Patriciu d'Irlanda
obispo emérito (es) Traducir diócesis católica de Armagh (es) Traducir

455 - 17 marzu 493
obispo católico de Armagh (es) Traducir Armagh, Reinu Xuníu

445 - 455
Diócesis: diócesis católica de Armagh (es) Traducir
Vida
Nacimientu Britania (es) Traducir, circa 385[1]
Muerte Saul (Newry, Mourne y Down) (es) Traducir, 17 de marzu de 461 (75/76 años)
Familia
Padre Calpornius
Madre Conchesa
Estudios
Llingües falaes llatín[2]
Alumnu de Germán de Auxerre (es) Traducir
Profesor de Cettin de Oran (es) Traducir
Oficiu sacerdote, agricultor, misioneru, escritor
Santoral
17 de marzu y 17 de marzo (es) Traducir
Creencies
Relixón cristianismu
Cambiar los datos en Wikidata

}}[3][4][lower-alpha 1]

Patriciu yera fíu de Calpurnius, un diáconu cristianu que tamién yera decurión,[6] un altu cargu civil, amás de tener tierres y disponer de serviciu. El so güelu, Potitus, tamién yera relixosu y ye presentáu como presbíteru. Fontes posteriores informen que la so madre llamábase Concessa y que Patriciu podría tener tamién nomes de raigañu britónica: Magonus o Succetus.[7]

Cuando Patriciu yera inda un adolescente, a la edá averada de 16 años (Conf., 1) foi fechu prisioneru mientres una incursión de pirates escotos, que tamién significó la destrucción de la casa de la familia (Epist., 10), siendo lleváu a Irlanda y esclavizado.[8] Nos sos escritos solo menta un nome de llugar que dexe alcontrar la zona onde vivió n'Irlanda: xibla Flocuti, esto ye, el 'monte de Flocut', asitiáu cerca del «mar occidental» (Conf., 23). Propunxéronse delles alternatives nes proximidaes de la mariña noroeste d'Irlanda. Ente les que cunta con un consensu más xeneral ye la zona d'antiguo montiega de Killala nel condáu de Mayo.[9] Sía que non tuvo cautivo seis años (Conf., 17), tiempu nel que dispunxo d'un maestru y bien probablemente aprendió a falar irlandés,[10] hasta que, según el so rellatu, un suañu anunciólu que la so llibertá taba próxima y un barcu taba esperándo-y, polo que decidió escapar y caminó unes doscientes milles (unos trescientos quilómetros). Esto asitiaría'l so destín na mariña sur d'Irlanda, daqué más coherente coles sos esplicaciones qu'un viaxe escontra l'oeste, esto ye, en dalgún puertu asitiáu ente Bantry y Wexford, onde efeutivamente atopó un barcu, que'l so capitán y tripulación yeren paganos, quien lu almitieron, y, tres tres díes de navegación, llegó al so destín.[11]

Dada la escasez de datos concretos qu'ufierta Patriciu nel so Confessio, la siguiente ye la etapa del so itinerariu que dio llugar a más interpretaciones contrapuestes. La so descripción supón que'l so regresu a Britania nun foi inmediatu, pos tres díes paez un tiempu demasiáu llongura pa la travesía del mar d'Irlanda y amás sábese que los puertos del sur d'Irlanda calteníen na dómina un activu comerciu cola Galia, polo que'l so destín más probable paez el noroeste de la península de Bretaña.[12] Esiste una enraigonada tradición qu'asitia a Patriciu visitando bien distintos llugares, yá sía na Galia, como Auxerre, o inclusive más alloñaos, como'l monesteriu de Lérins na isla Saint-Honorat, o la mesma ciudá de Roma,[13] pero la so narración solo consiste en describir un itinerariu de ventiocho díes al traviés de tierres dafechu ermes hasta llegar a un llugar habitáu (Conf., 22).[12] La estancia na Galia infierse, ensin que pueda refugase hasta qué punto tradiciones posteriores tean basaes en sucesos reales, del fechu de que ye l'únicu otru llugar mentáu explícitamente nos sos escritos (Conf., 43 y Epist., 14),[13] y tamién de que'l llatín qu'emplega paez presentar carauterístiques que solo pueden aprendese ellí,[14] anque l'argumentu depende de la rellación ente'l llatín faláu y l'escritu por Patriciu, que ye'l que conocemos, de lo enllargada que pudiera ser la so estancia, lo mesmo que de la persistencia del llatín vulgar común na Britania del sieglu v.[14] Tamién ye complicada la cronoloxía, y el contestu d'un viaxe per tierres desérticas nel continente intentóse rellacionar tanto coles invasiones que sufrió la Galia nel añu 407, como cola rebelión de los armoricanos de Tibatto en 437.[14]

Patriciu acabó convirtiéndose en predicador del Evanxeliu n'Irlanda, islla que nesos tiempos atopábase estremada en numberosos cles sometíos a la poderosa autoridá de los druides. Afíxose perbién a les condiciones sociales del llugar, formando un cleru local y delles comunidaes cristianes, respetando les tradiciones y costumes propies de los sos habitantes. Conózse-y como'l Apóstol d'Irlanda, onde morrió hacia l'añu 461 de vieyera.

