Riccardo Muti
Vida
Nacimientu Nápoles[1], 28 de xunetu de 1941[2] (82 años)
Nacionalidá Bandera d'Italia Italia
Familia
Fíos/es Chiara Muti
Estudios
Estudios Conservatoriu Giuseppe Verdi
Llingües falaes italianu[3]
Alumnu de Antonino Votto
Bruno Bettinelli
Nino Rota
Oficiu direutor d'orquesta, direutor musical, músicu
Emplegadores Academia Nacional de Santa Cecilia (es) Traducir
Conservatoriu Giuseppe Verdi
Premios
Miembru de Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos
Sociedá Filosófica Americana
Xéneru artísticu música modernista (es) Traducir
música clásica
Instrumentu musical pianu
Discográfica EMI
Sony Classical
Philips
Angel
Philips Classics Records (es) Traducir
IMDb nm0616120
riccardomuti.com
Cambiar los datos en Wikidata

Riccardo Muti (28 de xunetu de 1941, Nápoles) ye un direutor d'orquesta italianu, conocíu por haber sío'l direutor musical del teatru d'ópera La Scala de Milán, dende 1986 hasta 2005. Al pie de Claudio Abbado, dambos son vistos como los máximos direutores d'orquesta de la so xeneración y pol so estilu y temperamentu vistu como'l continuador d'Arturo Toscanini. Unu de los grandes maestros del repertoriu llíricu italianu hai incursionado con gran ésitu en Mozart y el repertoriu francés y alemán, especialmente Brahms y Schumann. Anguaño ye'l direutor titular de la Orquesta Sinfónica de Chicago. El 4 de mayu de 2011 foi gallardoniáu col Premiu Príncipe d'Asturies de les Artes

Biografía

Fíu d'un médicu aficionáu a la música y una madre cantante llírica, estudió nel Conservatoriu de Nápoles. Discípulu de Antonino Votto y depués de Nino Rota, en 1967, Muti convertir nel primer italianu en ganar el prestixosu Premiu Guido Cantelli de mozos direutores. Trabayó como direutor principal de delles de les orquestes y festivales más reconocíos del mundu. Dirixe'l Maggio Musicale Fiorentino de 1968 a 1980; la londinense Orquesta Philharmonia, a partir de 1972 (asocediendo a Otto Klemperer); por suxerencia de Eugene Ormandy asoceder na Orquesta de Filadelfia, de 1980 a 1992 (cola que realiza delles xires internacionales); y la Orquesta del Teatru La Scala, dende 1987. Tamién ye convidáu regularmente pola Filarmónica de Berlín y la Filarmónica de Viena, y el Festival de Salzburgu dende 1971, onde se-y reconoz el so llabor coles óperes de Mozart. Trabayó regularmente con teatros d'ópera de Filadelfia, Múnich, Viena y el Covent Garden de Londres, amás del Festival de Ravena onde en 1969 conoció a la so fundadora con quien se casó, Cristina Mazzavillani con quien tuvo tres fíos, 2 varones y una muyer: Francesco, Chiara y Domenico. En La Scala, Muti destacar por esplorar trabayos pocu conocíos del repertoriu neo-clásicu, como Lodoïska de Luigi Cherubini y La Vestale de Gaspare Spontini según Ifigenia en Táuride de Gluck y la ópera d'Antonio Salieri Europa Riconoscuta cola que reabrió la restaurada La Scala nel añu 2004. Muti destacóse pola so fanática adherencia a versiones que respeten les intenciones del compositor tal como tán escrites na partitura, destacar les sos versiones d'óperes de Giuseppe Verdi como La Traviata (con Renata Scotto y Alfredo Kraus), Nabucco, Macbeth, Otello, Rigoletto, I vespri siciliani, Falstaff, Un ballo in maschera y otres ensin escaecer les sos versiones del Requiem con Luciano Pavarotti y la grabación d'Aída con Montserrat Caballé y Plácido Domingo. Nel añu 2000 foi-y concedíu'l Premiu de la Fundación Wolf de les Artes de Xerusalén. El 16 de marzu de 2005 la orquesta y l'equipu de La Scala votaron mayoritariamente pa esixir l'arrenunciu del direutor. L'orixe de la disputa ta nel arrenunciu del xerente xeneral del teatru, Carlo Fontana, por problemes con Muti. Famosu direutor mozartiano, encargóse-y dirixir la ópera La Flauta Máxica nel Festival de Salzburgu, conmemorando'l 250º aniversariu de Mozart nel añu 2006. Esta versíón aportó a considerada ente les meyores versiones de la hestoria de La flauta máxica. Nel 2010 debutó tardíamente nel Metropolitan Opera de Nueva York con Attila de Verdi y faise cargu de la Orquesta Sinfónica de Chicago pero tien de retirase por enfermedá dempués del conciertu inaugural. Muti ye miembru honorariu de la Royal Academy of Music y foi condecoráu cola Orde al Méritu de la República Italiana en 1990, cola Lexón d'Honor francés el 4 de xunu de 201011 y col Premiu Príncipe d'Asturies de les Artes en 2011.

Referencies

  1. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 13 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ Afirmao en: Internet Movie Database. Data de consulta: 17 xunu 2019. Llingua de la obra o nome: inglés.
  3. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  4. ↑ «Dettaglio decorato» (italianu). presidencia de la República Italiana. Consultáu'l 30 ochobre 2014.
  5. ↑ URL de la referencia: https://www.grammy.com/awards/53rd-annual-grammy-awards?cat=596. Data de consulta: 3 ochobre 2022.
  6. ↑ URL de la referencia: https://www.grammy.com/awards/53rd-annual-grammy-awards?cat=593. Data de consulta: 3 ochobre 2022.
  7. ↑ URL de la referencia: https://www.praemiumimperiale.org/en/laureate-en/laureates-en. Data de consulta: 19 marzu 2022.
  8. ↑ URL de la referencia: https://salzburg.orf.at/stories/3117079/.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.