Ficha d'oxetu celesteRasalas
estrella[1], estrella con movimiento propio alto (es) Traducir[1], near-IR source (en) Traducir[1] y UV-emission source (en) Traducir[1]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 148,19090422359 °[2]
Declinación (δ) 26,00695118609 °[2]
Distancia a la Tierra 38,3184 pc
Magnitú aparente (V) 3,88 (banda V)
Magnitú absoluta 0,83
Constelación Lleo
Velocidá de rotación 4,5 km/s[3]
Velocidá radial 13,19 km/s[4]
Parallax 26,0971 mas[2]
Carauterístiques físiques
Radiu 11,4 Radius solars [5]
Diámetru 16 400 000 km [6]
Masa 1,5 M☉[5]
Gravedá superficial 450 cm/s²[7]
Tipu espectral K2III[8]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 9h 52m 45.817s, 26° 0 25.024

Rasalas ye'l nome de la estrella μ Leonis (μ Lleo / 24 Leonis),[9] na constelación de Lleo. Tien magnitú aparente +3,88 y alcuéntrase a 124 años lluz del Sistema Solar.

Nome

Asitiada na parte norte de la cabeza del lleón, el nome de Rasalas provién d'una pallabra árabe que precisamente alude a la so posición. Los árabes llamaben a esta estrella y a Ras Elased Australis (ε Leonis) Al Ashfār, «les ceyes».

Mu Leonis tamién recibe los nomes de Ras Elased BorealisBorealis significa norte en llatín— y Alshemali.[10]

Carauterístiques

Rasalas ye una xigante naranxa de tipu espectral K2III con una temperatura efectivo de 4500 K. Tien una lluminosidá 65 vegaes superior a la del Sol y un radiu 13 vegaes más grande que'l radiu solar. La so masa ye ente un 50% y un 70% mayor que la masa solar. A diferencia d'otres xigantes naranxes en que'l so interior el heliu tresformar en carbonu y oxíxenu, Rasalas atopar nun estadiu tempranu del so evolución, con un nucleu d'heliu entá contraer. Por cuenta de ello, el so rellumu va dir n'aumentu —nun factor ente 10 y 20— nos próximos 50 millones d'años.[11]

Tamién hai que señalar la elevada metalicidá d'esta estrella ([Fe/H] = +0,31),[12] con un conteníu relativo de fierro que dobla al esistente nel Sol. Ello implica una gran bayura en metales nel llugar de nacencia de la estrella. Coles mesmes ye una xigante bien rica en cianóxenu —al igual que φ Aurigae o 18 Librae—, siendo tamién catalogada como K2IIbCN2.[13]

Referencies

  1. 1 2 3 4 Afirmao en: SIMBAD.
  2. 1 2 3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  3. David Latham (7 avientu 2007). «Rotational and radial velocities for a sample of 761 Hipparcos giants and the role of binarity» (n'inglés). The Astronomical Journal (1):  páxs. 209–231. doi:10.1088/0004-6256/135/1/209.
  4. Henrik Jönsson (8 febreru 2017). «Abundances of disk and bulge giants from high-resolution optical spectra. I. O, Mg, Ca, and Ti in the solar neighborhood and Kepler field samples» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201629128.
  5. 1 2 «Planetary companions in K giantsβCancri,μ Leonis, andβUrsae Minoris» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics:  páxs. 67–67. xunu 2014. doi:10.1051/0004-6361/201322608.
  6. Gerard T. van Belle (20 avientu 2017). «Fundamental Parameters of 87 Stars from the Navy Precision Optical Interferometer» (n'inglés). The Astronomical Journal (1). doi:10.3847/1538-3881/AA9D8B.
  7. «The atmospheric parameters and spectral interpolator for the MILES stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics:  páxs. 165–165. xunetu 2011. doi:10.1051/0004-6361/201116769.
  8. «A photoelectric investigation of strong-cyanogen stars». The Astronomical Journal:  páxs. 41–52. 1970. doi:10.1086/110938.
  9. Rasalas (SIMBAD)
  10. Allen, Richard Hinckley (1889). «Lleo», Courier Dover Publications: Star Names — Their Lore and Meaning (n'inglés), páx. 563. ISBN 0-486-21079-0. Consultáu'l 14 d'ochobre de 2012.
  11. Rasalas (Stars, Jim Kaler)
  12. Soubiran, C.; Bienaymé, O.; Mishenina, T. V.; Kovtyukh, V. V. (2008). «Vertical distribution of Galactic disk stars. IV. AMR and AVR from clump giants». Astronomy and Astrophysics 480 (1). páxs. 91-101. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008A%26A...480...91S&db_key=AST&nosetcookie=1.
  13. Keenan, Philip C.; Yorka, Sandra B.; Wilson, Olin C. (1987). «Recognition and classification of strong-CN giants». Publications of the Astronomical Society of the Pacific 99. páxs. 629-636. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?1987PASP...99..629K&db_key=AST&nosetcookie=1.

Coordenaes: Sky map 9h 52m 45.817s, 26° 0 25.024

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.