Oxydendrum arboreum | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Orde: | Ericales | |
Familia: | Ericaceae | |
Subfamilia: | Vaccinioideae | |
Tribu: | Oxydendreae | |
Xéneru: |
Oxydendrum DC. | |
Especie: |
Oxydendrum arboreum (L.) DC. | |
Distribución | ||
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Oxydendrum ye un xéneru de plantes pertenecientes a la familia de les Ericácees. Trátase d'un xéneru monotípicu, que cunta con una sola especie: Oxydendrum arboreum. Ye nativu del este d'América del Norte, dende'l sur de Pennsylvania sur y noroeste de Florida y oeste y sur d'Illinois; ye bien común nes zones baxes de los Montes Apalaches. Ye l'únicu miembru de la tribu Oxydendreae.
Descripción
Ye un pequeñu árbol o gran arbustu qu'algama 10-20 m d'altor y el tueru 50 cm de diámetru. Les fueyes disponer n'espiral, caduques, de 8-20 cm de llargor y 4-9 cm d'anchu colos márxenes serraos finamente. Les flores son blanques, acampanaes de 6-9 mm de llargor, producíes en panícules. El frutu ye una pequeña cápsula.
Cultivu y usos
El Oxydendrum arboreum ye perfectamente resistente nel norte y ye un dignu árbol ornamental en xardinos y parques. El so floriamientu tardíu fai que sía deseable, y el so coloríu serondiegu ye particularmente formosu y brillosu. Les fueyes tán fuertemente cargada d'ácidu, y hasta ciertu puntu tien l'apariencia de la del piescu.[1] Les fueyes son tamién utilizaes como un llaxante.
Ye famosu pol néctar, y pal miel que se produz a partir d'ella. El zusmiu de les sos flores utilizar pa faer auria. Los biltos fueron utilizaos polos Cheroqui y el Catawba pa faer fleches.
Taxonomía
Oxydendrum arboreum describióse por (L.) DC. y espublizóse en Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis 7(2): 601. 1839.[2]
- Andromeda arborea L. [3]
Ver tamién
Referencies
- ↑ Keeler, Harriet L. (1900). Our Native Trees and How to Identify Them (n'inglés). New York: Charles Scribner's Sons, páx. 192–194.
- ↑ «Oxydendrum arboreum». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 14 d'avientu de 2013.
- ↑ Oxydendrum arboreum en PlantList
Bibliografía
- Anonymous. 1986. List-Based Rec., Soil Conserv. Serv., U.S.D.A. Database of the U.S.D.A., Beltsville.
- Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i–lxiv, 1–1632. American Book Co., New York.
- Gleason, H. A. 1968. The Sympetalous Dicotyledoneae. vol. 3. 596 pp. In H. A. Gleason Ill. Fl. N. U.S. (ed. 3). New York Botanical Garden, New York.
- Gleason, H. A. & A.J. Cronquist. 1991. Man. Vasc. Pl. N.E. U.S. (ed. 2) i–910. New York Botanical Garden, Bronx.
- Radford, A. E., H. E. Ahles & C. R. Bell. 1968. Man. Vasc. Fl. Carolinas i–lxi, 1–1183. University of North Carolina Press, Chapel Hill.
- Small, J. K. 1933. Man. S.E. Fl. i–xxii, 1–1554. Published by the Author, New York. View in BotanicusView in Biodiversity Heritage Library
- Wunderlin, R. P. 1998. Guide Vasc. Pl. Florida i–x, 1–806. University Press of Florida, Gainesville.
Enllaces esternos
Wikispecies tien un artículu sobre Oxydendrum arboreum. |