Los Estaos Xuníos continentales.
Los Estaos Xuníos y les sos posesiones ultramarines.

La organización territorial político-alministrativa de los Estaos Xuníos compriende'l conxuntu de les diverses entidaes de gobiernu del so territoriu que, en conxuntu, formen los Estaos Xuníos d'América: estaos, el distritu de Columbia, los territorios y les reserves indies.

La división político-alministrativa de primer nivel de los Estaos Xuníos ye l'estáu. Hai 50 estaos, xuníos ente sí pa formar un estáu federal. Cada estáu tien la xurisdicción gubernamental completa sobre un territoriu xeográficu concretu, nel que comparte la soberanía col gobiernu federal de los Estaos Xuníos. Acordies con numberoses resoluciones del Tribunal Supremu de los Estaos Xuníos, neto los 50 estaos individuales que'l gobiernu federal son caún xurisdicciones soberanes[1].

Tolos gobiernos estatales tienen una estructura idéntica a la del gobiernu federal, con trés rames: executiva, llexislativa y xudicial[2]. Caltienen plenos poderes pa llexislar con total autonomía sobre les cuestiones non reservaes al gobiernu federal na Constitución, los estatutos federales o suxetes a trataos ratificaos pol Senáu, y organícense como sistemes presidenciales nos que'l gobernador ye, al tiempu, xefe de gobiernu y del estáu.

Los estaos sodivídense en condaos, que son la xunidá político-alministrativa de segundu nivel. Louisiana usa'l términu parish (parroquia) pa referise a les sos sodivisiones, y Alaska el terminu borough (burgu); dambes entidaes son, a efeutos censales, los equivalentes de los condaos nesos estaos. La estructura político-alministrativa de tercer nivel son les township (conceyos), o los sos equivalentes a efeutos censales, nomaes town, nos estaos de Nueva York, Nueva Inglaterra y Wisconsin. La sodivisión del territoriu de los condaos en townships o towns apaez en venti de los estaos del país, mayoritariamente nel Noreste y el Mediu Oeste del país[3].

Les entidaes de población pueden organizase en diversos tipos d'entidaes municipales: ciudaes incorporaes, towns, villages... Los conceyos, reciban el nome que reciban, avecen a tar subordinaos alministrativamente a un condáu, con delles esceiciones. Asina, delles ciudaes consolidaron el so gobiernu condal formando ciudaes-condáu consolidaes. En Virxinia les ciudaes son completamente independientes de los condaos, pese a que tán asentaes nel so territoriu; y en dellos estaos, especialmente de Nueva Inglaterra, les towns formen la unidá básica de gobiernu llocal perbaxu del nivel estatal.

El gobiernu de caún de los cinco territorios con población permanente siguen tamién el modelu d'organización del gobiernu federal. Les sos sodivisiones reciben nomes diferentes: Puerto Rico tien 78 municipios, y les Islles Marianes del Norte tienen 4 municipios, mentantu que Guam sodivídese en villages, les Islles Vírxenes Americanes en distritos y la Samoa Americana tien distritos y atolones "non organizaos".

Otres sodivisiones subnacionales inclúin el distritu de Columbia, delles islles menores sin población permanente y reserves indies, toos ellos alministraos pol gobiernu federal. Cada reserva india tien sodivisiones diferentes: la de la nación navaja sodivídese n'axencies y cases capitulares, y la de la nación blackfeet en comunidaes. El gobiernu federal tien tamién xurisdicción esclusiva sobre les instalaciones militares, embaxaes y consulaes llocalizaos n'otros países.

Los Estaos y les sos subdivisiones

Estaos

La unidá político-alministrativa fundamental de los Estaos Xuníos ye l'estáu. Hai cuatro d'ellos (Kentucky, Massachusetts, Pennsylvania y Virginia) que se refieren a sigo mesmos nes sos constituciones estatales como commonwealths y non estaos, magar qu'esto nun tien impactu llegal algún, y el so estatus ye completamente equivalente al de los otros 46.

