Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Otto Brunfels
Vida
Nacimientu Mainz, 1488 (greg.)[1]
Nacionalidá Bandera d'Alemaña Alemaña
Muerte Berna, 1534 (greg.)[1] (45/46 años)
Estudios
Estudios Johannes-Gutenberg-Universitat Mainz
Universidá de Basilea
Llingües falaes llatín[2]
alemán[3]
Oficiu biólogu, teólogu, botánicu, entomólogu, farmacéuticu, profesor universitariu, médicu
Abreviatura en botánica Brunfels (IPNI)
Creencies
Relixón Luteranismu
Orde relixosa Orden de los Cartujos (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Otto Brunfels, tamién conocíu como Brunsfels o Braunfels ( cerca de Mainz, Alemaña) ; 1488 – † Berna, Suiza, 23 d'avientu de 1534), teólogu, humanista, médicu y botánicu alemán.

Carlos Linneo considerar unu de los "Padres de la Botánica".

Dempués d'estudiar teoloxía y filosofía na Universidá de Mainz, Brunfels ingresó nun monesteriu Cartuxu en Mainz y más tarde movióse a otru monesteriu Cartuxu en Königshofen cerca d'Estrasburgu. N'Estrasburgu estableció contautu con un veteranu abogáu, Nikolaus Gerbel (atopar en persona en 1519). Gerbel dirixó l'atención de Brunfels escontra los poderes curatibles de les plantes y por tanto impulsó les sos posteriores investigaciones botániques.

Depués de la so conversión al protestantismu (foi sofitáu por Franz von Sickingen y Ulrich von Hutten), ante la insistencia del Dean de Frankfurt Johann Indagine, Brunfels convertir en ministru en Steinau an der Straßy (1521) y depués en Núremberg y Rin. Dempués sirivó por ocho años como cabeza del colexu Carmelita en Estrasburgu.

Na llista de les más importantes obres herétiques publicaes por orde del Emperador pola Universidá de Lovaina en 1550), Brunfels foi asitiáu en primer llugar.

N'unu de los sos trabayos defendió a Ulrich von Hutten contra Erasmu de Rotterdam y publicó los manuscritos heréticos de Jan Hus. El llibru Catalogi virorum illustrium, escritu por Brunfel en 1527 ye consideráu'l primer llibru na historia de la Ilesia evanxélica.

Depués de que'l so amigu Ulrich von Hutten finara en (1523), les sos visiones relixoses viéronse centraes nun discutiniu con Martín Lutero y Ulrich Zwingli. Depués empezó'l so estudiu de la medicina na Universidá de Basilea (1530).

En 1532 empezó a trabayar como físicu en Berna, onde se quedó hasta'l final de la so vida.

Tres los sos numberosos trabayos teolóxicos, Brunfels publicó trataos en pedagoxía, Llingua Árabe, farmacéutica y botánica. Ye correutamente llamáu'l padre de la botánica, porque, nos sos escritos de botánica, nun tomó enforma en cuenta a los autores antiguos.

Contrafayt Kreüterbuch.

Honores

Epónimos

Xéneru de plantes
Especies

Abreviatura

L'abreviatura Brunfels emplégase pa indicar a Otto Brunfels como autoridá na descripción y clasificación científica de los vexetales. (consulta la llista de tolos xéneros y especies descritos por esti autor nel IPNI).

Trabayos

  • Othonis Brvnfelsii Pro Vlricho Hutteno defuncto ad Erasmi Roter. Spongiam Responsio (1523)
  • Processus consistorialis Martyrii Io. Huss (1524); German edition: Geistl. Bluthandel Iohannis Hussz zu Constenz (1524 o 1525)
  • Catalogi virorum illustrium veteris et novi testamenti (1527)
  • Catechesis puerorum in fide, in literis et in moribus (1529)
  • Herbarum vivae eicones, 3 vols. (1530-1536)
  • Catalogus illustrium medicorum seu de primis medicinae scriptoribus (1530)
  • Iatron medicamentorum simplicium (1533)
  • Contrafayt Kreüterbuch (mit naturgetreuen Abb. v. Hans Weiditz), 2 vols. (1532-1537)
  • Onomastikon medicinae, continens omnia noma herbarum, fruticum etc. (1534)
  • Epitome medices, summam totius medicinae complectens (1540)
  • In Dioscoridis historiam plantarum certissima adaptatio (1543)

Fuentes

  • Meyers Konversationslexikon 1888-1889
  • Jahn, I. Geschichte der Biologie. Spektrum 2000
  • Mägdefrau, K. Geschichte der Botanik. Fischer 1992
  • Ferdinand Wilhelm Emil Roth. Otto Brunfels 1489-1534 - Ein deutscher Botaniker., In: Botanische Zeitung, Jg. 58 (1900) páxs. 191-232
  • Ilse Jahn (eds.) Geschichte der Biologie. Theorien, Methoden, Institutionen, Kurzbiografien, Spektrum Akademischer Verlag, 3ª ed. 2004, ISBN 3-937872-01-9
  • Karl Mägdefrau. Geschichte der Botanik. Leben und Leistung grosser Forscher, Spektrum Akademischer Verlag, 2ª ed. 1992 ISBN 3-8274-0733-8
  • Sylvia Weigelt. Otto Brunfels. Seine Wirksamkeit in der frühbürgerlichen Revolution unter besonderer Berücksichtigung seiner Flugschrift „Vom pfaffenzehnten“. Akademischer Verlag, Stuttgart 1982, ISBN 3-88099-157-X
  • Erich Sanwald. Otto Brunfels 1488–1534. Ein Beitrag zur Geschichte des Humanismus, I. Hälfte, 1488–1524, Bottrop i. W., 1932

Ver tamién

Referencies

  1. 1 2 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ Afirmao en: CONOR.SI. Identificador CONOR.SI: 216560227.
  3. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  4. ↑ Sp. Pl. 1: 191. 1 de mayu 1753 (GCI)
  5. ↑ Mém. Soc. Acad. Maine Loire xx. 1866 121. (IK)

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.