| ||||
|---|---|---|---|---|
| estáu desapaecíu | ||||
| Alministración | ||||
| Xeografía | ||||
 | ||||
Alta Borgoña Baxa Borgoña Ducáu de Borgoña de Ricardo'l Xusticieru
Reinu de la Baxa Borgoña, reinu de Provenza, reinu d'Arelat o reinu de la Borgoña Cisjurana son denominaciones historiográfiques pa un reinu formáu por Bosón, conde d'Arlés, nel territoriu suroriental de l'actual Francia mientres la descomposición del Imperiu carolinxu, nel añu 879, a la muerte del rei Luis el Tatexu.
Les sos llendes yeren el mar Mediterraneu al sur, Septimania al suroeste, Aquitania al oeste, el Reinu de l'Alta Borgoña al norte y el reinu d'Italia al este.
En consiguiendo la neutralidá de Francia Oriental nel Tratáu de Ribemont, los dos fíos de Luis el Tatexu, Lluis III y Carlomán (que s'estremaren Francia Occidental), atacaron a Bosón, y en 882 el so territoriu integrar nel reinu de Carlomán. A la muerte d'ésti, en 884, pasó al so fíu Carlos el Gordu, que morrió en 888. En 890, tres la revuelta d'Arnulfo de Carintia, Lluis III el Ciegu, fíu de Bosón, foi coronáu rei de la Baxa Borgoña.
Luis el Ciegu foi llamáu a Italia por Adalberto II de Toscana, que deseyaba evitar el control que Berengario de Friuli taba llogrando na península. Luis ganó a Berengario y foi coronáu Emperador xermánicu pol papa Benedicto IV. Berengario ganó a Luis al añu siguiente, espulsándolo d'Italia y faciéndolo prometer nun volver. Sicasí, volvió intentalo en 905, Luis, siendo de nuevu derrotáu. Nesa ocasión, como castigu pol rompimientu de la so promesa, foi cegáu. Los títulos de rei d'Italia y Emperador pasaron a ser ostentaos por Berengario.
Incapacitado pa exercer los sos deberes como rei, Luis nomó como'l so rexente a Hugo d'Arlés, conde de Provenza. Mientres una nueva guerra civil italiana, Hugo foi escoyíu rei d'Italia en 924, y pasó los dos años siguientes intentando espulsar de la península al so rival Rodolfo II (rei de l'Alta Borgoña). Luis el Ciegu morrió en 928 y Hugo asocedió-y nel tronu. Nun consiguió afitar el so poder por aciu un matrimoniu con Marozia (la efectiva gobernante de Roma). Los siguientes cinco años Hugo tuvo que combatir contra les invasiones maxares y les incursiones de pirates andalusíes. En 933, Hugo robló la paz con Rodolfo de l'Alta Borgoña, en cuenta de concede-y el reinu de la Baxa Borgoña. Dambes Borgoñas fundir nel llamáu reinu d'Arlés.
Referencies
Ver tamién
- Gobernantes de Provenza
