Quercus suber
Estáu de caltenimientu
Preocupación menor (LC)
Esmolición menor (IUCN)[1]
Clasificación científica
Reinu: Plantae
Subreinu: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Hamamelidae
Orde: Fagales
Familia: Fagaceae
Xéneru: Quercus
Subxéneru: Quercus
Seición: Cerris
Especie: Q. suber
L.
Distribución
Formes
  • Q. suber f. brevicupulata (Batt. & Trab.) F.M.Vázquez 1998
  • Q. suber f. clavata (Cout.) F.M.Vázquez 1998
  • Q. suber f. dolichocarpa (A.Camus) F.M.Vázquez 1998
  • Q. suber f. longicalyx (A.Camus) F.M.Vázquez 1998
  • Q. suber f. macrocarpa (Willk. & Lange) F.M.Vázquez 1998
  • Q. suber f. microcarpa (Batt. & Trab.) F.M.Vázquez 1998
  • Q. suber f. racemosa (Borzí) F.M.Vázquez 1998
  • Q. suber f. suboccultata (Cout.) F.M.Vázquez 1998
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

La Quercus suber ye un árbole de tamañu mediu, de fueya perenne, llariegu d'Europa y el norte d'África. Muy extendíu pola esplotación de la so corteya de la que se llogra la llexa.

Quercus suber / Portugal
Quercus suber

Carauterístiques

Les sos fueyes tienen ente 4 y 7 cm de llongura, puen ser llobulaes o serraes, de color verde escuro nel fexe y verde xaro pel revés. Les sos abeyotes son de 2 a 3 cm de llongura.

Tiene una corteya gorda y grebia. Les sufreres viven ente 150 y 250 años. La llexa virxe ye la que s'algama na primer coyeta que se fai cuando l'árbole tien 30-50 años de tiempu. Tres d'ello la llexa puéde acollecháse cada 9 o 14 años, según la estación na que s'afaye la llexa, dacordies cola cuantía de les lluvies. El gordor óptimu de coyeta márcalo'l diámetru de los tapones (que ye'l productu pescanciáu de la llexa col mayor valir añadíu). Un tapón estándar tien 24 mm, polo que un gordor perbonu de llexa sería d'unos 30 mm. La coyeta de la llexa nun manca a l'árbole ya que puede añiciar una nueva capa, faciendo'l recursu renovable dafechu. Los sufrereos algamen una superficie de 2,5 millones de hectáries ente España, Arxelia, Marruecos, Francia, Italia, Tunicia y Portugal ónde dáse'l 50% de la producción mundial.

Tueru de sufrera
Vieyu exemplar d'alcornocu n'Algarbe (Portugal)

Ecoloxía

La sufrera ye ún de los componentes de la viesca mediterráneo y precisa climes con iviernos más suaves y llentos que l' Quercus ilex, que sustitúilu contramás avanza'l clima continental. Asina ye que'l desendolcu de la llexa paez ser frutu de la evolución de la especie pal percuru escontra'l fueu, corriente n'esti clima de branos escariaos.

El so interés económicu permite la mantenencia d'estenses estayes de monte asina como'l so desendolcu sostenible. L'abeyota ye emplegada por una amplia gama d'animales p'alimentáse, dende non migratorios hasta ivernantes, como les grulles. Nel Parque Nacional de Doñana, la estaya de más altu valir ecolóxicu, conocida como Las Pajareras, ye una formación de xigantesques sufreres espardíes na llende'l monte cola xunquera. La sufrera y el so aprovecimientu sostenible tamién favorez el mantenimientu de sistemes adevesaos de gran valir ecolóxicu.

Ver tamién

  • Parque Natural Los Alcornocales

Referencies

  1. ↑ «Quercus suber» (inglés). The IUCN Red List of Threatened Species (2016). Consultáu'l 23 de xunetu de 2021.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.