Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Nycticorax nycticorax
garcina nocherniega
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Pelecaniformes
Familia: Ardeidae
Xéneru: Nycticorax
Especie: N. nycticorax
Linnaeus, 1758
Distribución
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. La garcina nocherniega[2] (Nycticorax nycticorax) ye una especie d'ave pelecaniforme de la familia Ardeidae[3][4] llargamente distribuyida por Eurasia, África y América.

Nomes vulgares

Amás de martinete común que ye'l nome dau n'España, tamién ye llamáu na so distribución americana como garza nocherniega coroninegra, guaco, wacana, huaco, garza bruxa, huairavo (Chile) y (arxentina), gauda (Chiloé), chocuaco (Costa Rica), cuaco, pedrete corona negra, y pedrete gris,

Descripción

De tamañu mediu (ente 60 y 65 cm), destaquen rápido los güeyos de color coloráu intensu. Gargüelu, pechu y partes inferiores d'un blancu puru. La parte cimera de la cabeza y l'envés son d'un gris escuru, pero d'una tonalidá cambiante. De la nuca sálen-y trés llargues plumes blanques, daqué más llargues nel machu que na fema.

Les pates y pies son de color mariellu maciu (daqué más intensu en dómina de cría), y el picu, fuerte anque non descomanadamente llargu, ye verdosu na base y negru na parte cimera. Ye notable l'escasu llargor del so pescuezu, si comparar col d'otres garces como la garza real o la garceta común.

Atrapando una carpa.

Los xuveniles amuesen un plumaxe marrón, veteado de blancu, según güeyos pardos. Nun presenten les plumes de la nuca hasta'l primer añu de vida.

Ye una ave de costumes eminentemente crepusculares y nocherniegues, anque en dómina de cría ye posible velo n'actividá pel sol.

Distribución

L'hábitat de cría del martinete son güelgues d'agua salao, en gran parte del planeta. La subespecie N. n. hoactli añera en toa América, dende Canadá hasta la Patagonia. La subespecie nominal, N. n. nycticorax n'Europa, Asia y África. Ye una ave migratoria. Les poblaciones d'Europa pasen l'iviernu nel África tropical y el sur d'Asia, y les d'América facer en Méxicu, el sur d'Estaos Xuníos y en Centroamérica.es bien rara atopala en (España).

Reproducción

Güevu de Nycticorax nycticorax

Los martinetes lleguen a les sos zones de nidificación en marzu. Los machos enantes de la construcción del nial empiecen el difícil ritual de seleición de pareya. Una vegada establecida la pareya, constrúyese'l nial sobre un árbol o una carba alta a unos 4 o 5 metros d'altor. El nial ye una senciella estructura de palos y cañes y otros elementos.

La puesta realizar ente mayu y xunu, y consiste en 3 o 4 güevos d'un pálidu verde azuláu. La incubación, na que s'alternen el machu y la fema, dura unos 20-21 díes. Una vegada eclosionados los güevos, dambos proxenitores alimenten a los pollos, que van permanecer nel nial 3 o 4 selmanes, anque van volver a él pa dormir.

Alimentación

Aliméntase principalmente de pexes, anfibios y inseutos. Escepcionalmente puede completar la so dieta con dalgún mure.

Subespecies

Conócense cuatro subespecies de Nycticorax nycticorax:[3]

Creencies

En Chiloé, un archipiélagu del sur de Chile, esti páxaru tien un papel importante na mitoloxía local, porque ye acomuñáu cola bruxería y les fuercies del mal. Créese que ye la forma qu'adopta la Voladora pa cumplir les sos xeres; ye esta una muyer mensaxera de los bruxos de Chiloé que devuelve les sos coraes y muévese pel aire emitiendo berros espeluznantes y risaes.[nota 1]

En Bolivia, el nome de la llocalidá de Guaqui, allugáu nel departamentu de La Paz, provién del soníu qu'emite esta ave.[5]

Notes

  1. ↑ El berru d'esta ave suena paecíu a "huac, huac".

Referencies

  1. ↑ BirdLife International (2009). «Nycticorax nycticorax» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2010.4. Consultáu'l 4 d'avientu de 2010.
  2. ↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
  3. 1 2 Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, and C. L. Wood. 2010. The Clements checklist of birds of the world: Version 6.5. Cornell University Press. Downloadable from Cornell Lab of Ornithology
  4. ↑ Peterson, A. P. 2010. Birds of the World -- current valid scientific avian names. Consultáu en xineru de 2011.
  5. ↑ El Nuevu Día (2006). «Guaqui nos sos 100 años» (castellanu). Consultáu'l 29 de payares de 2011.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.