Osvaldo Dorticós Torrado
Presidente de Cuba (es) Traducir

18 xunetu 1959 - 2 avientu 1976
← Manuel Urrutia Lleó - Fidel Castro →
Vida
Nacimientu Cienfuegos[1], 17 d'abril de 1919[2]
Nacionalidá Bandera de Cuba Cuba
Muerte L'Habana, 23 de xunu de 1983[3] (64 años)
Sepultura Cienfuegos
Causa de la muerte mancada por arma de fueu
Estudios
Estudios Universidá de L'Habana
Oficiu políticu, abogáu
Llugares de trabayu Cienfuegos y L'Habana
Premios
Creencies
Partíu políticu Partíu Comunista de Cuba
Partido Socialista Popular (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Osvaldo Dorticós Torrado (17 d'abril de 1919, Cienfuegos – 23 de xunu de 1983, L'Habana) foi un políticu cubanu que desempeñó'l cargu de Presidente de Cuba presidente del país ente'l 17 de xunetu de 1959 y el 2 d'avientu de 1976. Esi añu entró a valir l'actual Constitución, qu'esanició'l cargu de "Presidente de la República" y estableció el máximu poder del Estáu nun órganu colexáu electu pola Asamblea Nacional. Suicidar en 1983.

Biografía

Dorticós nació nuna familia rica en Cienfuegos. El so padre estudió Derechu y Medicina, y unu de los sos antepasaos foi Tomás Terry, un famosu empresariu nacíu en Venezuela qu'amasó una de les fortunes más grandes del hemisferiu occidental na so dómina. Dempués de trabayar de volao como profesor, Dorticós estudió Derechu y Filosofía na Universidá de L'Habana, onde se graduó con una llicenciatura en Derechu en 1941. Incorporar al Partíu Socialista Popular (PSP), d'enclín comunista, y actuó mientres un tiempu como secretariu de Juan Marinello, el líder del PSP.

Na década de 1950 Dorticós estableció una práutica de llei próspera en Cienfuegos, y desempeñóse como Comodoro del Yacht Club de Cienfuegos. Opúnxose firmemente al gobiernu de Fulgencio Batista, y participó nel Movimientu de Resistencia Civil, que sofitaba a los guerrilleros que combatíen la dictadura. Dorticós foi escoyíu decanu del Colexu d'Abogaos de Cuba en 1958, antes de ser arrestáu pol réxime de Batista nel mesmu añu y de un curtiu exiliu posterior en Méxicu.

Roles nel gobiernu

Dorticós (vistíu de traxe), xunto a Fidel Castro y el Che Guevara, mientres una marcha celebrada'l 5 de marzu de 1960 en L'Habana.

Tres l'ésitu de la Revolución Cubana el 1 de xineru de 1959, Dorticós tornó a Cuba y foi nomáu Ministru de Lleis Revolucionaries nel gabinete encabezáu por Fidel Castro. Nesa capacidá, Dorticós xugó un papel importante na redaición de la llexislación revolucionaria, como la Llei de Reforma Agraria y la Llei Fundamental Orgánica que sustituyó a la Constitución de 1940. Dempués del arrenunciu del presidente Manuel Urrutia, Dorticós foi nomáu xefe d'Estáu pol Conseyu de Ministros el 17 de xunetu de 1959.

Como presidente, Dorticós representó a Cuba nel Cume de Países Ensin Alliniar que se celebró en Belgráu en 1961, y nel Cume de la Organización d'Estaos Americanos que se celebró en 1962 na ciudá de Punta del Este, n'Uruguái. Mientres la Crisis de los Misiles de 1962, Dorticós pronunció un discursu na ONX anunciando que Cuba tenía armes nucleares, que esperaba nun tener qu'utilizar nunca. Tuvo presente tamién en Buenos Aires por cuenta de tomar de posesión del peronista Héctor Cámpora como Presidente de la Nación Arxentina el 25 de mayu de 1973, xunto col presidente chilenu Salvador Allende.

Amás d'actuar como Presidente de Cuba, Dorticós desempeñóse como miembru del Secretariáu del Comité Central del Partíu Comunista de Cuba (dende 1965), y como presidente del Conseyu Central de Planificación (dende 1964). Tres la entrada a valir de la Constitución cubana de 1976, Fidel Castro foi nomáu Presidente del Conseyu d'Estáu, máximu órganu de poder nel nuevu diseñu políticu del país, sumiendo la figura de "Presidente de la República". Dorticós foi nomáu Presidente del Bancu Nacional de Cuba y miembru del Conseyu d'Estáu. Desempeñar en tales cargos hasta la so muerte.

