Philip Sclater
Vida
Nacimientu Wootton St Lawrence (en) Traducir[1], 4 de payares de 1829[2]
Nacionalidá Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda
Residencia Inglaterra
Muerte Odiham (es) Traducir[1], 27 de xunu de 1913[2] (83 años)
Familia
Padre William Lutley Sclater
Madre Anna Maria Bowyer
Casáu con Jane Anne Eliza Sclater (1862 – m. 1913)[3]
Fíos/es
Hermanos/es
Estudios
Estudios Christ Church College (es) Traducir
Twyford School (es) Traducir
(1838 - 1842)
Winchester College
(setiembre 1842 - 1846)
Corpus Christi College (es) Traducir
(1846 - 1849) Grau n'Artes : matemátiques
Corpus Christi College (es) Traducir
(1849 - 1851) Maestría n'Artes
Llingües falaes inglés[6]
Oficiu biólogu, ornitólogu, zoólogu, abogáu, barrister
Premios
Miembru de Royal Society
Sociedad Linneana de Londres (es) Traducir
Royal Geographical Society
Sociedad Zoológica de Londres (es) Traducir
Academia Alemana de les Ciencies Naturales Leopoldina
Oxford Union (es) Traducir[8]
Accademia delle Scienze di Torino[1]
Abreviatura en zooloxía P.L. Sclater
Cambiar los datos en Wikidata

Philip Sclater (4 de payares de 1829, Wootton St Lawrence (en) Traducir  27 de xunu de 1913, Odiham (es) Traducir) foi un biólogu, ornitólogu, zoólogu, abogáu y barrister de Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda.

Biografía

Sclater nació en Tangier Park, Hampshire. Foi educáu en Winchester College and Christ Church College, Oxford, onde estudió ornitoloxía de manes de Hugh Edwin Strickland.

En 1858 Sclater publicó un artículu nos Proceedings of the Linnean Society, definiendo seis rexones zoolóxiques que llamó Paleoártica, Etiópica, Indomalaya-India, Australasia, Neártica y Neotropical. Estes rexones zoolóxiques inda s'usen na actualidá.

Sclater foi fundador y editor de The Ibis, la revista de la British Ornithologists' Union. Foi secretariu de la Zoological Society of London dende 1860 a 1903.

El so fíu mayor, William Lutley Sclater, tamién foi ornitólogu.

Delles publicaciones

Ente les obres más importantes de Sclater destaquen Exotic Ornithology (1866-1869) y Nomenclator Avium (1873) dambos en collaboración con Osbert Salvin, Argentine Ornithology (1888-1889) cpm W.H. Hudson, y The Book of Antelopes (1894-1900) con Oldfield Thomas.

  • philip Lutley Sclater. 1999. Catalogue of the Passeriformes, Or Perching Birds, in the Collection of the British Museum, Fringilliformes: Part 2. Containing the Families Coelig;rebidaelig;, Tanagridaelig;, and Icteridaelig. Elibron Classics Series. 487 pp. ISBN 1-4021-5875-0
  • william Lutley Sclater, philip Lutley Sclater. 1899. The geography of mammals. Biologists and their world. Edición ilustrada, reimpresa, d'Ayeri Publishing, 338 pp. ISBN 0-405-10647-5 llibru en llinia

Honores

Eponimia

Philip Lutley Sclater ye homenaxáu nel nome científico y popular de delles aves, citando:[9]

Tamién de mamíferos:[9]

  • Sorex sclateri
  • Atelerix sclateri - corcuspín somalín;
  • Chlorotalpa sclateri
  • Myosorex sclateri

Abreviatura (zooloxía)

L'abreviatura Sclater emplégase pa indicar a Philip Sclater como autoridá na descripción y taxonomía en zooloxía.

Referencies

  1. 1 2 3 Afirmao en: www.accademiadellescienze.it. Data de consulta: 1r avientu 2020. Accademia delle Scienze di Torino ID: philip-lutley-sclater. Llingua de la obra o nome: italianu.
  2. 1 2 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  3. URL de la referencia: http://www.winchestercollegeatwar.com/archive/sclater-william-lutley/. Editorial: Winchester College.
  4. 1 2 3 4 5 Darryl Lundy. «The Peerage» (inglés). Consultáu'l 1r avientu 2019.
  5. 1 2 URL de la referencia: https://catalogues.royalsociety.org/CalmView/Record.aspx?src=CalmView.Persons&id=NA1406. Data de consulta: 10 payares 2022.
  6. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  7. URL de la referencia: https://www.royalsociety.org.nz/who-we-are/our-people/our-fellows/all-honorary-fellows/.
  8. URL de la referencia: https://sclater.com/history/records-of-the-family-of-sclater/xhtml/chapter9.xhtml. Data de consulta: 1r avientu 2019.
  9. 1 2 Investigación del editor.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.