| Príncipe de Liechtenstein | |
|---|---|
| artículu de llista de Wikimedia | |
| Tipu | artículu de llista de Wikimedia |
| Estáu | Liechtenstein |
 | |
El Príncipe de Liechtenstein ye'l títulu que s'emplega pa designar a los soberanos de Liechtenstein, que nun ostenten el títulu de rei, yá que son soberanos d'un principáu, y ostenten el tratamientu del so Alteza Serenísima. Asocede lo mesmo nel Principáu de Mónaco.
En Liechtenstein hai una Monarquía Constitucional, que'l so soberanu ye un príncipe, y onde la soberanía del estáu ye compartida, ente'l príncipe y los ciudadanos.
La Casa del Príncipe de Liechtenstein ye una de les families nobles más antigües. El portador d'esti apellíu, Hugo de Liechtenstein, foi mentáu per primer vegada en 1136.
Enrique I de Liechtenstein (1216-1265),[1] llogró'l señoríu de Nikolsburg en Moravia Meridional, nel este. L'adquisición foi de gran importancia política, por que la familia llogró asina una posesión importante nel territoriu de la Corona de San Venceslao. Tamién llogró'l señoríu de Petronell.
La importancia d'esta adquisición demostrar en 1394, cuando'l barón Xuan I de Liechtenstein-Nikolsburg (fináu en 1397), dempués de casi 30 años de negociaciones col gobiernu en nome del duque Alberto III d'Austria, pa quien exercía de mayordomu na corte,[2] convertir en víctima de los esfuercios políticos de los austriacos, y arrenunció a tou.
Mientres les décades siguientes, cola so familia busco ganase posesiones na Baxa Austria. El dominiu estendióse entá más en Moravia Meridional en particular. Nel sieglu XIII la familia taba estremada en tres llinies:
- Liechtenstein
- Rohrauer
- Petroneller
Los dos últimes yá nun taben más pa la próxima xeneración y, arriendes d'ello, perdióse gran parte de la propiedá familiar. Una división más de la llinia de la familia facer a empiezos del sieglu XVII, al formase tres llinies más:
- Steyregger
- Feldsberger
- Nikolsburger
Namái la llinia de Feldsberger sobrevivió más d'unes poques xeneraciones, pero esta vegada, considerando les lleis de familia, p'asegurase de que les propiedaes sobrevivieren.
Ente los sieglos XVII y XVIII, los hermanos Carlos, Maximiliano y Gundakar empezaron un nuevu periodu na hestoria de la familia: convertir al catolicismu. Carlos ganó'l títulu de conde en 1606, y el rangu hereditariu de príncipe un par d'años dempués. Los sos hermanos recibieron el rangu hereditariu de príncipe imperial quince años más tarde. Los trés hermanos tuvieron ésitu na ampliación de les propiedaes de la familia, y roblaron un pactu, que contenía la estipulación de que'l fíu primoxénitu de la llinia más antigua tendría d'heredar el títulu y asina representar a la familia como'l rexente de la casa.
La Casa de Liechtenstein foi asitiada polos Habsburgu. La victoria decisiva contra los rebeldes bohemios en 1620 foi consiguida gracies a la intervención de Carlos y Maximiliano. Desque llegaron col títulu de príncipe, la Casa esforciar por tener nuevos territorios con inmediatez imperial, sicasí, aprovechóse la oportunidá p'adquirir los territorios del señoríu de Schellenberg y el condáu de Vaduz en 1699 y 1712 respeutivamente.[3]
Al traviés d'un diploma imperial, en 1719 los dos territorios unificáronse y xubieron al actual rangu de Principáu de Liechtenstein, naciendo un nuevu microestado xermánicu para Europa Occidental.
Anque'l país tendía a ser un llugar d'interés periféricu nel sieglu XIX (nesi momentu la familia entá moraba en Feldsberg -na actual República Checa- y Viena), por qu'ocupaba una posición cada vez más central tres la consecución de la soberanía en 1806, y nel sieglu XX convertir na residencia de los príncipes reinantes. El príncipe Francisco José II de Liechtenstein (1906 - 1989) treslladó la so residencia permanente a Vaduz en 1938. Tolos miembros de la familia que viven anguaño, baxen del príncipe Xuan I José de Liechtenstein, quien finó en 1836.
El príncipe Xuan II de Liechtenstein, llegó a tener el segundu reináu más llargu de la Historia y el más llargu de forma consciente, llegando a celebrar el 70º aniversariu del so ascensu al tronu, poco primero de la so muerte.
Les disposiciones del presente conveniu según otres disposiciones consolidar na nueva llei de la Casa Real en 1993, que constitúi la base del derechu a la socesión nel tronu principescu.
