Peracense
Alministración
País	España
Autonomía	Aragón
Provincia	provincia de Teruel
Comarca (es)	Jiloca (es)
Tipu d'entidá	conceyu d'España
Alcalde de Peracense (es)	Manuel Bugeda Doñate
Nome oficial	Peracense (es)[1]
Códigu postal	44369
Xeografía
Coordenaes	40°38′28″N 1°28′14″W / 40.6412°N 1.4705°O / 40.6412; -1.4705
Peracense Peracense (España)
Superficie	28.660089 km²
Altitú	1217 m
Llenda con	Alba, Almohaja, Ródenas, Villar del Salz y Villafranca del Campo (es)
Demografía
Población	75 hab. (2023) - 42 homes (2019) - 35 muyeres (2019)
Porcentaxe	100% de Jiloca (es) 0.06% de provincia de Teruel 0% de Aragón 0% de España
Densidá	2,62 hab/km²
Más información
Estaya horaria	UTC+01:00
peracense.es

Vista de Peracense

Peracense ye un conceyu y población d'España, perteneciente a la Contorna del Jiloca, al noroeste de la provincia de Teruel, comunidá autónoma d'Aragón, a 52 km de Teruel. Tien un área de 28,66 km² con una población de 89 habitantes (INE 2010) y una densidá de 3,11 hab/km². El códigu postal ye 44369.

Les poblaciones más cercanes son Ródenas, Almohaja, Villar del Salz, Pozondón y Santa Eulalia del Campo.

Descripción

La documentación fidedigna xira alredor de la hestoria del so pimpanu castiellu. Cuando documentamos el pueblu col so castiellu, tamos yá na Baxa Edá Media. El nome de Peracense foi evolucionáu col pasu del tiempu. Nos documentos medievales llámase-y indistintamente Piedrasolez, Piedraselz, Perasenz y Perasens. Son variaciones gramaticales sobre una mesma tema etimolóxicu, pos califica y define'l paisaxe qu'arrodia y arredola a esta antigua llocalidá, montascosa y predresu como pocos.

L'elementu más significativu del so cascu urbanu ye la ilesia parroquial dedicada a San Pedro. Ye una obra del añu 1740 y de grandes magnitúes, destacando la so torre de cantería, con un altor cercanu a los trenta metros. Nel so interior guarda dos interesantes retablos del sieglu XVI.

Tamién dientro del cascu urbanu esiste una ermita, de nueva construcción, onde puede contemplase la imaxe de la Virxe de la Villeta, del sieglu XIII, procedente de la sumida ermita que s'allugaba sol castiellu.

Yá fuera del pueblu, tópase la ermita dedicada a San Ginés, nel cuetu del mesmu nome, xunto a los restos d'un torrexón de calter defensivu, que probablemente data del sieglu XIV. Tamién pela redolada, atopamos el peirón de San Jorge, nel camín que conduz a Villafranca del Campo.

Anque, si daqué caracteriza a Peracense y da-y fama, ye'l so magníficu Castiellu de Peracense. Trátase d'un conxuntu fortificáu, construyíu nun eleváu risco de rodeno, a la fin de la Sierra Menera, con un destacáu papel mientres les guerres con Castiella, na Edá Media. Al pie de la fortaleza topáronse los restos del asentamientu primitivu, consistente en 14 viviendes y l'antigua ermita de la Virxe de la Villeta.

Pela redolada del castiellu, tamién podemos visitar llugares d'interés, como la peña La Gota, de la qu'esquita la fonte del mesmu nome; o'l pozu Lagipe, y la carauterística formación llamada'l Dragón. Según esfrutar de los relieves del rodeno, coles peñes del Tormo, la Tenada de Mototo, Los Castillejos, L'Aguzadera,...

Nes proximidaes, de camín a Alba del Campu, tópase la encina milenaria, conocida como "la carrasca de los Toconos", de 11 metros d'altor y unos 500 años d'edá.

Historia

Nel añu 1248, por privilexu de Xaime I, esti llugar se desliga de la dependencia de Daroca, pasando a formar parte de Sesma del Río Jiloca na Comunidad de Aldeas de Daroca, que dependíen direutamente del rei, perdurando esti réxime alministrativu hasta la muerte de Fernandu VII en 1833, siendo eslleida yá en 1838.

Demografía

Política llocal

Llugares d'interés

• Castiellu
• Ilesia Parroquial de San Pedro
• Llagunes de los Moyones
• Ermita n'honor a la Virxe de la Villeta

Referencies

Ver tamién

• Llista de conceyos de la provincia de Teruel

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Peracense .
• Peracense en contorna del Jiloca