Morrió'l 23 de xunu de 1983, por una firida de bala autoinfligida, motiváu pola recién muerte de la so esposa y de una grave afección que carecía na columna vertebral. Con 64 años d'edá, tres el so suicidiu, el so cadabre foi topáu na so vivienda de L'Habana.

Condecoraciones

Como xefe d'Estáu, a Dorticós fuéron-y impuestes les siguientes condecoraciones:

  • cantu Estrella de la República d'Indonesia en Primer Clase, Indonesia, 22/1/1960, máxima condecoración del país.
  • cantu Orde del Lleón Blanco en Primer Clase, Checoslovaquia, 1961.[4]
  • cantu Orde de la Bandera Nacional en Primer Clase, Corea del Norte, 28/10/1966.[5]
  • cantu Collar de la Orde al Méritu de Chile, Chile, 13/12/1972, máxima condecoración del país.[6]
  • cantu Gran Cruz de la Orde Polonia Restituta, Polonia, 24/4/1973, máxima condecoración del país, «polos ideales del marxismo-leninismu, l'amistá fraternal y la cooperación».[7]
  • cantu Ciudadanu d'Honor de Córdoba, Arxentina, 5/1973.[8]
  • cantu Güéspede d'Honor y Llaves de la ciudá de Mendoza, Arxentina, 5/1973.[9]
  • cantu Orde Estrella de la República Socialista de Rumanía en Primer Clase, Rumanía, 9/1973.[10]

Ver tamién

Referencies

  1. ↑ Afirmao en: Gran Enciclopedia Soviética (1969–1978). Sección, versículu o párrafu: Дортикос Торрадо Освальдо. Data de consulta: 28 setiembre 2015. Editorial: Большая Российская энциклопедия. Llingua de la obra o nome: rusu. Data d'espublización: 1969.
  2. ↑ Afirmao en: Gran Enciclopedia Soviética (1969–1978). Sección, versículu o párrafu: Дортикос Торрадо Освальдо. Data de consulta: 27 setiembre 2015. Editorial: Большая Российская энциклопедия. Llingua de la obra o nome: rusu. Data d'espublización: 1969.
  3. ↑ Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6qq24rv. Apaez como: Osvaldo Dorticós Torrado. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  4. ↑ «Kolana Řádu Bílého lva aneb hlavy států v řetězech» (checu) (25 de xunu de 2010). Consultáu'l 29 de marzu de 2015.
  5. ↑ «North Koreans Cite Cubans» (n'inglés). The Free Lance-Star:  p. 12. 1 de payares de 1966. https://news.google.com/newspapers?nid=1298&dat=19661102&id=LOBNAAAAIBAJ&sjid=DIsDAAAAIBAJ&pg=5280,3341643&hl=en. Consultáu'l 29 de marzu de 2015.
  6. ↑ Rojas, Marta (14 d'avientu de 1972). Recibe Salvador Allende, presidente de Chile, la Orde Nacional Jose Martí; foi-y impuesta por Osvaldo Dorticós, presidente de la República; fueron condecoraos Fidel y Dorticós cola Orde al Méritu, Gran Collar. Granma.  p. 7. http://lanic.utexas.edu/project/granma/1972.html. Consultáu'l 6 de marzu de 2014.
  7. ↑ «Party-Government Delegation Continues Cuban Visit» (inglés). Castro Speech Data Base. Consultáu'l 3 de marzu de 2014.
  8. ↑ Percuerre la delegación cubana l'interior d'Arxentina; viaxó Dorticós a la ciudá de Córdoba onde foi declaráu ciudadanu d'honor. Granma. 30 de mayu de 1973.  p. 1. http://lanic.utexas.edu/project/granma/1973.html. Consultáu'l 29 de marzu de 2015.
  9. ↑ Constantin, Elio (31 de mayu de 1973). Recibe'l presidente Dorticós el títulu de Güéspede Pernomáu de la ciudá de Mendoza y apúrren-y amás les llaves de la ciudá. Granma.  p. 1. http://lanic.utexas.edu/project/granma/1973.html. Consultáu'l 29 de marzu de 2015.
  10. ↑ Oramas, Lino (1 de setiembre de 1973). Impunxo Ceaușescu la Orde Estrella de la República, de primer clase, al presidente Osvaldo Dorticós, pallabres de Nicolae Ceaușescu, (continua) pallabres de Osvaldo Dorticós. Granma.  p. 1. http://lanic.utexas.edu/project/granma/1973.html. Consultáu'l 29 de marzu de 2015.

Enllaces esternos


Predecesor:
Manuel Urrutia Lleó
Presidente de la República de Cuba
1959 – 1976		 Socesor:
Fidel Castro
Presidente del Conseyu d'Estáu de la República de Cuba
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.