En 1777 les trece colonies que declararan la independencia de Gran Bretaña en xunetu del añu anterior alcordaron la formación d'una confederación d'estaos, con un gobiernu central con poderes limitadísimos. En 1789, cuando l'actual Constitución reemplazó aquella primera, establecióse un nuevu marcu llegal. La constitución incorpora la doctrina de la separación de poderes, que divide'l gobiernu federal en trés rames (llexislativu, executivu y xudicial), y tamién el conceptu de federalismu, describiendo los derechos y responsabilidaes de los gobiernos estatales y d'estos con respectu al gobiernu federal.

El Tribunal Supremu de los Estaos Xuníos, en munchos fallos xudiciales, tien establecío que los 50 estaos individuales y los Estaos Xuníos como un conxuntu son xurisdicciones soberanes embaxu los principios de la Constitución[1]. El fechu de que la soberanía ye compartida por cada estáu y pol gobiernu federal, los estauxunidenses son ciudadanos, al tiempu, de la república federal y del estáu nel que viven[4]. Los estaos, sicasí, nun son soberanos nel sentíu westfalianu, qu'establez que cada estáu tien soberanía sobre'l so territoriu y los sos asuntos domésticos sin interferencia de tolos poderes esternos y que tolos estaos, independientemente del so tamañu, ye igual nel Derechu internacional[5]. Los estaos estauxunidenses, amás, nun tienen soberanía llegal reconocida internacionalmente: dengún d'ellos ye reconocíu como estáu soberanu por otros países[5].

Los 50 estaos de los Estaos Xuníos d'América son los siguientes, añadiendo a ellos el Distritu de Columbia (Washington D. C.):

Los 50 estaos agrúpense en rexones, de formes diferentes, pa propósitos estremaos.

Condaos

Mapa de los condaos d'Estaos Xuníos.

Los estaos sodivídense n'entidaes alministratives menores, nomaes condaos (county) en tolos estaos esceutu dos. N'Alaska los borough son los equivalentes a los condaos, y les partes del estáu non incluyíes en dengún borough reciben el nome de borough non organizáu, sodividíu a la so vez n'áreas censales; y en Louisiana los equivalentes a los condaos son los parish. Los condaos tienen una relevancia llegal y política estremada nos diferentes estaos: asina, en Nueva Inglaterra la so utilidá primaria ye la de ser los distritos xudiciales, mentantu que notros estaos tienen amplios poderes nes estayes urbanística, educativa o de tresporte.

Los condaos pueden tener nel so territoriu un númberu variable de ciudaes, towns (villes), villages (pueblos) y halmets (aldees), o ser simplemente una parte del territoriu d'una ciudá. Delles ciudaes tán consolidaes, y comparten llendes, colos sos condaos, de forma que'l condáu compriende la totalidá del territoriu de la ciudá, y el gobiernu municipal d'esta funciona tamién como gobiernu condal: Filadelfia, Honolulu, San Francisco, Nashville o Denver son dalgunes d'elles. Hai condaos, como'l condáu d'Arlington, en Virxinia, que nun tienen sodivisiones menores. Hai tamién en dellos estaos ciudaes independientes que'l so territoriu nun pertenez a dengún condáu. Por últimu, caún de los cinco boroughs de Nueva York ye, al tiempu, un condáu.

Los condaos, en munchos estaos, sodivídense en townships, mentantu qu'en Nueva York, Wisconsin y Nueva Inglaterra llamen towns a eses entidaes menores y notros estaos hai otres divisiones diferentes. Los términos township y town, qu'en dellos documentos históricos úsense indistintamente, nun se refieren a entidaes comparables ente los distintos estaos, una y bones les sos competencies varíen enforma d'unos a otros. En Nueva Inglaterra son una forma de gobiernu llocal, qu'asume munches de les funciones encargaes a los condaos notros estaos, mentantu qu'en California town ye namái otra pallabra pa denomar a una ciudá (city). Hai tamién dellos estaos que nun tienen denguna forma d'organización territorial de nivel menor que'l condáu.

