca anunció una propuesta de Serviciu de Pesca y Vida Montesa de los Estaos Xuníos de disparar a cárabos norteamericanos coles mires de protexer a la curuxa motuda, anque esta midida foi duramente criticada polos ecoloxistes.[6]

Comportamientu

Alimentación

Strix varia nel Parque Nacional Gatineau, en Quebec (Canadá)

El cárabo norteamericanu ye un depredador comenenciosu, lo que-y apurre una dieta variada. La so presa principal ye'l mure Microtus pennsylvanicus, siguíu d'otres especies de mures, amás de musarañes. La so dieta tamién inclúi otros mamíferos de tamañu pequeñu, tales como aguarones, esguiles, coneyos, esperteyos, topos, oposums, visones y papalbes. En Minesota en 2012, fotografióse un cárabo norteamericanu suxetando un gatu domésticu crecíu, qu'anque ye alimentu d'otres especies de uxos y cárabos, hasta entós nun se tenía conocencia de que tamién lo fora d'este.[7]

Al respective de otres especies d'aves, raramente son tomaes como presa, y comúnmente son picos carpinteros, urogallos, codorniz, palombos ya inclusive coríos y pollos domésticos. Siendo inclusive menos comunes na so dieta, tán incluyíos tamién uxos pequeños.[8] Al momentu de cazar aves, allúguense xeneralmente n'abelugos nocherniegos y ataquen por sorpresa, yá que nun son lo suficientemente axilosos como pa prindar aves en plenu vuelu.

Dacuando enfusar na agua pa prindar peces, tortúes, xaronques y cámbaros.[4][9][10] Adicionalmente tamién s'alimenta de culiebres, llagartos, sacaveres, baboses, escorpiones, escarabayos, grillos, y saltapraos.

Al igual que la mayoría de los Strigiformes (uxos, curuxes y cárabos), ye una ave nocherniega anque dacuando puede ser vistu cazando enantes del anochar. Esto asocede xeneralmente na temporada que anidación o en díes escuros y borrinosos.[4][10]

Reproducción

Exemplar xuvenil de cárabo norteamericanu.

El nial del cárabo norteamericanu ye polo xeneral un cuévanu nun árbol, que pudo ser creáu por picamaderos norteamericanos, o ser restos de la anidación d'otres aves ya inclusive d'esguiles.[11] Nos Estaos Xuníos, los güevos son puestos a partir de principios de xineru nel sur de la Florida y a mediaos d'abril nel norte de Maine. La puesta componer de 2 a 4 güevos, que son guaraos pola fema hasta la eclosión, que tien llugar aproximao 4 selmanes más tarde. Los pitucos empiecen a emplumar d'ente cuatro a cinco selmanes dempués de la eclosión.[12] El cárabo norteamericanu llega a vivir 10 años en llibertá y 23 en cautiverio.[3]

Vocalización

La llamada habitual ye una serie d'ocho gritos acentuaos que terminen en oo-aw, siendo una ave bastante ruidosa ensin importa la estación del añu. Anque los llamaos son más frecuentes de nueche, tamién asoceden de día.[13]

Nel arte

El naturalista y pintor John James Audubon ilustro'l cárabo norteamericanu na so obra The Birds of America, publicáu en Londres ente 1827 y 1838, siendo la llámina 46. Nesta llámina amuésase-y nuna posición amenazante con una esguil de Carolina (Sciurus carolinensis). La imaxe foi grabada y coloriada nos talleres de Robert Havell, en Londres. El dibuxu orixinal de Audubon ye propiedá anguaño del Muséu de Brooklyn.[14]

Referencies

  1. 1 2 BirdLife International (2012). «Strix varia» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2013.2. Consultáu'l 24 de mayu de 2014.
  2. ↑ Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J. «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Quinta parte: Strigiformes, Caprimulgiformes y Apodiformes)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 47 (1):  páxs. 123-130. ISSN 0570-7358. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_47_1_quinto.pdf. Consultáu'l .
  3. 1 2 Lewis, Deane P.. «Barréi Owl - Strix varia» (inglés). The Owl Pages. Consultáu'l 25 de mayu de 2014.
  4. 1 2 3 Terres, John Kenneth (1980). The Audubon Society Encyclopedia of North American Birds, páx. 665. ISBN 0-394-46651-9.
  5. ↑ Sistema Integráu d'Información Taxonómica. «Strix varia (TSN 177921)» (inglés).
  6. ↑ Durbin, Kathy (27 d'abril de 2007) (n'inglés). White House Proposes Killing Spotted Owl Rival, Owls at Odds. The Columbian.
  7. ↑ (n'inglés) Pictured: The astonishing moment an owl snatched up a full-grown cat for a 'light' meal. Daily Mail. 28 d'ochobre de 2012. http://www.dailymail.co.uk/news/article-2224445/Pictured-The-astonishing-moment-barréi-owl-snatched-domestic-cat-meal.html. Consultáu'l 7 d'avientu de 2014.
  8. ↑ «Barréi Owl» (inglés). Consultáu'l 7 d'avientu de 2014.
  9. ↑ «Barréi Owl Biology» (inglés). Owling.com. Consultáu'l 7 d'avientu de 2014.
  10. 1 2 «Habitat Suitability Index Models: Barréi Owl» (n'inglés). US Fish and Wildlife Service. 1987. http://www.nwrc.usgs.gov/wdb/pub/hsi/hsi-143.pdf. Consultáu'l 7 d'avientu de 2014.
  11. ↑ Sattler, Helen Roney (1995). The Book of North American Owls. Clarion Books, páx. 41. ISBN 0-395-60524-5.
  12. ↑ «Barréi Owl» (inglés). Llei & Rose Warner Nature Center. Consultáu'l 5 de xunetu de 2014.
  13. ↑ Alderfer, Jonathan (2006). National Geographic: Complete Birds of North America. Washington D.C.: National Geographic Society, páx. 330–331.
  14. ↑ «Collections: American Art: Barréi Owl». Brooklyn Museum.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.