Reserva Natural Integral de Munieḷḷos | |
---|---|
Situación | |
País | España |
Autonomía | Principáu d'Asturies |
Provincia | provincia d'Asturies |
Conceyu | Cangas del Narcea |
Tipu | Reserva de la bioesfera |
Coordenaes | 43°02′08″N 6°40′54″W / 43.035608°N 6.681681°O |
Reserva Natural Integral de Munieḷḷos Reserva Natural Integral de Munieḷḷos (Asturies) | |
Datos | |
Superficie | 5302,00397 ha[1] |
La Reserva Natural Integral de Munieḷḷos [muˈnje.ʈʂos] ye un sistema de viesques que medra en tornu a los montes Munieḷḷos, La Vilieḷḷa y Valdebois, allugaos metanes del suroccidente del Principáu d'Asturies, ente los conceyos de Cangas del Narcea, Degaña ya Ibias. Los sos 55,4 km² conviértenla na mayor carbayera d'España y úna de les meyores conservaes d'Europa. Nel monte de Munieḷḷos ñaz el ríu Munieḷḷos, afluente del Narcea.
Munieḷḷos declaróse Reserva de la Biosfera pola UNESCO nel 2000, polo que les visites han tar autorizaes pola Conseyería de Mediu Ambiente, permitiéndose un máximu de 20 visitantes per día, pesllándose a les nueve la tarde. Tamién ta dientro'l Parque Natural de les Fuentes del Narcea y del Ibias.
Clima
Presenta un altu grau d'humedanza, pol mor de la so abonda pluviosidá y a les avezaes borrines. N'iviernu, les ñeves y les xelaes son segures de magar avientu a febreru. Los branos, davezu, son seles.
Flora
Si daqué carauteriza a Munieḷḷos ye la so abonda vida vexetal. Magar que la carbayera ocupa la mayor parte de Munieḷḷos (sobre too de la subespecie albar), contramás xubimos d'altor alcontramos viesques de fayes hasta los 1.400 m, au se sustitúi por bedulios.
Abayurando la biodiversidá vexetal de la viesca, xorrecen tamién cafresnes, berizos, argañes, artos, y, sobre tóu, miruéndanos, varies especies d'herbáceas, felechos, moflos y alíquenes.
Nos sotos y arriegos medren fresnos, ablanales, pliéganos, umeros y salgueres.
Fauna
Aves
Les dos aves de mayor afoguín son el gallu montés y el picafayes, magar que tamién tán l'abeyerín, el ferrerín, el raullargu, el miruellu, el palombu rullón, el ferre, el azor, asina como la peñerina, l'aigul, l'aigla cullebrera, el ferlamicu y l'aigla rial. Ente les rapaces nocherniegues destaquen pola so notable abondanza la carpia, el beque, la tubeca, y la coruxa.
Mamíferos
El bardión y el llobu o ablaidu ocupen l'altor de los depredadores, siendo'l corciu, el gochu xabaz y, delles vegaes, el robezu, les sos preses de cutíu. Ente otres especies tamién tán la llóndriga, el raposu, l'oriciu, l'esguil y l'algaire.
Historia
El monte Munieḷḷos foi propiedá de los condes de Toreno. Con parte de la so madera aperiáronse, hacia'l sieglu XVI, los barcos que tornaron de l'Armada Invencible. El so españamientu entamó nel añu 1766, cuando surtió de madera a los astilleros de l'Armada en Ferrol. Sicasí, remató por destinar la so madera pa con otros afoguines, asina como travieses de ferrocarril, postiaos pa la minería, etc. Les caberes tronces importantes acontecieron nos años 1969 y 1970, magar que la hestoria conservacionista de Muniellos entamara yá hai años al rodiu de 1964, añu nel que foi declaráu Paisaxe Pintorescu. Hacia 1973, el monte foi mercáu pol estáu al tresuel del I.C.O.N.A, y declaráu Cotu Nacional de Caza. Dende esti momentu, col afoguín d'incrementar la bayura faunística natural, afíncase la veda de toa actividá cinexética. En 1982 el monte Munieḷḷos sométese a un réxime de proteición especial y declaráu Reserva Biolóxica Nacional. En 1988, enanchóse la Reserva, hasta entós de 2.695 Ha, a la so superficie d'angüaño, cola anexón de los montes de Valdebois (Ibias, 1623 Ha) y la Viliella, (Cangas del Narcea, 1224 Ha).
Referencies
- ↑ Afirmao en: Inventario de áreas designadas nacionalmente. Data de consulta: 26 xunu 2021. Llingua de la obra o nome: inglés.
Enllaces esternos
- Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Reserva Natural Integral de Munieḷḷos.