Roland Young | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Londres, 11 de payares de 1887[1] |
Nacionalidá | Reinu Xuníu |
Muerte | Nueva York, 5 de xunu de 1953[1] (65 años) |
Familia | |
Casáu con | Marjorie Kummer |
Estudios | |
Estudios | University College London |
Llingües falaes | inglés[2] |
Oficiu | actor de teatru, actor de cine, actor |
Premios | |
Nominaciones |
ver
|
Serviciu militar | |
Cuerpu militar | Exércitu de los Estaos Xuníos |
IMDb | nm0950019 |
Roland Young (11 de payares de 1887, Londres – 5 de xunu de 1953, Nueva York) foi un actor teatral y cinematográficu británicu.
Primeros años
Nacíu en Londres, Inglaterra, Young estudió na Sherborne School de Sherborne, y na Universidá de Londres enantes d'ingresar na Royal Academy of Dramatic Art. Debutó como actor teatral nel circuitu de Teatros del West End cola obra Find the Woman en 1908, y en 1912 fixo la so primer actuación nel circuitu de Broadway con Hindle Wakes. Young actuó en dos comedies escrites pa él por Clare Kummer, Good Gracious Annabelle! (1916) y A Successful Calamity (1917), enantes de sirvir nel Exércitu de los Estaos Xuníos mientres la Primer Guerra Mundial, en llogrando la nacionalidá estauxunidense. Una vegada rematada la guerra volvió a Nueva York, casándose cola fía de Kummer, Frances. Nos siguientes años actuó alternativamente en Nueva York y Londres.
El so debú como actor cinematográficu tuvo llugar en 1922, nel filme mudu Sherlock Holmes, nel cual interpretaba a Watson, encarnando John Barrymore a Holmes.
En siendo contratáu por Metro-Goldwyn-Mayer, Young fixo'l so primer filme sonoru, The Unholy Night (1929), dirixíu por Lionel Barrymore. Más palantre foi vencíu a Warner Bros. pa trabayar en Her Private Life, con Billie Dove, y a 20th Century Fox pa rodar Don't Bet on a Woman, filme nel que consiguió l'aplausu de la crítica pola so actuación como home de Jeanette MacDonald. Young volvió coincidir con MacDonald en Annabelle's Affairs. Otres películes nes qu'actuó fueron la empobinada por Cecil B. DeMille El prófugo (1931), The Guardsman (1931, xunto a Alfred Lunt y Lynn Fontanne), The Pagan Lady (1932, de Columbia Studios, con Evelyn Brent), y A Woman Commands (1932, de RKO Pictures, con Pola Negri). La so última película so contratu de MGM foi Lovers Courageous (1932), xunto a Robert Montgomery.
Ésitos como actor independiente
Young empezó a trabayar como actor independiente, consiguiendo una demanda de trabayu constante. Asina, trabayó xunto a Jeanette MacDonald, Genevieve Tobin y Maurice Chevalier en One Hour with You (1932), y con Kay Francis en Street of Women (1932). Alexander Korda convidólu a volver a Inglaterra pa debutar nel cine británicu, lo cual fixo con Wedding Rehearsal (1932). De nuevu en Hollywood, actuó nun variáu grupu de películes qu'incluyía comedies, misterios criminales y drames, amás de volver actuar en Broadway. Ente les películes d'esi periodu figuren Ruggles of Red Gap (1935), David Copperfield (1935) y The Man Who Could Work Miracles (1936).
En 1937 consiguió unu de los mayores ésitos de la so carrera al interpretar al empresariu Cosmo Topper, frecuentáu poles pantasmes de los sos veceros, Cary Grant y Constance Bennett. El filme foi unu de los más taquilleros del añu, y pola so actuación Young foi nomáu al Óscar al meyor actor de repartu. Na película, Billie Burke interpretaba a la so muyer. Dambos actuaron tamién xuntos en The Young in Heart (1938), y na primera de les remortines de Topper, Topper Takes a Trip (1939). Young siguió interpretando papeles de repartu en distintes comedies, ente elles Yes, My Darling Daughter, con Fay Bainter y Priscilla Lane, pero col pasu de los años la importancia del so papeles menguó, anque llogró otru ésitu col papel del tíu de Katharine Hepburn en The Philadelphia Story (1940). El so peracabo papel protagonista llegó cola última entrega de la serie Topper, Topper Returns, en 1941, na cual actuaben Billie Burke y Joan Blondell.
Últimos años
Young siguió trabayando de forma siguida mientres los años 1940, faciendo pequeños papeles xunto a delles de les principales actrices de Hollywood, como foi'l casu de Joan Crawford, Marlene Dietrich, Paulette Goddard y Greta Garbo, ésta na so última película, Two-Faced Woman (1942).
En 1945 Young empecipió la so propia serie radiofónica, William and Mary, na que faía pareya con Cornelia Otis Skinner. Amás, actuó nuna adautación al cine d'una obra d'Agatha Christie, And Then There Were None. A la fin de la década la so carrera nel cine tornaba, y les sos últimes películes, incluyendo The Great Lover (1949), con Bob Hope, y Let's Dance (1950), con Fred Astaire, nun tuvieron ésitu.
Nos años 1950 Young actuó en series televisives como Lux Video Theatre, Studio One, Pulitzer Prize Playhouse y The Chevrolet Tele-Theatre.
Roland Young finó en 1953 en Nueva York, por causes naturales. Los sos restos fueron encenraos, y les cenices apurríes a los sos allegaos.
Young había estáu casáu dos veces. La primera d'elles con Marjorie Krummer, dende 1921 a 1940, y la segunda con Patience DuCroz, dende 1948 hasta'l momentu de la so muerte. Al actor concediéronse-y dos estrelles nel Paséu de la Fama de Hollywood, una nel 6523 de Hollywood Boulevard pol so trabayu cinematográficu, y otra nel 6315 de la mesma vía pola so actividá televisiva.
Filmografía
|
|
Referencies
- 1 2 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 6 mayu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: mub2015876747. Data de consulta: 1r marzu 2022.
- Shipman, David, The Great Movie Stars, The Golden Years, Bonanza Books, New York, 1970. Library of Congress Catalogue Card Number 78-133803
Enllaces esternos
- Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Roland Young.
- Roland Young na Internet Movie Database (n'inglés)
- Clip de Roland Young en YouTube.com
- Roland Young na Internet Broadway Database (n'inglés)
- «Roland Young». en Find a Grave. (n'inglés)
- Filmografía en AFI American Film Institute