Rumex crispus
paniega
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Caryophyllales
Familia: Polygonaceae
Tribu: Rumiceae
Xéneru: Rumex
Especie: Rumex cripus
L., Sp. Pl., 1: 335, 1753
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

La paniega[1] (Rumex crispus) ye una especie de la familia de les poligonacees.

Ilustración in Johann Georg Sturm, Deutschlands Flora, 1796
Inflorescencia
Frutos inmaduros in situ.
Frutos maduros

Descripción

Planta erecta, bien ramificada, perenne, d'hasta 1,5 m. Fueyes estreches y llanceolaes, de normal de marxe onduláu. Les basales con peciolos llargos, llanceolaes a oblongo-llanceolaes, de 10 a 30 cm de llargu, cantu frecuentemente onduláu, cola venación manifiesta, les fueyes cimeres más amenorgaes. La inflorescencia coles flores verticilaes y dispuestes en panícules trupes, estreches, allargaes, ascendentes, de 10 a 50 cm de llargu, pedicelos florales de 5 a 10 mm de llargu, articulaos cerca de la base. Segmentos periánticos de frutu acorazonáu, enteru, con trés (raramente una) bárabos. Floria pel branu.

Hábitat

Terrenales baldíos, campos, sableres marines, estuarios

Distribución

Nativa en toa Europa, parte d'Asia y África. Naturalizada nel mundu enteru.[2]

Propiedaes

Los principios activos de la planta alcuéntrase na raigañu y utilízase, poro, la parte fresca del raigañu (o'l rizoma que ye un tarmu soterrañu), que suel ser la más nueva. Tamién pueden utilizase les fueyes, que tienen el mesmu efeutu farmacolóxicu.

Composición química

Contién dellos principios activos, que dan llugar al efeuto farmacolóxicu y a les propiedaes de la droga:

  • oxalatos y acedu oxálico (hasta'l 25 %)
  • antraquinona
  • Traces d'aceites esenciales
  • taníns (7-15 %)
  • sales de Fe (1.5 %)
  • flavonoides, como'l catecol, quercitina, vitexina.
  • vitamina C.

La presencia d'estos elementos indícanos que la planta tien actividá biolóxica melecinal.

Usos melecinales

Utilizar pal tratamientu d'estriñimientu crónicu, anemia, n'individuos con defenses escases y tamién por tratamientu de foria.

Aiciones farmacolóxiques / propiedaes

Ye antianémico, remineralizante, cicatrizante, vitamínicu, expectorante, estimulante de les defenses orgániques, y tamién puede atribuyise l'aición de diuréticu. Pol so conteníu en derivaos antraquinónicos tendría de presentar aición llaxante nidiu, sicasí pol so conteníu en tanino tamién puede ser utilizáu como astrinxente (antidiarreico) y, ello ye que esta ye la so principal aplicación popular amás d'hemostático local.


Taxonomía

Rumex crispus describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 335. 1753.[3]

Etimoloxía

Rumex: nome xenéricu que remanez del llatín rŭmex, rumǐcis, yá recoyíu en Pliniu'l Vieyu pa designar el xéneru na so dómina (quod... appellant, nostri vero rumicem, alii lapathum canterinum - que nós (los llatinos) llamamos rumex, y otros lapathum canterinum) (XX, 85).

crispus: epítetu llatín que significa "rizáu".[4]

Sinonimia
  • Lapathum crispum (L.) Scop.
  • Lapathum crispum Garsault nom. inval.
  • Rumex odontocarpus Sandor ex Borbás
  • Rumex elongatus Guss.
  • Rumex magellanicus Campd.
  • Rumex patientia Gay, nom. illeg.[5][6]

Ver tamién

Referencies

Bibliografía

  • Polunin O. (1989): Flores Sivestres d'España y Europa, Barcelona, Omega, ISBN 84-282-0857-3
  • FONT I QUER, Pius .1938. Iniciació a la botànica. Barcelona, Editorial Fontalba. Barcelona. ISBN 84-85530-37-3

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.