Escritos

Caltiénense dos escritos procedentes de Patriciu: la Confessio y la Epistola ad milites Corotici. El títulu de la primera procede del propiu autor, ente que el de la segunda deducir del so conteníu, yá que ye una Carta empobinada a los soldaos de Coroticus,[15] y débese a qu'un grupu de conversos que Patriciu bautizara fueron asesinaos o prindaos como esclavos por Coroticus,[6] xeneralmente identificáu con Ceretic Guletic, el primeru de los reis conocíos del Reinu de Strathclyde.[16]

La Confessio, escritu pa contestar a les acusaciones arramaos contra él por otros obispos por corrupción y por arriquecese a cuenta de los conversos,[6] ye un rellatu de la vida y viaxes de Patriciu, narración acompañada de les sos meditaciones y nun estilu reflexivu que podría remontase al modelu de les epístoles de san Pablo.[17] Caltener en dellos manuscritos medievales, el más antiguu de los cualos ye'l Llibru de Armagh,[18] datáu daqué dempués del añu 800.[19][20]

Festividaes y legáu

La so fiesta, el Día de San Patriciu, celébrase'l 17 de marzu y tien enforma enraigono n'Irlanda, d'onde ye patrón. San Patriciu tuvo qu'esplicar una vegada lo que yera la Santísima Trinidá. Por que toos lo entendieren, utilizó un trébole como amuesa, esplicando que la Santísima Trinidá, al igual que'l trébole, yera una mesma unidá, pero con trés persones distintos. La primer fueya de trébole yera'l Padre, la segunda yera'l Fíu y la postrera l'Espíritu Santu. Depués d'ello, el trébole de tres fueyes que representa a los trés persones de la Trinidá, pasó a ser un símbolu de la ilesia d'Irlanda.

San Patriciu escribió una carta d'agradecimientu que dicía lo siguiente:

Darréu doi gracies a Dios que me caltuvo fiel el día de la prueba. Gracies a Él puedo güei ufiertar con tou enfotu a Cristu, quien me lliberar de toles mios moliciones, el sacrificiu de la mio propia alma como víctima viva, y puedo dicir: ¿Quién soi yo, y cuál ye la excelencia de la mio vocación, Señor, que me revististi de tanta gracia divina? Tu concedístime exultar de gozu ente los xentiles y proclamar perdayures el to nome, lo mesmo na prosperidá que na adversidá. Tu fixístime entender que cuanto m'asocede, lo mesmo bonu que malu, he de recibilo con idéntica disposición, dando gracies a Dios que m'otorgó esta fe inconmovible y que constantemente m'escucha. Tu concedisti a esti ignorante'l poder realizar nestos tiempos esta obra tan piadosa y maraviyosa, asonsañando a aquellos de los que'l Señor predixo qu'anunciaríen el so Evanxeliu por que llegue a oyíos de tolos pueblos. ¿D'ónde me vieno dempués esti don tan grande y tan saludable: conocer y amar a Dios, perder a la mio patria y a los mios padres y llegar a esta xente d'Irlanda, pa predica-yos l'Evanxeliu, sufrir ultraxes de parte de los incrédulos, ser despreciáu como estranxeru, sufrir innumberables persecuciones hasta ser encarceláu y veme quitáu de la mio condición d'home llibre, ¿pol bien de los demás?

Dios xúlgame dignu d'ello, toi dispuestu a dar la mio vida gustosu y ensin bazcuyar pol so nome, gastar hasta la muerte. Enforma ye lo que debo a Dios, que me concedió gracia tan grande de que munchos pueblos renacieron a Dios por mi. Y dempués dio-yos crecedera y perfeición. Y tamién porque pudi ordenar en toos aquellos llugares a los ministros pal serviciu del pueblu recién convertíu; pueblu que Dios llamara dende les llendes de la tierra, como lo prometiera polos profetes: A ti van venir los paganos, de los estremos del orbe, diciendo: «Qué engañosu ye'l legáu de los nuesos padres, qué vaciedad ensin provechu». Y tamién: Te faigo lluz de les naciones, por que la mio salvación algame hasta la llende de la tierra.

Ellí quiero esperar el cumplimientu de la so promesa infalible, como afirma nel Evanxeliu: Van Venir d'Oriente y Occidente y van sentase con Abrahán, Isaac, Jacob.
Confesión de san Patriciu, Caps. 14-16: PL 53, 808-809.

Cruces acomuñaes col santu

Un interés ye que dos tipos de crucies, el símbolu de martiriu, son acomuñaes con San Patriciu, cuando'l santu finó pacíficamente. Una ye la cruz patada, datando a cerca del añu 1461. En 1783 fundóse la Orde de San Patriciu n'Irlanda, y a ta débese l'orixe de la Cruz de San Patriciu, una cruz na forma de X de colorada sobre blancu.[21]

Devoción n'otros países

N'España ye patrón de la ciudá de Murcia y el so antiguu reinu, por cuenta de que reconquistar d'estos territorios produció'l día de la festividad del santu del añu 1452, tres la victoria llograda poles tropes cristianes de Xuan II de Castiella na batalla de Los Alporchones. Tamién ye patrón de la llocalidá granadina d'Albuñol por cuenta de que, según la tradición, apaeció una imaxe del santu na sablera proveniente de los restos d'un naufraxu d'un barcu irlandés. Asina mesmu, el so nome figura ente les celebraciones del Calendariu de Santos Luteranu.