Ciudaes

Hai aproximadamente 30.000 ciudaes incorporaes nos Estaos Xuníos, con un gráu variable d'autogobiernu.

Otres subdivisiones

En dellos estaos, como Michigan, les universidaes estatales son xurisdicciones constitucionalmente autónomes, dotaes d'un estatus especial equivalente al del conceyu metropolitanu. Esto ye, son persones xurídiques qu'operen como si fueren los conceyos, pero la so autonomía ye más de control llexislativu y executivu, lo que les fai igualmente comparables a les divisiones alministratives del Estáu.

Territorios alministraos pol gobiernu federal

Distritu de Columbia

El Distritu de Columbia ye un distritu federal independiente que ta so l'autoridá direuta del Congresu. Formóse, pola Llei Orgánica del Distritu de Columbia (District of Columbia Organic Act) de 1801, a partir de terrenos cedíos al Gobiernu Federal polos estaos de Maryland y Virxinia; sicasí, el territoriu cedíu por Virxinia foi devueltu a esi estáu en 1846. El distritu nun forma parte de nengún estáu y el congresu de los Estaos Xuníos exerce «xurisdicción esclusiva en tolos casos» sobre la ciudá. Sicasí, la Llei d'Autonomía del Distritu de Columbia preve un autogobiernu llindáu, incluyendo un alcalde y conseyu municipal electos. Los residentes del Distritu pueden votar nes eleiciones presidenciales y otorguen trés eleutores nel Colexu Eleutoral.

Árees Insulares

Les árees insulares de los Estaos Xuníos.

Les zones insulares de los Estaos Xuníos son aquelles xurisdicciones que nun son parte d'unu de los 50 estaos nin del Distritu Federal.[6] A diferencia de les allugaes dientro de los Estaos, la soberanía sobre les zones insulares nun fuelga na población llocal sinón nel congresu. Na mayoría de casos, sicasí, el congresu dio una considerable autonomía al traviés d'una llei orgánica que funciona como una constitución llocal. Les árees insulares son alministraes pol Gobiernu Federal al traviés de la Oficina d'Asuntos Insulares del Departamentu del Interior.

Les árees insulares correspuenden a una serie de territorios so la soberanía de los Estaos Xuníos ya inclúin a tres naciones soberanes en llibre asociación colos Estaos Xuníos. Los territorios que fueron incorporaos a l'alministración estauxunidense dientro de les disposiciones de la constitución del país desígnense «territorios incorporaos». Los territorios que nun fueron incorporaos desígnense «non incorporaos». Estos territorios tamién pueden ser «entamaos», si conceder por una Llei Orgánica del Congresu o «non entamáu» (ensin l'autorización direuta d'autogobiernu por tal actu).

La Ordenanza del Noroeste concede a los territorios el derechu d'unviar un delegáu ensin derechu a votu nel Congresu de los Estaos Xuníos. Dende la organización del Territoriu del Noroeste en 1789, toles árees ensin almitir como estaos nos Estaos Xuníos taben sol control direutu del Congresu so la figura de territorios entamaos incorporaos, con ciertu grau d'autonomía política a nivel llocal. Estos territorios darréu convirtiéronse n'estaos. Trenta y ún de los actuales 50 estaos fueron territorios entamaos incorporaos antes del so ingresu na Unión. Dende l'almisión de Ḥawai a la Unión en 1959, solamente esistió un solu territoriu incorporáu, el despobláu Atolón Palmyra (que formaba parte enantes del Territoriu de Ḥawai, pero escluyíu pola llei d'almisión).

