Perilla de Castro
Alministración
País España
Autonomía Castiella y Lleón
Provincia provincia de Zamora
Tipu d'entidá conceyu d'España
Alcalde de Perilla de Castro (es) Traducir José Gonzalo Velasco Mielgo
Nome oficial Perilla de Castro (es)[1]
Códigu postal 49145
Xeografía
Coordenaes 41°43′35″N 5°52′35″W / 41.726388888889°N 5.8763888888889°O / 41.726388888889; -5.8763888888889
Perilla de Castro alcuéntrase n'España
Perilla de Castro
Perilla de Castro
Perilla de Castro (España)
Superficie 33.03 km²
Altitú 724 m[2]
Llenda con Moreruela de Tábara, San Cebrián de Castro, Santa Eufemia del Barco, Olmillos de Castro y Pozuelo de Tábara
Demografía
Población 159 hab. (2023)
- 83 homes (2019)

- 78 muyeres (2019)
Porcentaxe 0% de provincia de Zamora
0.01% de Castiella y Lleón
0% de España
Densidá 4,81 hab/km²
Cambiar los datos en Wikidata

Perilla de Castro ye un conceyu y llocalidá d'España, na provincia de Zamora, comunidá autónoma de Castiella y Llión. Tien una superficie de 33,11 km² y una población de 159 hab. (2023)[3][4]. Nel so términu municipal atópase la llocalidá de La Encomienda.

Historia

La ocupación primitiva del términu municipal remontar al Paleolíticu, daos los restos achelenses alcontraos nos xacimientos del Pagu de Valdespino y el de Valdementiras.

Mientres la Edá Media Perilla de Castro quedó integráu nel Reinu de Llión, que los sos monarques acometeríen la repoblación de la llocalidá dientro del procesu repoblador lleváu a cabu na zona.[5]

Mientres la Edá Moderna, Perilla de Castro tuvo integráu nel partíu de Carbajales de Alba de la provincia de Zamora, tal que reflexaba en 1773 Tomás López en Mapa de la Provincia de Zamora. Asina, al reestructurase les provincies y crease les actuales en 1833, la llocalidá caltener na provincia zamorana, dientro de la Rexón Lleonesa,[6] integrándose en 1834 nel partíu xudicial d'Alcañices,[7] dependencia que s'enllargó hasta 1983, cuando foi suprimíu'l mesmu ya integráu nel Partíu Xudicial de Zamora.[8]

Demografía

Evolución demográfica de Perilla de Castro
199119962001200420072017
286266247230202171
(Fonte: [necesita referencies])
Gráfica d'evolución demográfica de Perilla de Castro ente 1900 y 2017
Fonte: Institutu Nacional d'Estadística d'España - Ellaboración gráfica por Wikipedia.

Patrimoniu

  • Ilesia parroquial de San Martín de Tours, de pórticu enrexáu y espadaña con pináculos, acueye nel so interior un crucificáu góticu y el bustu orixinal de la imaxe de la Virxe de Roaces –S.XIV- afeutada por una quema que destruyó la so antigua ermita, motivu pol qu'anguaño ye venerada na Ilesia.
  • Arquiteutura tradicional. Realizada con materiales como piedra, cayuela y sobremanera adobe, anque tamién lladriyu y madera recuerden l'auténtica rural de la zona, visible en viviendes antigües, restos de palombares, cortines o chimenees ente otros elementos rurales típicos.
  • Ponte de la Estrella. Asitiar so les agües del banzáu de Ricobayo anque ye visible dacuando n'años de seca. Foi anubiertu en 1930, lo qu'obligó a construyir otra ponte bautizada col mesmu nome.

Gastronomía

La gastronomía comparte los sabrosos productos naturales de la redolada con estilu tradicional en guisos como'l cocíu, sopa d'ayu, carnes de xata, rustíos de corderu, lechazo, pieces de caza, llegumes, verdures y frutes, cogordes o derivaos de la matanza del gochu, amás de repostería típica con pastes, magdalenas, rosquíes, bollos etc.

Fiestes

Perilla celebra les sos fiestes patronales n'honor a San Martín el 11 y 12 de payares, y les populares a principios d'agostu, anque dende'l puntu de vista relixosu tamién honren a San Marcos n'abril. Perder cola antigua ermita- la celebración de la romería anque la imaxe ye venerada llocalmente con intensidá.

Referencies

  1. Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
  2. URL de la referencia: https://www.aemet.es/es/eltiempo/prediccion/municipios/perilla-de-castro-id49153.
  3. Afirmao en: Padrón municipal d'España de 2023. Autor: Institutu Nacional d'Estadística. Data d'espublización: 13 avientu 2023.
  4. oficina de rexistru
  5. Martín Viso, Iñaki (2000). Universidá de Salamanca: Poblamientu y estructures sociales nel norte de la Península Ibérica. Sieglos VI-XIII (en castellanu), páx. 349. «Mientres el periodu anterior (sieglos X-XI), l'occidente zamoranu integrárase nel reinu de Llión. La escasez de noticies nel sieglu XI alimenta la hipótesis de que topamos ante un espaciu marxinal dientro de la formación lleonesa, al igual qu'asocede con otres de la periferia interior.»
  6. «Real Decretu de 30 de payares de 1833 sobre la división civil de territoriu español na Península ya islles axacentes en 49 provincies» (castellanu). Gaceta de Madrid.
  7. Subdivisión en partíos xudiciales de la nueva división territorial de la Península ya islles axacentes / aprobada por S. M. nel real decretu de 21 d'abril de 1834
  8. Real Decretu 529/1983, de 9 de marzu, pol que se determinen los Partíos Xudiciales de cada provincia, a considerar a efeutos de les eleiciones de Diputaos provinciales.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.