Pepe'l Ferreiro
Vida
Nacimientu	Grandas de Salime, 31 de marzu de 1942
Nacionalidá	España
Muerte	Miranda, 13 de xunu de 2020[1] (78 años)
Estudios
Llingües falaes	castellanu
Oficiu	etnógrafu, ferreru

José María Naveiras Escanlar (31 de marzu de 1942, Grandas de Salime – 13 de xunu de 2020, Miranda), más conocíu como Pepe'l Ferreiro, foi un etnógrafu asturianu. Foi una persona importante na recuperación del patrimoniu de la zona Eo-Navia, fundador del Muséu Etnográficu de Grandas de Salime y un defensor del gallegoasturianu.^[2]

Biografía

Cursó estudios d'enseñanza primaria. Trabayó como ferreru na fragua del so padre y otres actividaes rellacionaes cola metalurxa. En compañía de dos amigos afaya la primer vivienda del castru llamáu Chao Samartín (Asturies), nel añu 1977. Gracies a l'amistá que la xune al propietariu de la finca, Don Manuel Barcia Monteserín, escava nesa oculta edificación, xunto con José Manuel Villamea, y llogren ente dambos sacar a la lluz un importante legáu de fragmentos de cerámica. En compañía del arqueólogu Miguel Ángel de Blas Cortina de la Universidá d'Uviéu mover al Castru, pa ver en situ el referíu xacimientu. En 2011^[3] afiliar al partíu Foro Asturies y va participar como asesor en temes d'etnografía.

Obres y llogros

• Nel añu 1983, fundó'l Muséu Etnográficu de Grandas de Salime, del que foi'l direutor hasta l'añu 2010. Investiga sobre les temes d'Antropoloxía, pa desenvolver lo meyor posible el llabor museolóxicu.

• N'ochobre de 1984, desenterró d'aquella antigua ruina, convertida n'improvisáu mausoléu, un vasu de parés fines de Melgar de Tera, de la primer metá del S. I; 10 ó 20 años A.c.

• N'abril de 1986, y por iniciativa propia apúrre-y a Dn. Fernán Alonso, Q.E.D. del Departamentu del Carbonu-14 d'Institutu de Física y Química Rocasolano, en Madrid, (Conseyu Cimeru d'Investigaciones Científiques) unes muestres procedentes del Chao. Ésti lleva a cabu l'analís y data el llugar na segunda metá de S I d.c. Ye la primer prueba.

• Cuando empiecen les escavaciones oficiales dirixíes por Dn. Elías Carrocera y más tarde por Dn. Ángel Villa Valdés, collabora modestamente, col equipu Arqueolóxicu, en tou aquello qu'éstos-y demanden.

• En feches posteriores al descubrimientu y a lo equí rellatao, como más sobresaliente, publica nos medios de comunicación trabayos rellacionaos con esos afayos, que por razones obvies, y equí espuestes, nun tienen base científica; pero sí sirvieron siquier, pa conocencia de los fechos con toa veracidá.

Premios y reconocimientos

• Distinción de los participantes de les “Primeres Xornaes d'Etnografía y Etnoloxía” de los Cursos d'Estensión Universitaria de la Universidá d'Uviéu, celebraes en Grandas de Salime, n'agostu de 1985. Entrega de la medaya de la Universidá nel mesmu actu.

• Premiu “Principáu d'Asturies de Turismu”, concedíu pola Conseyería d'Industria Turismo y Emplegu, en 1991.

• Sociu d'Honor de l'Asociación pa la Defensa del Patrimoniu Cultural d'Asturies, en 1992.

• “Choscu d'Oru” de Navelgas, 1998.

• “Asturianu del Mes de Xineru” del 2002 del periódicu La Nueva España.

• Premiu de Turismo “Tierra Verde”, de l'Asociación de Periodistes y Escritores de Turismu (ASPET) 2002.

• Gallardón concedíu pol Coru de Navia nel 2002 por cuenta del so 25 aniversariu.

• Distinción del Centru Asturianu de Sevilla nel 2002.

• Primer “Gallardón Pendiente d'Oru”, concedíu por a l'Asociación d'Hostelería y Comerciu de Grandas de Salime, nel 2002.

• “Urogallo de Bronce”, Centru Asturianu de Madrid 2004.

• Diverses reconocencies d'Institutos de la Península.

• Agasayo del Centru Asturianu de Méxicu.

• Veredes tamién, como foi'l “1ᵘ Quixote d'Asturies”, concedíu pola Hermandá de la Probe de Morcín, nel añu de gracia de 2005.

• En 2006, el premiu "Verdes Valles mineros" de la Fundación Marino Gutiérrez Suárez de La Felguera.

• Premiu de la Federación d'Asociaciones Turístiques del Occidente d'Asturies 2008.

• Premiu Terra Viva de Santirso d'Abres 2008

• Miembru correspondiente del RIDEA.

• Participó, como ponente, en delles Xornaes d'Etnografía, en Canaries, Galicia, Navarra, Asturies; y nes ciudaes suices de Zurich, Basilea y Argau pa la Federación de Sociedaes Asturianes en Suiza.

• Montó esposiciones d'etnografía nel Teatru Campoamor d'Uviéu; na Feria Internacional de Clermount Ferrand, Francia; esposiciones nel Muséu de Belles Artes d'Asturies; na Federación de Sociedaes Asturianes na Habana, Cuba. Participó en delles publicaciones, y ye coautor con otros de les guíes del Muséu. Escribió de forma esporádica nel periódicu La Nueva España y n'otres publicaciones.

Referencies

Enllaces esternos

• Blogue de Pepe'l Ferreiro