Tetrax tetrax
sisón
Estáu de caltenimientu
Cuasi amenazáu (NT)
Cuasi amenazáu (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Otidiformes
Familia: Otidae
Xéneru: Tetrax
Forster, 1817
Especie: T. tetrax
(Linnaeus, 1758)
Distribución
Distribución europea del sisón común.
Distribución europea del sisón común.
     Población permanente.     Población estacional.
Sinonimia
  • Otis tetrax (Linnaeus, 1758)[2]
Consultes
[editar datos en Wikidata]
Tetrax tetrax

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. El sisón[3] (Tetrax tetrax) ye una especie d'ave otidiforme de la familia Otidae, la única del xéneru Tetrax. Ye mesma del suroeste de la rexón paleártica. El so nome común deber al soníu que produz el so vuelu, yá que emite una especie de xiblíu continuu al bater les ales, que se debe a qu'una de les plumes del cantu ye más curtia que les demás. En xineru de 2017 foi escoyida ave del añu por SEO/Birdlife pa denunciar l'acusáu decrecimiento de les poblaciones nos últimos años.

Descripción

El sisón común ye una ave espodada de pescuezu llargu y pates tamién llargues, anque non tanto como les de les aves zancudes. A pesar de ser la avutarda de menor tamañu del Paleárticu, ye una ave de tamañu considerable, que mide ente 42 a 45 cm de picu a cola, con un valumbu alar de 90 a 110 cm y un pesu d'alredor de 830 g.[4] En vuelu les sos llargues ales son dafechu blanques na parte inferior y la metá distal de la parte cimera. El machu en dómina de cría carauterizar por tener el pescuezu negru con dos llistes blanques, una na base y otra en forma d'uve na metá. La so cabeza ye gris, salvo'l píleo que ye castañu doráu veteado como'l restu de partes cimeros, ente que los sos partes inferiores son blanques. Tres la dómina de cría la cabeza y el pescuezu de los machos volver de tonos pardos, adquiriendo una apariencia similar a la de les femes. El neñones tamién tienen un aspeutu similar a les femes. Dambos sexos suelen ser silenciosos, pero los machos en dómina de cría suelen emitir llamaes de tipu: prrt.

Taxonomía y etimoloxía

El sisón común ye la única especie del xéneru Tetrax, perteneciente a la familia Otididae. Anguaño esta familia d'aves qu'habiten n'estepes y desiertos clasificar nel so propiu orde, Otidiformes,[5] anque tradicionalmente clasificábase dientro de Gruiformes.

El sisón común foi descritu científicamente por Carlos Linneo en 1758 na décima edición de la so obra Systema naturae,[6] col nome de Otis tetrax.[2] En 1817 foi treslladáu al so propiu xéneru, Tetrax, creáu pol naturalista inglés Thomas Ignatius Maria Forster. Ye una especie monotípica, esto ye, nun se reconocen subespecies estremaes.[5]

Tetrax ye un términu griegu que designaba a una ave ensin identificación exacta qu'apaez mentada en dellos testos de l'antigüedá como pieza de caza.[7]

Comportamientu

Habita en yerbazales, cultivos herbales, pacionales y zones de regadío pel hibiernu. Estender pol suroeste d'Eurasia y el norte d'África. Ye común, anque en cayente, nel centru y sur d'España. Ye una ave sedentaria nes zones meridionales y pero les poblaciones más septentrionales migren al sur pel hibiernu. Ye bastante gregariu, especialmente pel hibiernu. Suel caminar con un pasu lentu, y prefier correr a volar cuando ye fadiáu.

El sisón común ye omnívoru, alimentar de granes, inseutos, pequeños rucadores y reptiles. Los machos emiten el so reclamu característicu d'abril a mayu p'atraer a les femes. Como los demás miembros de la so familia los machos realicen llamatives exhibiciones, nes que dan saltos nel aire y espatuxen. Les femes ponen ente 3 y 5 güevos nel suelu.

Referencies

  1. ↑ BirdLife International (2012). «Tetrax tetrax» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2013.2. Consultáu'l 18 de xunu de 2015.
  2. 1 2 Caroli Linnæi. Systema naturæ per regna tria naturæ, secundum classses, ordines, xenera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis Editio decima reformata 1758, Holmiæ, Impensis direct. Laurentii Salvii (Salvius publ.) p. 154.
  3. ↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
  4. ↑ British Trust for Ornithology-Little Bustard 2011
  5. 1 2 Frank Gill y David Donsker. Bustards, mesites, Kagu, seriemas, flufftails & finfoots. IOC World Bird List versión 5.1.
  6. ↑ Zoonomen. «Taxonomía de Otidiformes.» (inglés). Consultáu'l 22 de xunu de 2015.
  7. ↑ James A. Jobling. Helm Dictionary of Scientific Bird Names. Bloomsbury Publishing p. 383 ISBN 1408125013

Enllaces esternos



Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.