Llista de príncipes soberanos de Liechtenstein
| Imaxe | Escudu | Nome | Entamu | Finalización | Consorte | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Casa de Liechtenstein (1608-) | |||||||
 |
|
Carlos I
(1569-1627) |
20 d'avientu de 1608 | 12 de febreru de 1627 | Anna Maria Šemberová (1575-1625) casaos en 1600 | ||
 |
|
Carlos Eusebio
(1611-1684) |
12 de febreru de 1627 | 5 d'abril de 1684 | Xuana Beatriz de Dietrichstein (1625-1676) casaos en 1644 | ||
 |
|
Xuan Adán I
(1657-1712) |
5 d'abril de 1684 | 16 de xunu de 1712 | Edmunda María de Dietrichstein-Nikolsburg (1652-1737) casaos en 1681 | ||
 |
|
José Venceslao
(1696-1772) |
16 de xunu de 1712 | 12 de marzu de 1718 | Ana María de Liechtenstein (1699-1753) casaos en 1718 | ||
 |
|
Antonio Florián
(1656-1721) |
12 de marzu de 1718 | 11 d'ochobre de 1721 | Eleonora Bárbara de Thun-Hohenstein (1661-1723) casaos en 1679 | ||
 |
|
José Xuan Adán
(1690-1732) |
11 d'ochobre de 1721 | 17 d'avientu de 1732 | María Ana de Oettingen-Spielberg
(1693-1729) casaos 1716-1729 María Ana Kottulinska de Kottulin (1707-1788) casaos en 1729 | ||
|
|
José Venceslao
(1696-1772) |
17 d'avientu de 1732 | 6 de xunetu de 1745 | Ana María de Liechtenstein (1699-1753) casaos en 1718 | ||
 |
|
Xuan Nepomuceno Carlos
(1724-1748) |
6 de xunetu de 1745 | 22 d'avientu de 1748 | María Josefa de Harrach-Rohrau (1727-1788) casaos en 1744 | ||
|
|
José Venceslao
(1696-1772) |
22 d'avientu de 1748 | 10 de febreru de 1772 | Ana María de Liechtenstein (1699-1753) casaos en 1718 | ||
 |
|
Francisco José I
(1726-1781) |
10 de febreru de 1772 | 18 d'agostu de 1781 | María Leopoldina de Sternberg (1733-1809) casaos en 1750 | ||
 |
|
Lluis I
(1759-1805) |
18 d'agostu de 1781 | 24 de marzu de 1805 | Carolina de Manderscheid-Blankenheim (1768-1831) casaos en 1783 | ||
 |
|
Xuan José I
(1760-1836) |
24 de marzu de 1805 | 20 d'abril de 1836 | Josefa Sofía de Fürstenberg-Weitra (1776-1848) casaos en 1792 | ||
.jpg.webp) |
|
Lluis II
(1796-1858) |
20 d'abril de 1836 | 12 de payares de 1858 | Francisca de Paula Kinsky de Wchinitz y Tettau (1813-1881) casaos en 1831 | ||
 |
|
Xuan II
(1840-1929) |
12 de payares de 1858 | 11 de febreru de 1929 | - | ||
|
Francisco I
(1853-1938) |
11 de febreru de 1929 | 25 de xunetu de 1938 | Isabel de Gutmann (1875-1947) casaos en 1929 | |||
 |
|
Francisco José II
(1906-1989) |
25 de xunetu de 1938 | 13 de payares de 1989 | Georgina de Wilczek (1921-1989) casaos en 1929 | ||
| Rexencia de Xuan Adán (26 d'agostu de 1984-13 de payares de 1989) | |||||||
 |
|
Xuan Adán II
(1945-) |
13 de payares de 1989 | Presente[n. 1] | María Kinsky de Wchinitz y Tettau (1940-) casaos en 1967 | ||
Árbol xenealóxicu
Plantía:Familytree/start Plantía:Familytree Plantía:Familytree Plantía:Familytree {{familytree | | | | |!| | | | | | | |!| |-} Plantía:Familytree Plantía:Familytree Plantía:Familytree Plantía:Familytree Plantía:Familytree Plantía:Familytree Plantía:Familytree {{familytree | | | |,|-|-|^|-|-|.| | |-} Plantía:Familytree {{familytree | | | | | |,|-|-|-|^|-|-|-|.| | |-} Plantía:Familytree Plantía:Familytree Plantía:Familytree Plantía:Familytree Plantía:Familytree Plantía:Familytree Plantía:Familytree Plantía:Familytree Plantía:Familytree
Plantía:Familytree/endNotes
- ↑ El 15 d'agostu de 2004, Xuan Adán II delegó formalmente'l poder de tomar decisiones cotidianes en Liechtenstein al so fíu, Luis de Liechtenstein. A pesar d'eso, Xuan Adán II permanez como xefe d'Estáu.
Referencies
Ver tamién
- Casa de Liechtenstein
- Princesa consorte de Liechtenstein
- Gobiernu y política de Liechtenstein
- Liechtenstein
Enllaces esternos
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q462837
Multimedia: House of Liechtenstein