Patriciu na lliteratura

Patriciu ye protagonista de la comedia relixosa El purgatoriu de San Patriciu (1636) de Pedro Calderón de la Barca, inspirada na narración Vida y purgatoriu de San Patriciu (1627) de Juan Pérez de Montalbán.[22][23]

Investigaciones más recién

En 2011, l'investigador de la University College Dublin, Roy Flechner, publicó una investigación na que ponía en dulda escribir por el mesmu Patriciu al respective de la so captura por pirates. L'estudiu suxure que Patriciu podría escapase a Irlanda pa evitar tener qu'ocupar el puestu del so padre como decurión, o recaldador d'impuestos, un cargu de facto hereditariu, que resultaba ser una xera cada vez más ventureru pol aumentu de la inestabilidá político y económico en Britania, que remataría en 410 col colapsu de la ocupación romana de la islla de Gran Bretaña. Ente los argumentos remanaos por esti investigador, tán les acusaciones arramaes contra él, tal que señala'l mesmu Patriciu, polos sos contemporáneos, de dir a Irlando p'arriquecese y de ser yá un home fanegueru al so regresu a Irlanda.[24]

Ver tamién

  • Lorica de san Patriciu

Notes

  1. ↑ Tamién se propunxeron otres posibilidaes, como l'aldega d'Old Kilpatrick (West Dunbartonshire), asitiada a veres del Clyde nel estremu occidental del muriu de Antonino, na actual Escocia.[5]

Referencies

  1. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118641514. Data de consulta: 15 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ Afirmao en: Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. Llingua de la obra o nome: italianu. Editorial: SISMEL – Edizioni del Galluzzo.
  3. ↑ MacCulloch, 2011, p. 1125 n. 15.
  4. ↑ Thomas, 1981, p. 312.
  5. ↑ Davies, 2013, p. 855 n. 21.
  6. 1 2 3 Freeman, Philip (n'inglés). St. Patrick of Ireland: A Biography, pp. xvii, xix, 143-7. Simon and Schuster, 2005. En Google Books. Consultáu'l 23 de payares de 2017.
  7. ↑ Thomas, 1981, p. 307.
  8. ↑ Thomas, 1981, p. 319.
  9. ↑ Thomas, 1981, p. 310.
  10. ↑ Thomas, 1981, p. 320.
  11. ↑ Thomas, 1981, páxs. 320-321.
  12. 1 2 Thomas, 1981, p. 321.
  13. 1 2 Thomas, 1981, p. 322.
  14. 1 2 3 Thomas, 1981, p. 325.
  15. ↑ Thomas, 1981, p. 328.
  16. ↑ Davies, 2013, p. 71.
  17. ↑ Thomas, 1981, páxs. 324-325.
  18. ↑ «The Book of Armagh: Dublin, Trinity College, MS 52. Content» (inglés). Saint Patrick's Confessio Hypertext Stack Project. Royal Irish Academy.
  19. ↑ Thomas, 1981, p. 311.
  20. ↑ «The Book of Armagh: Dublin, Trinity College, MS 52. History» (inglés). Saint Patrick's Confessio Hypertext Stack Project. Royal Irish Academy.
  21. ↑ «St. Patrick's Cross» (inglés). home.connect.ie.
  22. ↑ Baczyńska, Beata (2016). Pedro Calderón de la Barca: Dramaturgu nel gran teatru de la hestoria, p. 286. Traducíu al español por Justyna C. Nowicka y Beata Baczyńska del orixinal en polacu: Dramaturg w wielkim teatrze hi storii. Pedro Calderón de la Barca, 2006. Fundación Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes. Consultáu'l 22 de payares de 2017.
  23. ↑ Rodilla Llión, María José. purgatoriu-de-san-patriciu-en-dos-testos-espanoles/html/y4d15331-d770-402c-bffc-b92915220fd6_3.html «Xeografíes imaxinaries de trasmundo. El Purgatoriu de San Patriciu en dos testos españoles.» Fundación Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes. Consultáu'l 22 de payares de 2017.
  24. ↑ (N'inglés.) «Was St Patrick a slave-trading Roman official who fled to Ireland?» 2012. Publicáu orixinalmente en Studies in Medieval History and Law in Honour of Thomas Charles-Edwards, editáu por F. Edmonds y P. Russell (Woodbridge: Boydell, 2011). University of Cambridge. Consultáu'l 23 de payares de 2017.

Bibliografía

History] (n'inglés). Courier Corporation. ISBN 978-04-864-0037-2.

Enllaces esternos

EWTN Biografía * {{}} Archiváu el 3 de setiembre de 2006 na Wayback Machine.

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.