La recuperación de la llingua hebrea foi un procesu que tuvo llugar n'Europa ya Israel a finales del sieglu XIX y mientres el sieglu XX, a lo llargo del cual la llingua hebrea camudó de la so posición como llingua namái llitúrxica, a ser una llingua escrita y falada con status oficial nel Estáu d'Israel. Nun foi un procesu llingüísticu dafechu, el reestablecimientu del hebréu integróse na fola de cambeos que puxaron el sionismu y l'establecimientu del Estáu d'Israel, l'únicu estáu xudíu del mundu, en 1948.
El procesu de torna al usu regular ye únicu, nun hai otros exemplos d'una llingua ensin falantes nativos que se convirtiera en llingua nacional de millones de falantes nativos.
La recuperación del hebréu tamién traxo con él cambeos na llingua. A pesar de que los líderes del procesu insistieron en que namái taben siguiendo "dende'l llugar onde [l'hebréu] quedó ensin vitalidá", ellos, de fechu, crearon una nueva situación pa la llingua, na que les sos carauterístiques deriven de tolos periodos del hebréu y tamién de llingües europees, de les cualos predominó'l yiddish. L'actual situación de la llingua ye l'hebréu modernu o hebréu israelín na actualidá.
Referencies
Enllaces esternos
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q2917554