Ciudá vieya de Pingyao
Patrimoniu de la HumanidáUNESCO
Calle del cascu antiguu.
Llugar  China
Criterios Cultural: ii, iii, iv
Referencia 812
Inscripción 1997 (XXI Sesión)
Área Asia y Oceanía
Cambiar los datos en Wikidata

Pingyao (chinu simplificáu: 平遥, chinu tradicional: 平遙, pinyin: Píngyáo) ye una ciudá china na provincia de Shanxi. Atopar a metá de camín ente Beixín y Xi'an y a 80 km de la capital de la provincia, Taiyuan. La ciudá fundar nel sieglu XIV y caltién bona parte de l'arquiteutura orixinal de les dómines Ming y Qing. El cascu antiguu ta arrodiáu per una muralla de 6 km de llargor y 12 m d'altor con seis puertes y unes setenta torres de vixilancia.

La Ciudá vieya de Pingyao foi declarada como Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco nel añu 1997, ya inclúi amás de les muralles y la ciudá intramuros, los templos de Zhenguo y Shuanglin, allugaos extramuros.

Un pequeñu negociu de texíos de finales del sieglu XVIII espolletó y espandióse per otres ciudaes empezando a emitir cheques y convirtiéndose nun centru de financiamientu que daría llugar al primeru de los bancos chinos (llamaos tongs).

Pingyao ye tamién el nome del distritu alministrativu nel que se topa la ciudá. Cubre una área de 1260 km² con 490.000 habitantes en 2002 de los que 40.000 correspuenden a la ciudá. La economía de Pingyao ye principalmente agrícola y la rexón ye famosa pol so ganáu vacunu. La llingua llocal nun ye'l mandarín sinón una variedá de chinu jin (晋语, jìnyǔ).

Ver tamién

Referencies

    Enllaces esternos


    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.