Pong
Desendolcador Atari, Inc. (es) Traducir
Distribuidora Atari, Inc. (es) Traducir
Plataforma arcade
Publicación 29 payares 1972
Xéneru videoxuegu de deportes
Mou multijugador compartido/pantalla dividida (es) Traducir y multixugador
' Pong Atari 2600
Cambiar los datos en Wikidata

Pong (o Tele-Pong) foi un videoxuegu de la primer xeneración de videoconsoles publicáu por Atari, creáu por Nolan Bushnell y llanzáu el 29 de payares de 1972. Pong ta basáu nel deporte de tenis de mesa (o ping pong). La pallabra Pong ye una marca rexistrada por Atari Interactive, ente que la pallabra xenérica «pong» ye usada pa describir el xéneru de videoxuegos «bati y bola». La popularidá de Pong dio llugar a una demanda d'infracción de patentes y ganada per parte de los fabricantes de Magnavox Odyssey, que tenía un xuegu similar.

Xuegu

Pong ye un xuegu de deportes en dos dimensiones qu'asemeya un tenis de mesa. El xugador controla nel xuegu una paleta moviéndola verticalmente na parte esquierda de la pantalla, y puede competir tantu contra un oponente controláu por ordenador, como con otru xugador humanu que controla una segunda paleta na parte opuesta. Los xugadores pueden usar les paletes pa pega-y a la pelota escontra un llau o otru. L'oxetivu consiste en qu'unu de los xugadores consiga más puntos que l'oponente al rematar el xuegu. Estos puntos llógrense cuando'l xugador adversariu falla al devolver la pelota.[1]

Desenvolvimientu y hestoria

Pong nuna sala de videoxuegos

Anque esistieron con anterioridá otros videoxuegos de los dos décades anteriores como OXO (executáu nun ordenador únicu nel mundu) y posterior a ésti Spacewar! so la PDP-1 de DEC, yeren, na so mayoría, proyeutos esperimentales: Pong ta consideráu por munchos como'l más importante d'ente la primer xeneración de videoxuegos modernos, por cuenta de que foi'l primeru en comercializase a nivel masivu y nun executase en máquines úniques.

Pong foi'l primer xuegu desenvueltu por Atari Inc, fundada en xunu de 1972 por Nolan Bushnell y Ted Dabney.[2][3] Dempués de producir el xuegu Computer Space, Bushnell decidió formar una compañía pa producir más xuegos por aciu la concesión de llicencies d'otres compañíes pa utilizar les sos idees. El so primer contratu foi con Bally Tecnologies pa un xuegu de conducción.[4][3] Poco dempués de la fundación, Bushnell contrató a Allan Alcorn pola so esperiencia n'inxeniería llétrica y ciencies de la computación; Nolan tamién trabayara enantes con él en Ampex. Antes de trabayar en Atari, Alcorn nun tenía nenguna esperiencia con videoxuegos.[5]

A diferencia d'OXO, que funcionaba na EDSAC con válvules y qu'ocupaba el pisu completu d'un edificiu, la placa de Pong aseméyase electrónicamente a la PDP-1 pol usu de transistores, condensadores, resistencies, etc. Pertenez a la Segunda xeneración d'ordenadores y ocupa un espaciu d'unos cuantos metros cuadraos.

Anque yá esistía'l primer microprocesador, fechu por Intel en 1970, nun foi utilizáu entá pol so recién llanzamientu al mercáu, altu costu, ausencia de documentación y poca capacidá; sicasí, taba en desenvolvimientu la so predecesora, la consola Atari 2600, cola so CPU MOS Technology 6507 que-y ingresa al videoxuegu Pong dientro de la categoría de tercer xeneración d'ordenadores hasta 1975.

En dellos países comercializáronse clones del mesmu sol nome de Telematch, inclusive hubo modelos de televisiones que la traíen incluyíu na so propia circuitería. El funcionamientu básicu ye bien simple: hai dos rectángulos blancos engarraos nun tableru negru que se mueven de riba a embaxo y un pequeñu cuadráu o bola que rebota sobre estos rectángulos y los cantos cimeros ya inferiores de la pantalla faciendo un repetitivu soníu. En resume, intenta ser una simulación de tenis de mesa anque en definitiva termina siendo daqué por demás paecíu al texu aereu. Cada vez qu'unu de los dos adversarios, que controlen unu de los rectángulos engarraos, dexa pasar la bola, el so oponente gana un puntu. Darréu creáronse munches variantes: Pong en 3D, nueves versiones que conteníen delles innovaciones, anque'l xuegu básicu sigue siendo'l mesmu.

L'impautu que tuvo nel desenvolvimientu de la industria de los videoxuegos foi bien alto. Non solo provocó unu de los primeros enfrentamientos por patentes ente marques comerciales d'entretenimientu, onde Atari tuvo qu'indemnizar por llicenciamientu a Magnavox en 700000 dólares sinón que foi'l culpable de la crecedera que tuvo la naciente industria nos salones recreativos, los primeros sistemes d'entretenimientu caseros y l'apaición de nueves compañíes dedicaes al so desenvolvimientu.[6]

Versiones de Pong

Al nun tener copyright, porque la circuitería nun yera reproducible, hubo numberoses máquines qu'incluyíen diverses variaciones del tenis o frontón. Había máquines qu'incluyíen a Pong, o una variante d'este, na so coleición de xuegos. La primer consola que cuntó con esti xuegu na so coleición foi la Atari 2600 que tenía ente los sos títulos el xuegu Pong orixinal. Na dómina de Pong surdieron diversos títulos, los xéneros más habituales fueron:

Les variaciones de xuegos que podíen atopase variaben d'una máquina a otra. Xeneralmente, los xuegos de submarinos, tanques y autos namái taben disponibles en versiones qu'utilizaben cartuchos.

Variantes de Pong

Anguaño esisten diverses versiones remasterizadas de Pong, hai versiones flash jugables dende'l navegador y otres descargables, a la mayoría d'estos xuegos añadiéronse-y funciones y optimizáu el so control . Nel Videoxuegu Mortal Kombat 3 puede xugase a Pong si ganar nel xuegu. Cola proliferación de los dispositivos móviles y el sistema operativu Android desenvolviéronse múltiples versiones.

Ver tamién

Referencies

  1. ↑ «Pong». Killer List of Videogames. Consultáu'l 22 d'ochobre de 2008.
  2. ↑ Ellis, David (2004). «A Brief History of Video Games», Official Price Guide to Classic Video Games. Random House, páx. 3–5. ISBN 0375720383.
  3. 1 2 Kent, Steven (2001). «And Then There Was Pong», Ultimate History of Video Games. Three Rivers Press, páx. 38–39. ISBN 0761536434.
  4. ↑ Kent, Steven (2001). «Father of the Industry», Ultimate History of Video Games. Three Rivers Press, páx. 34–35. ISBN 0761536434.
  5. ↑ Shea, Cam (10 de marzu de 2008). «Al Alcorn Interview». IGN. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2008.
  6. ↑ Crespo, Alejandro (2010) 150 videoxuegos. Madrid, España: Martínez roca. ISBN 978-84-270-3654-3.

Enllaces esternos





Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.