Randolph Scott
Vida
Nacimientu condáu d'Orange, 23 de xineru de 1898[1]
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Llingua materna inglés
Muerte Beverly Hills, 2 de marzu de 1987[1] (89 años)
Sepultura Elmwood Cemetery (en) Traducir
Causa de la muerte enfermedad pulmonar (es) Traducir
Familia
Padre George Grant Scott
Madre Lucy Lavinia Crane
Casáu con Marion duPont Scott
Patricia Stillman (es) Traducir
Fíos/es 2
Estudios
Estudios Institutu de Teunoloxía de Xeoxia
Woodberry Forest School (en) Traducir
Llingües falaes inglés[2]
Oficiu actor, guionista, actor de cine, productor de cine
Premios
Xéneru artísticu western
Serviciu militar
Lluchó en Primer Guerra Mundial
Creencies
Relixón Ilesia episcopal nos Estaos Xuníos
Partíu políticu Partíu Republicanu de los Estaos Xuníos
IMDb nm0000068
Cambiar los datos en Wikidata

George Randolph Scott (23 de xineru de 1898, condáu d'Orange – 2 de marzu de 1987, Beverly Hills) foi un actor d'Estaos Xuníos.

Biografía

Llegó a Hollywood en tiempos del cine mudu, en busca de fama, y respondíu por pola so amistá col magnate Howard Hughes, con quien coincidiera na Universidá de Carolina del Norte, onde Randolph graduárase como inxenieru testil. Empezó a participar en delles películes como figurante a finales de los años venti. Tres la so apaición en The Virginian foi afayáu polos axentes de la Paramount, quien lu contrataron, colo qu'empezó a protagonizar películes, especialmente comedies romántiques, drames, películes d'aventures y dalgunos westerns. Nos años trenta destaca sobremanera una serie de westerns empobinaos por Henry Hathaway y el so papel de Güeyu de Ferre nuna versión de The Last of the Mohicans, de George B. Seitz.

En 1939, ente delles películes nes qu'intervieno, destaca Jesse James, de Henry King, na que tien un papel importante, siendo un honráu xérif qu'escuerre a los hermanos James, y el so papel de Wyatt Earp en Xérif de la frontera, del direutor Allan Dwan.

Mientres los años 1930 fixo gran amistá con Cary Grant, con quien protagonizó My Favorite Wife, xunto a la gran amiga de dambos Irene Dunne, y con quien compartió una casona hasta los sos respeutivos matrimonios, lo que dio llugar a munches especulaciones sobre la orientación sexual de dambos. El prostitutu Scotty Bowers afirmó nes sos memories publicaes en 2012, Full Service, que Scott y Grant calteníen una sólida rellación sentimental y sexual.[3]Sicasí, el fíu adoptáu de Scott, Christopher, desafió a los rumores. Tres la muerte de Scott, Christopher escribió un llibru tituláu Whatever Happened to Randolph Scott?, nel cual él refuga rumores sobre la presunta homosexualidá del so padre. Budd Boetticher, el direutor más de cutiu venceyáu col trabayu de Scott, dixo alrodiu de los rumores: "Mentira". (Anque Boetticher nun conoció a Scott hasta que l'actor tenía 58 años).[4] La insistencia de Grant de que nun tenía "nada en contra de los gais, yo namái nun soi unu" trátase largamente nel llibru de Peter Bogdanovich d'ensayos sobre actores, Who the Hell's in It.

Nos años 1940 la so estrella nun dexa de crecer; va especializándose cada vegada más nos westerns, sobremanera Sienda siniestra, de George Marshall, Belle Starr, d'Irving Cummings, y sobremanera Western Union, del gran Fritz Lang. Amás de los westerns ye de destacar la so participación nel clásicu del cine de pirates El capitán Kidd, xunto a Charles Laughton.

Pero sería nos años 1950, en creando la so propia productora, y collaborando col direutor Budd Boetticher y el guionista Burt Kennedy, cuando algamaría'l cumal de la so fama con dellos westerns de baxu presupuestu pero llenos d'autenticidá, como en Los Cautivos (1957).

En 1962 trabayaría na so última película, Duelu na Alta Sierra, empobinada por Sam Peckinpah y coprotagonizada por otra estrella del western: Joel McCrea.

Referencies

  1. 1 2 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 27 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ «idRef» (francés). Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Consultáu'l 3 mayu 2020.
  3. ↑ Sergi Doria: «L'alcagüete de Hollywood», ABC Cultural, nᵘ 1109, 12 d'ochobre de 2013; páx. 14.
  4. ↑ Nott 2005, p. 11.

Enllaces esternos

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.