Los territorios ensin incorporar de los Estaos Xuníos son los siguientes:

Xunto al Atolón Palmyra, los siguientes territorios despoblaos formen les Islles Ultramarines Menores d'Estaos Xuníos (UM):

  • Bandera de Estaos Xuníos d'América Baker.
  • Bandera de Estaos Xuníos d'América Howland.
  • Bandera de Estaos Xuníos d'América Johnston.
  • Bandera de Estaos Xuníos d'América Kingman.
  • Bandera de Estaos Xuníos d'América Midway (alministráu como l'Abelugu Nacional de Vida Selvaxe del Atolón de Midway).
  • Bandera de Estaos Xuníos d'América Navaza (en disputa con Haití).
  • Bandera de Estaos Xuníos d'América Wake (apostada con Islles Márxal).

Amás de los territorios antes señalaos, los Estaos Xuníos alministraron el Territoriu en Fideicomiso de les Islles del Pacíficu del 18 de xunetu de 1947 al 1 d'ochobre de 1994. El territoriu estremóse darréu en cuatro entidaes polítiques: Islles Marianes del Norte, que se numberen más arriba, y trés estaos llibremente acomuñaos colos qu'Estaos Xuníos apautó'l Tratáu de Llibre Asociación:

Los territorios poblaos de Puertu Ricu, Islles Marianes del Norte, Guam, les Islles Vírxenes de los Estaos Xuníos y Samoa Americana nun voten nes eleiciones federales. Les posesiones d'Estaos Xuníos inclúin la Islla Navaza nel Caribe y les islles Wake, Midway, Jarvis, Howland, Baker, los atolones Johnston y Palmyra, y el Petón Kingman nel Pacíficu. Tres entidá, los Estaos Federaos de Micronesia, Paláu y la República de les Islles Márxal, convirtiéronse n'estaos soberanos, con gobiernu propiu y una llibre asociación con Estaos Xuníos.

Cuba y Filipines fueron dos antiguos territorios ensin incorporar qu'agora son países independientes. La Marina de los Estaos Xuníos retuvo la Base Naval de la Badea de Guantánamo, nuna parte de la badea homónima, dende 1898. El gobiernu d'Estaos Xuníos tien un contratu d'arrendamientu d'esta tierra que namái un alcuerdu mutuu o l'abandonu de la zona per parte de los Estaos Xuníos puede terminalo. L'actual gobiernu cubanu de Raúl Castro oponer a esta disposición, alegando que Cuba nun yera verdaderamente soberana nel momentu de la firma. Los Estaos Xuníos sostienen qu'esti puntu ye irrelevante, yá que al paecer Cuba ratificó'l contratu dempués de la revolución, y con plena soberanía, cuando cobró un cheque de la renta acordies con el tratáu en disputa.

El gobiernu d'Estaos Xuníos ye parte de delles disputes internacionales sobre la disposición de ciertes soberaníes marítimes ya insulares, dalgunos de los cualos seríen consideraos territorios. Bajo Nuevo y Bancu Serranilla son dos d'esos pleitos. Les islles adquiríes polos Estaos Xuníos na guerra contra España nos alboreceres del sieglu XX quedaron sol control del gobiernu federal y considérense parte de los "Estaos Xuníos" pa efeutos de la llei;[7] per otru llau, la Corte Suprema de los Estaos Xuníos declaró nuna serie d'opiniones conocíes como los Casos Insulares que la Constitución amplíase ex proprio vigore a los territorios. Sicasí, la corte nestos casos tamién estableció la doctrina d'incorporación territorial. En virtú del mesmu, la constitución namái s'aplica dafechu nos territorios incorporaos como Alaska y Ḥawai, ente que namái s'aplica parcialmente nos nuevos territorios non incorporaos de Puertu Ricu, Guam y les Filipines.[8][9]

Tribus soberanes

Mapa de les Reserves Indies de los EE. UU.

