Picus viridis
picurrinchón euroasiáticu
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Piciformes
Familia: Picidae
Xéneru: Picus
Especie: P. viridis
Linnaeus, 1758
Distribución
Consultes
[editar datos en Wikidata]
Güevos de Picus viridis

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. El picurrinchón euroasiáticu[2] (Picus viridis) ye una especie d'ave piciforme de la familia Picidae. Distribúyese pola mayor parte d'Europa y l'oeste d'Asia. Habita en tou tipu de mases forestales, inclusive zones de carba, y tamién en parques y xardinos en zones urbanes. La so población envalórase ente 920 000 y 2 900 000 exemplares.[3]

Taxonomía

Tien descrites cuatro subespecies:[4][5]

El la llista d'aves del mundu del Congresu Ornitolóxicu Internacional (IOC World Bird List) descríbese, dende la so versión 3.5 del 30 de setiembre de 2013,[6] a la subespecie presente na península ibérica como una especie distinta col nome científicu de Picus sharpei magar, esti split nun ta incluyíu na llista d'aves d'España de la Sociedá Española d'Ornitoloxía na so versión del añu 2012.[7] .[8]

Descripción

Ye un picatueru grande, mide de 30 a 36 cm, y tien un valumbu alar d'ente 45 y 51 cm. Percima'l so plumaxe ye de color verdosu, col obispillo más mariellu; per debaxo ye ablancazáu. El pileu (parte de riba de la cabeza) y la nuca son de color coloráu, el güeyu ye blancu y ta arrodiáu d'una zona negra; y el so bigotera ye negra. Dambos sexos son bien similares, el machu tien el centru coloráu de la mancha negra de la bigotera, ente que la fema escarez d'esi colloráu. Los xuveniles son paecíos a los adultos nel patrón de colores del so plumaxe, pero ésti ta cubiertu por un profuso motudu.[9]

Les poblaciones de la subespecie ibérica (P. v. sharpei) nun tienen negru alredor del güeyu, si non gris escuru, y el negru na bigotera del machu ye más escasu.[9]

El so reclamu ye bien característicu, ye una especie de risada llarga y resonante "kaiü-kaiü-kaiück". El so cantar va acelerando y ye descendente en tonu.[9]

Comportamientu

Ye una ave espantino y difícil de reparar, y munches vegaes detéctase'l so presencia pol so reclamu. Aliméntase principalmente d'invertebraos que viven na madera, como termites y distintos bárabos d'escarabayu y crisálides o bárabos de formiga. Tien un vuelu bien ondulante.[9]

Referencies

  1. BirdLife International (2013). «Picus viridis» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN. Consultáu'l 8 de setiembre de 2015.
  2. URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
  3. BirdLife International (2008). Picus viridis. En: UICN 2008. Llista Roxa d'Especies Amenazaes UICN. Consultáu'l 10 de xunu de 2009.
  4. Zoonomen. «Birds of the World -- current valid scientific avian names.» (inglés). Consultáu'l 10 de xunu de 2009.
  5. Cornell Lab of Ornithology. «Clement's Checklist 6.3» (inglés). Consultáu'l 10 de xunu de 2009.
  6. IOC. «IOC World Bird List.» (inglés). Consultáu'l 11 de xineru de 2015.
  7. SEO. «Llista d'aves d'España Edicion de 2012.» (castellanu). Consultáu'l 11 de xineru de 2015.
  8. SEO. «Llista d'aves d'España.» (castellanu). Consultáu'l 11 de xineru de 2015.
  9. 1 2 3 4 Mullarney,K.; Svensson, L.; Zetterström, D; y Grant, P.J. (2003). Guía de Campu de les Aves d'España y d'Europa. Editorial Omega. ISBN 84-282-1218-X.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.