Les tribus soberanes indíxenes son árees de tierra xestionaes por dalguna tribu de nativos americanos so la Oficina d'Asuntos Indíxenes del Departamentu del Interior de los Estaos Xuníos. Hai alredor de 310 reserves indíxenes nos Estaos Xuníos. Les tribus tienen soberanía tribal llindáu sobre la tierra na so reserva. Como resultáu d'esto les lleis nes tierres tribales pueden variar de la zona circundante.[10] El conseyu de la tribu, y non el gobiernu llocal o federal, polo xeneral tien xurisdicción sobre les reserves. Distintes reserves tienen distintos sistemes de gobiernu, que puede o nun reproducir les formes de gobiernu que s'atopen fora de la reserva. La mayoría de les reserves indíxenes fueron establecíes pol gobiernu federal; sicasí un númberu llindáu, sobremanera nel esti, deben el so orixe a la reconocencia de los estaos.[11]

Los residentes d'una reserva pueden votar como residentes d'un estáu y tán obligaos a pagar impuestos federales. L'estatus especial de les reserves creó tanta oportunidaes (como los xuegos d'azar nos Estaos que de normal non lo dexen) como desventaxes (como la falta de voluntá de delles empreses pa faer negocios nun área onde nun tán seguros qué tipu de lleis pueden aplicase sobre ellos).

Otres árees definíes

Amás de les entidaes gubernamentales pa fines llexislativos a nivel estatal, del condáu y de la ciudá, tamién pueden esistir árees de propósitu especial. Los distritos de caltenimientu son un exemplu d'esti tipu d'área d'usu especial, creaos col propósitu de caltener la tierra, el paisaxe natural, la flora y la fauna. Los distritos congresionales son otru exemplu, creaos col propósitu d'escoyer a los miembros del Congresu de los Estaos Xuníos.

Amás, los tribunales estauxunidenses dictaminaron qu'esisten árees más pequeñes qu'han de ser consideraos como gobiernos dafechu funcionales, y polo tanto tienen de ser obligaos poles mesmes restricciones impuestes pa los organismos "tradicionales" del gobiernu. Estos inclúin les asociaciones de propietarios (determinaos nos casos Shelley contra Kraemer, Loren contra Sasser, Comité por un meyor Twin Rivers contra Asociación de Propietarios de Twin Rivers), y pueblos que son propiedaes d'empreses (tantu pa los emplegaos como pa los consumidores, decidíu nel casu Marsh contra Alabama en 1946). Munchos propietarios de vivienda y asociaciones de vecinos considérense organizaciones ensin fines d'arriquecimientu, pero tienen la capacidá d'aumentar los impuestos, atopar a los miembros por infracciones contra les regles de l'asociación, y empecipiar procesos xudiciales. La cuestión de los derechos civiles neses comunidaes inda nun se determinó de manera concluyente, que pueden variar d'estáu a estáu.

Historia

La capital del país, Washington D. C., con más de 4.450.000 habitantes ye la décima área metropolitana más poblada na nación. Proyeutada pol arquiteutu francés Pierre L'Enfant, a fines del sieglu XVIII, foi la primer ciudá especialmente planiada como centru de gobiernu. La ciudá de Washington, asitiada nel Distritu de Columbia, a veres del ríu Potomac, ye la capital d'una unión federal de 50 estaos. Cuando Estaos Xuníos declaró la so independencia de Gran Bretaña, el 4 de xunetu de 1776 (agora celebráu como fiesta nacional), esistíen 13 estaos, cada unu soberanu, cada unu deseosu de controlar los sos propios asuntos. Los estaos trataron de caltener la so soberanía ya independencia dientro d'una confederación flexible, pero'l so intentu demostró ser ineficaz. Arriendes d'ello, en 1789 adoptaron una nueva constitución qu'establecía una unión federal subordinada a un fuerte gobiernu central.

Los 13 estaos orixinales taben arrexuntaos a lo llargo de la mariña del Atlánticu. La frontera correr escontra l'oeste, a midida que estenses rexones de lo que güei ye Estaos Xuníos continental fueron añadíes por aciu compres, trataos y anexones. Los estaos fuéronse poblando, surdieron gobiernos, y cuando les sos llexislatures territoriales solicitaron almisión al Congresu, pasaron a formar parte de la Unión como estaos. Hasta 1959, cuando entraron a la Unión Alaska y Ḥawai.

Acordies cola Constitución, los estaos delegaron gran parte de les sos facultaes soberanes al gobiernu federal en Washington D. C., pero caltuvieron munches facultaes importantes. Por casu, cada unu de los 50 estaos caltién el derechu de dirixir el so propiu sistema educativu, d'otorgar llicencies a los médicos y a otros profesionales, d'ufiertar proteición policíal a los sos ciudadanos y de dar caltenimientu a les sos carreteres.

Na práutica real, y acordies cola tradición estauxunidense de caltener al gobiernu tan cerca del pueblu como sía posible, los estaos delegan munches d'estes facultaes a les sos subdivisiones polítiques: los condaos, les ciudaes, los pueblos, y les aldegues. Asina, al más baxu nivel políticu los habitantes d'una pequeña comunidá d'Estaos Xuníos escueyen a los representantes de la so aldega por que se faigan cargu de los sos departamentos de policía y de bomberos, y escueyen un conseyu educativu pa dirixir les sos escueles. Al nivel del condáu, los votantes escueyen funcionarios responsables de les carreteres, los parques, les biblioteques, el drenaxe, y otros servicios, y escueyen o designen xueces pa los tribunales. Los ciudadanos de cada estáu tamién escueyen al gobernador y a los miembros de la llexislatura estatal.

Ver tamién

  • Xeografía de los Estaos Xuníos
  • Alquisiciones territoriales de los Estaos Xuníos
  • Historia territorial de los Estaos Xuníos
  • Rexones históriques de los Estaos Xuníos
  • Rexones d'Estaos Xuníos

Referencies

  1. 1 2 Radan P, Creating New States: Theory and Practice of Secession, p. 12. Ashgate Publishing, 2007. ISBN: 978-075-4671633.
  2. ↑ State & local government, na web de la Casa Blanca.
  3. ↑ 2002 Census of Governments, Individual State Descriptions, documentu de la Oficina del Censu de los Estaos Xuníos.
  4. ↑ Erler E, Essays on Amendment XIV: Citizenship, na web de la The Heritage Foundation.
  5. 1 2 Krasner SD, Problematic Sovereignty: Contested Rules and Political Possibilities, páxs. 6-12. Nueva York, 2001, Columbia University Press. ISBN 9780231121798.
  6. ↑ «Political types» (inglés). United States Department of the Interior. Archiváu dende l'orixinal, el 31 d'ochobre de 2013. Consultáu'l 22 de xineru de 2014.
  7. ↑ Ver 8 U.S.C. § 1101(a)(36) and 8 U.S.C. § 1101(a)(38) apurriendo definición de los términos “State” y "United States" nel Códigu Federal de los Estaos Xuníos, Acta d'Inmigración y Nacionalidá 8 U.S.C. § 1101a
  8. ↑ «CONSEYU DE SALÚ SABLERA DE PONCE v JOHNNY RULLAN, SECRETARY OF HEALTH OF THE COMMONWEALTH OF PUERTU RICU» (inglés) páxs. 6 y 7. The United States District Court for the District of Puertu Ricu. Archiváu dende l'orixinal, el 10 de mayu de 2011. Consultáu'l 4 de febreru de 2010.
  9. ↑ «The Insular Cases: The Establishment of a Regime of Political Apartheid" (2007) Juan R. Torruella» (inglés). Consultáu'l 5 de febreru de 2010.
  10. ↑ Wade Davies and Richmond L. Clow, American Indian Sovereignty and Law: An Annotated Bibliography (Lanham, MD: Scarecrow Press, 2009).
  11. ↑ Veronica Y. Velarde Tiller, ed., Tiller’s Guide to Indian Country: Economic Profiles of American Indian Reservations (Albuquerque: BowArrow Pub., 1996/2005)


Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.